azgın ninemiz o bizim♥

harika!

Hepinize merhaba

Harika haberle geldim

Yazarken bile heyecanlanıyorum!

Pekte iç acıcı şeyler değil..

Dün gece burada paylaşamadım ama korktuğumuz başımıza geldi

Üçüncü kriz geldi...

Size yani bazılarınıza eğer üçüncü nöbet olursa kötü,  olmazsa iyi bir dönüm noktası olur demiştim

Ki maalesef kötüsü oldu

Bundan sonra yaşayacağı krizler bunlardan bir tık daha kötü olacak

Hastaneden çıkma süreside uzandı

Dün ilerleyen saatlerde yavaş yavaş yükselmeye başladı. Dışarıdan kriz geçireceği anlaşılıyordu

Ve tahminimiz doğru çıktı

Krizden 1.5 saat  önce falan hepimizi odadan  çıkartdı

Öylece onun kıvranışını camdan izleyorduk

Bu nöbet daha da şiddetli olduğundan bizi bir hayli geriletdi

Hastanenin camını bile kırdı..

Dikişleri patladı...

Sesi kısıldı...

En sonunda da bitkin düşüp bayıldı

O anki bayılmasının sebebi olarak yaşadığı şiddetli acıyı  da hesaba katıyoruz

Ve o bayılmanın ardından o kadar çok şey değişti ki

Hiç kimseyi yanında istemiyor

Beni bile...

Üstüne de gitmek istemiyoruz çünki doktor bu krizlerin bir diğerlerine nazaran daha riskli olduğunu söyledi

Yani ilk krizlerinde yavaş yavaş kriz anına yaklaşıyordusa şimdikilerde ister küçük ister büyük olsun en ufak olayda  bile anında tetiklene bilirdi.

Dikişleri yeniden atıldı

Aslında eğer dikişleri patlamasaydı 6-10 gün civarlarında dikişlerden kurtulacaktı

Ama yeniden dikiş atıldığı için bu süreç tekrar başladı..

Uyandığından  beri tek kelime dahi etmedi

Hiç kimseyi odasına almıyor

Biz ona sadece camdan bakıyoruz

Ve bizim ona bu muhameleyi yapmamızın onu rahatsız ettiği bariz.

Ama onu gözümüzün önünden  ayıramayız

Bugün yine öylece uzanıyordu ne konuşuyordu nede herhangi  tepki veriyordu

Cama biraz daha yakınlaştım

Birden bir iki saniyeliğine bakışlarımız kesişti ben heyecanlanmıştım belki beni odasına alır diye ama öyle olmadı

Sanki az önce bir boşluğa bakıyormuşcasına yine tavana bakmaya devam etdi..

Ben onun şimdi ki bakışları ile önceki bakışları arasındaki dünya kadar farkı farkettim

Ve ben bu duruma artık dayanamıyorum

Bakışlarındaki o... ne desem bilmiyorum

Şu anda olduğu kafa şu
" ben tam 3 arkadaşımı kaybettim. Biz siz onlar neden hala yaşıyorlar?" Kafasında

Ve bu durum en çok bizi etkileyecek

Mümkün olduğunca vefat  eden arkadaşlarından az konuşalım

Çünki bu onun sinirlerini etkiliyor

Ve bize yavaş yavaş kin  beslemeye başlıyor...

Zaten bana beslemeye  başladı bile

  Bugün sesini uzun zaman sonra ilk defa duydum

O da ilk defa bensiz  hastanede  yemek yerken değneğin çıkıntılı kısmının tabağa çarpıp onu kırılmasıyla olmuştu

Yani gitmek için iki adım atmıştım ki
Dediği şeyle attığım o iki adımı da geri attım

"Sakın yanıma yaklaşma merve"

Duyduğum ve asla unutmayacağım en ağır cümlelerdendi bu benim için..

Ve şimdide o boş bakışlarıyla tavanı seyrederken bende onu camdan seyrediyordum

Ama aramızda sadece cam değil onun kendi içinde bana karşı ördüğü duvarlarda vardı...

__zynp05__
nefstahrsvr13
rivrivvvetma
Berfravza
samimiyet_neydi_-
sahvedemat
AykaAyka202
  aslinefeszorlu
deeadflower
avrupaliinino
mecburiyetler
punkgirlys
birminnakkebelek
nisbarciavokado
ReyyanKelleolu
ninoloji
NurAstepe_
cikolatlibiskuvi
ttestament
tokyoderio
kimsederler
misrastepe
dangerous2995
BellaOliverss
reineZR
Tugcemell
ikranurkb
neeftah_kaleliii1
bosbeleshayaller
HuzursuzHayaller143
neftahworld
deniz_200
ftmmsc
Ekinirinolu
YagmurrAstepe
neftah_ulrem_kaleli
Justice_4
goncaunyilmaz
dolunayruhu
psikopatbiryanak
EbrarAylak5
gozleriaskagulen
eqqa5834
cigdemisli
nefstahrsvr2
senanlatkaradeniz234
Berfravza
nutellareis-
ceylin6163
00elif_ece00
Silent_Scream112527
BlueLife_-