Summer Donatella ( 11 )
Unicode
ယွန်းဂီတစ်ယောက် နှေးနှေးကွေးကွေးလမ်းလျှောက်
လာရင်း ထိုစားဝိုင်းထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
" ဘာလဲ ? ဘယ်သူ့မွေးနေ့ မို့ကျွေးတာလဲ "
ထယ်ယောင်းက ပလုပ်ပလောင်းနဲ့ တစ်ဖြဲနှစ်ဖြဲစား
နေတာများ ပြန်မဖြေအားဘူး ။
ဘေးမှာ နမ်ဂျွန်နဲ့ ဟိုဆော့ကလည်း အသာငြိမ်ပြီး
စားနေကြသည် ။
ယွန်းဂီလဲ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ စားဖို့ပြင်လိုက်သည် ။
" ဟာ ! ငါကြိုက်တဲ့ ဟာတွေချည်းပဲ ။ ဒီကို ထမင်း
တစ်လုံးပေးပါဗျို့ ။ "
ယွန်းဂီက ထမင်း လှမ်းမှာရင်း ပုစွန်ကင်ကို တူနဲ့
ကောက်ညှပ်လိုက်သည် ။
" ဒါနဲ့ ဘယ်သူကျွေးတာလဲဆိုနေ ? "
" အစ်ကိုလေ "
တူနဲ့ညှပ်ထားတဲ့ ပုစွန်ကင်လေးက တူထဲက ဖုတ်ခနဲ
ပြုတ်ကျသွားသည် ။
" ဘာဖြစ်တယ် "
" ဟုတ်တယ် အစ်ကိုပဲပြောထားတာလေ ။ ကျွန်တော်
ဒီတီးဝိုင်းအဖွဲ့ထဲဝင်ဖြစ်ရင် ကျွေးမယ်ဆိုတာလေ "
ထယ်ယောင်းကို ယွန်းဂီက မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း အကြာ
ကြီး ကြည့်လိုက်သည် ။
" ထမင်းမယူတော့ဘူး "
စားပွဲထိုးလေးကို တစ်ချက်လှမ်းပြောလိုက်ပြီး
ဘာမှဆက်မစားတော့ပေ ။
တကယ်က ရှင်းရမှာမို့ ဘာမှ ဆက်မစားနိုင်တော့တာ ။
ခဏနေတော့ ယွန်းဂီရဲ့ အဖေဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က
ရောက်လာပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
" အဖေ ? "
" ဟာ စားစရာတွေကအများကြီးပဲ ။ ဗိုက်ဆာနေတာ
နဲ့အတော်ပဲ ထယ်ယောင်းရာ "
YOU ARE READING
Summer Donatella • Taegi || COMPLETED ||
Fanfictionကိုယ်တို့ ပြန်ဆုံကြမယ်မလား ? ကိုယ္တို႔ ျပန္ဆုံၾကမယ္မလား ? Inspired by one and a half summer
