Vixen 2: The Superstar (RAW)

Chapter 27

Chapter 27

(JR's POV)

ISANG malambot na kung ano yung panay dampi sa pisngi ko na dahilan kung bakit naalimpungatan ako, idagdag na din yung mainit na palad na pabalik-balik ng himas sa lantad kong braso.

"The best thing 'bout tonight's that we're not fighting
Could it be that we have been this way before?"

Pinilit kong dumilat at inaninag yung orasan na nakasabit sa pader ng kwarto namen tsaka mahinang napamura. Dyahe, ala una palang ng madaling araw.

"I know you don't think that I am trying
I know you're wearing thin down to the core..."

Gusto kong magsalita pero mas natuon yung atensyon ko sa banayad na boses nyang mahinang kumakanta habang nasa gilid ko.

"...But hold your breath
Because tonight will be the night
That I will fall for you over again
Don't make me change my mind
Or I won't live to see another day
I swear it's true
Because a girl like you is impossible to find..."

His soft voice really sounds great on my ear.

"You're impossible to find..." I felt his warm breathe on my cheek and ear that made me shut my eyes.

Talented talaga, maganda na nga yung pagmumukha, maganda pa yung boses.

I pulled the comforter even more to cover my arms, tinulungan nya naman agad ako na hilahin yon.

Medyo nilalamig ako sa lamig ng simoy ng aircon, mabuti nalang at nagbibigay init yung malambot na kama, comforter tsaka syempre yun katawan nya.

"Did I wake you up?" He whispered huskily on my ear that made me groan as a yes, nasundan naman yon ng mahina nyang tawa, "Nagising nga kita."

"Bakit gising ka pa?" Mahina kong tanong habang nakapikit at mas sinisiksik yung katawan ko sa kanya, habang sya naman eh patuloy na hinahalik-halikan yung pisngi at panga ko.

"I can't sleep."

Doon ako dumilat ng tuluyan. Dahan-dahan akong kumilos para humarap sa kanya kung saan sinalubong ko yung tingin nya.

Now I'm facing him. Nakaunan yung ulo ko sa braso nya habang magkaharap na kami ngayon, I can now completely see his pretty face.

He's staring at me with his sleepy eyes, halatang inaantok na sya pero hindi nga makatulog.

"Anong nangyare? Bat di ka makatulog?"

"I don't know."

"Eh pano yan? Baka may lakad ka bukas."

Ngumuso sya tsaka pinagmukhang nakakaawa yung mukha nya, "Baby, make me sleep."

I felt myself stopped breathing for a second and unbelievably looked at him, he chuckled as he pulled me closer to him.

Gagi, iba talaga epekto kapag tinatawag nya kong baby! Nakakahinto.

"Bakit napapatigil ka kapag tinatawag kitang 'baby'?" Biglang tanong nya na nagpainit sa magkabilang pisngi ko kaya nag-iwas ako ng tingin.

"Sira."

"Luh, tokwa oo nga."

"Imahinasyon mo lang yon." Ismid ko.

"Weh? Huminto ka nga bigla eh." Anya kaya inirapan ko sya.

"Ang dami mong alam, Eren. Matulog ka na nga."

"Baby!" Parang batang sigaw nya bigla kaya ayon, nag-init yung mga pisngi ko.

"Tsk. Matulog ka na."

"Baby!"