otoparka doğru koşuyordu hyunjin. hızla kaçmaya çalışıyordu.
dondurmacı onu kovalıyordu. ve durmuyordu. asla. kovalarken ağzından mırıldanmalar dökülüyordu.
"ebe sensin, ebe sensin."
dondurmacı hyunjin'e yetişmişti. onu elinden yakaladı ve yere itti. kelimeler resmen hyunjin'in ağzından çekip çıkarılıyordu.
"ebe sensin."
hayır. ebe o değildi. hyunjin kaçıyordu çünkü.
tavşan maskeli adamı arkasında bırakırken bağırıyordu.
"biri beni duyuyor mu? buradayım!"
otoparkın içinde amansızca koşuyorlardı. hyunjin'in kaçması lazımdı. ama arkasındaki adam asla durmuyordu.
hyunjin yorulmaya başlıyordu. o sırada da bağırıyordu.
"beni duyan biri var mı? kendi kendime mi konuşuyorum!"
dondurmacı ona cevap vermek istiyordu. cevabını onun arkasından bağırarak veriyordu.
"ebe sen olacaksın!"
**
