1.KISIM

360 122 110
                                    

İlk bölüm. İyi okumalar :)

GİRİŞ

Kulağını tırmalayan siren sesleriyle açmıştı gözünü. O minicik, soğuktan üşümüş elleriyle gözlerini ovdu. Neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. En son yatağında babası ona masal anlatırken uykuya dalmıştı ama şimdi? Şimdi neredeydi? Daha doğrusu nereye gidiyordu? Peki ya ailesi neredeydi? Yattığı koltuktan doğrulup bir arabayı süren kişiye bir de yanında oturan adama bakıyordu. Camdan dışarıya bakıp gündüz olduğunu farkına vardı. Sürücü koltuğunun yanındaki koltukta oturan kömür gibi saçları, gökyüzü gibi gözleri olan genç adam, küçük çocuğa bakmak için arkasını döndüğünde uyanmış olduğunu fark etti.

"Amirim çocuk uyanmış!" Uzun, ateşe benzer kızıl ve kıvırcık saçları ve onunki gibi gökyüzüne benzer gözlerine hayranlıkla bakıp ona gülümsedi.
"Günaydın!" dedi ona güven vermek istercesine. Her yerde küçük kızın anne ve babasını aramışlardı tâ ki onların intihar mektuplarını bulana kadar. Şimdi ise ölü bedenlerini arıyorlardı. Genç adam, bu küçücük çocuğu bir başına nasıl bırakıp gittiklerine inanamıyor, yaşıyor olmalarını diliyordu. Çünkü, küçük yaşta bir başına kalmanın ne kadar zor olduğunu bizzat yaşayarak öğrenmişti. Küçük çocuk, ona dönerek konuşmaya başladı:
"Siz kimsiniz? Annem ve babam nerede?" Genç adam gülümseyerek cevap verdi:
"Ben Umut. Yanımdaki de Ersay amirim. Biz polisiz, korkmana gerek yok. Seni korumak için buradayız. Senin ismin ne?" Küçük kız kendini bir nebze de olsa güvende hissetmişti.
"Açelya." Genç adam küçük kızın konuşmasına sevinmişti. Küçük kız dudaklarını tekrar aralayıp genç adamın korktuğu o soruyu tekrar sormuştu.
"Annem ve babam nerede?"


BÖLÜM 1: BAŞLANGIÇ

"Her şeyin en mühim noktası, başlangıçtır."

~Eflãtun

19.07.2021

Düzenleniyor..

UYANIŞ (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin