The Practical Love

3

The next day.
Ang aga ata nitong si Dianne nauna pang dumating sa akin. Pumasok muna ako sa opisina ko at nakita ko si Sandra na nagkanda-kuba sa mga papel na inaayos na dadalhin namin bukas.
"Morning maam. "
"Morning. "
Kinuha ko ang mga papel na hinanda ko kahapon at pumunta na kay Dianne nahiya na akong tawagin sya, ang aga masyado eh.
Pagpasok ko,  isang hindi kapani-paniwalang pangyayari ang makikita sa loob.
Di biro lang.
Naka-ayos lang nama si Dianne.  Ang damit pang-opisina ang suot,  ang hitsura maayos naka suklay at ang mukha naku naka make-up.
At higit sa lahat naka-upo sa harap ng kanyang computer.  Mapapataas talaga ang kilay mo sa kanya,  sinaniban ba itong kaibigan ko?
Umupo ako sa harap ng mesa nya at hinintay na mapansin nya ang presensya ko. Few minutes later, wala parin at kunti na lang ang natitirang pasensya ko kaya tumayo at akmang lalabas na ng opisina nya ng marinig ko ang boses nya.
"Wait. " wow formal masyado.
"Now, your talking. "
"It's just I was stalking the account of Josh right now and I saw him tagging me in one of our picture saying "my best buddy. " what does that mean anyway?  I'm confused."
"It mean youre just a friend to him. "
"Really? "
"Yes,  now listen to me. "
Pucha akala ko anong ginagawa,  nangstalk lng pala at ganyan na agad ang hitsura.  Kaya hindi ko na sya binigyan ng panahon na makapagtanong at sinabi sa kanya lahat ng trabahong maiiwan sa kanya.
"That's all? " wow yun lang ang sasabihin nya?
"yep"
"Anyway, lahat ba ng general manager ang isasama mo? "
"No,  maiiwan yung mga nasa field para hindi naman ma-stop ang production ng company. "
Matapos ang usapan ay sabay narin kaming kumain sa labas at pagbalik ay trabaho na naman, dahil nga sa aalis ako bukas ay double time ang ginawa kung pagpirma sa mga dapat kung pirmahan at basahin. 
The next day.

Nauna akong dumating sa airport kaya naghintay muna ako ng ilang minuto sa mga kasama ko. Dumating sila bago ang pagtawag sa amin sa airport kaya hindi naging hassle. 
Dumating kami sa Hawaii around 2pm kaya pagod halos ang lahat,  bukas pa naman magsisimula ang seminar kaya pinagpahinga ko muna sila. Maliban ka Sandra na isasama ko para pumunta sa venue.
"Sandra let's go. "
"Saan tayo pupunta maam"
"Diyan lang sa tabi-tabi. " sabay taas kilay sa kanya.
Sumunod na lamang sya sa akin.  Ayokong magsayang ng laway.
Pagdating namin sa venue ay may papalabas naman na grupo ng mga kalalakihan na akala mo membro sa men in black kasi puro naka itim.  Hindi naman sila nakakatakot dahil puro naman sila may hitsura kay hindi ko na pinansin.  Pagpasok namin sa loob ay makikita na ang lugar ay handa na sa gagawing seminar bukas,  tatlong kompanya ang kasali sa gagawing seminar kaya kailangan malawak ang lugar.  Napag-alaman ko pa na ang isa sa mga kompanya na kasali ay pagmamay-ari ng isang malaki at kilalang kompanya sa buong mundo. 
Pagkatapos kong libutin ang lugar ay bumalik na kami sa hotel.
Kinabukasan.
The place is too chaotic and noisy for all the managers are talking and making connections with each other some are competing. I look for a quite place to stay and ease my mind.
I went out and roam around the place and saw a wide garden.
Mahihiya ang sapatos ko sa linis ng lugar pero dahil sa wala na talaga akong ibang mapuntahan ay naghanap na lamang ako ng mauupuan sa garden. I try to find some peace when i hear someone talking to I don't know who.
"Marry me and I will give you the money. " a guy with a husky voice said.
"No, I don't need your money,I want your love. "said the desparate girl though i hear some hesitation and wickedness,  and i believe the guy also hear it.
"Bullshit, i know for a fact that money is what your aiming in having a relationship with me so stop bullshitting me and just accept my proposal. "
"No,  i'm not like any other girl that would just want you money.  I want the whole you.  I love you brandon. " at hindi ko na gusto ang dramang naririnig ko,  puro ka plastikan at kawalanghiyaan lang naman.  Kaya umalis na lamang ako sa lugar at bumalik sa maingay na hall. Hindi pa nagsisimula ang seminar kaya maingay pa amg lugar,  hindi ko alam kung sino ang hinihintay pero talagang bored na ako kaya kumuha ako maiinom sa tabi.  Sa loob ng hall may mga pagkain at inumin na makikita para sa mga kalahok upang hindi na lalabas ang mga tao. 
Pagkakuha ko ng tubig, nang iinumin ko na sana bigla itong kinuha at ininom ng ibang tao kaya natulala na lamang ako.
"Woman. " the guy said and give me back the glass.
Ayoko ng away dahil alam kung talo naman ako.  Malaking tao itong kaharap ko at parang pamilyar yung boses kaya pinalitan ko yung baso at kumuha na lamang ulit ng tubig.  Subalit/datapwat ininum nya ulit ang tubig na kinuha ko kaya napataas na ang kilay ko sa kanya.
Kahit gwapo at bet ko ang pisikal na anyo mo talagang hindi kita sasantuhin kung kukunin mo pa tong tubig na kukunin ko.  Mahaba ang pasensya ko minsan pero huwag lng talaga akong subukan.  Kumuha ulit ako ng tubig at puchaaaaa, 
"What the heck woman, what are you doing? "
"What am i doing? You take the water that i have been trying to drink and i am so thirsty to death, three times are you that lazy to get your own water and to wait?  Are out of your kind or you think that i am a worker here.  You tell me. " i shouted to him because i really can't take it. The fuck with this guy he just look at me as if i am some kind of a clown.
"Will you marry me?" he said like some kind of robot.
"What the heck are you talking about, who would want to marry you? "
"I have money,  i am handsome. "
"I also have money.  And your not the only one who is handsome so fuck off, i want to drink some water. " i get another glass and drink three glass of water and walk away like a lioness trying to calm her anger.  After i settle down, i just realize the hall is soooo quite that you can literally hear any gasp that you'd make. I look around and found out that they are looking at me like i am jusy kind of a rebel that make something unbelievable to their eyes.
Huminga ako ng malalim at tumayo, naglakad papunta sa exit, lumabas ng mahinahon at tumakbo papunta sa hotel..  Sino ba naman kasi yung pinagsabihan ko.  Ano bang nangyari.  Bat ako natatakot hindi ko naman yun kasalanan ah.