The Unsolved Case Of Miranda's Death

Chapter 1

  January 1, 2026

 Unang araw ngayon ng Enero, a month for vacation pero heto ako ngayon nasa kwarto ko habang nakababad sa pc ko while playing some online games.Narinig ko namang may kumatok sa pinto ng room ko, I just took a glance at the door and balik ulit sa pc..

"Anak, nandoon ang mga pinsan mo sa baba.Would you like to greet them?"

   Rinig kong sabi ni mom, binalewala ko lang ito at panay parin ang paglaro sa pc ko..Don't get me wrong, hindi naman ako tulad ng mga batang walang respeto sa mga magulang nila but for me sadyang hindi lang talaga ako close sa family ko..

   I only approach them if it is necessary, never akong pinapansin ng mga pinsan ko kaya what's the point to go down there right?Even in our family I'm still the 'invisible guy' na karamihan ding tawag sa akin ng ilan sa mga estudyante sa university kung saan ako nag-aaral.I've studied in an elite university where they also promote scholarship for those students who can't afford the payments but wants to study there, and I'm one of those students who passed the exam for scholarship.It's a big help for finding some jobs in the future kasi di lang sa sikat ang school na'to but the owner of this school is a governor and it help us to find jobs easily but also it's in your own ability too.

   Hindi naman kami mayaman, may kaya lang.I can provide for my own needs kasi may mga part time jobs naman ako, ayoko namang maging pabigat kina mom and dad.During weekdays, nagtatrabaho ako sa restaurant ng tito ko as a waiter and it's a big help dahil malaki ang sahod doon.

   I forgot to introduce myself, I'm Sebastian Fuego, 20 years old.I'm  a fourth year college, currently taking degree of Business Administration.My parents owned a coffee shop na patok naman sa mga kabataan at iilan rin sa mga married couple din.In the future I will manage it para narin masuklian ko ang mga paghihirap ng parents ko.

   Halos mahulog na ako sa inuupuan ko nang bigla akong gulatin ng nag-iisa kong kapatid na si Sophia, she is now in tenth grade at sa pagkakaalam ko Tourism ang kukunin niya..Sa pamilya namin siya lang ang gaanong ka-close ko, well para niya na kasi akong diary kasi lahat ng mga sikreto niya ay sinasabi niya sakin.I even know na may gustong manligaw sa kanya and it's helpful na sinasabi niya sakin ang bagay na ganyan kasi as a kuya I can protect her from the people na maaaring may gawing masama sa kanya o ikasasama niya.

"Why are you so...Ano nga ba yun?..Ah!Why are you so startled?" 

   Hayysst, andyan na naman po tayo sa pa english-english niya.Para daw mas mahasa siya rito, well it's a good thing naman para mas ma trained siya and be fluent in speaking in english eh ang kaso lang hindi lang talaga ako sanay.Actually she's just my half sister, our parents got divorced when I'm just 6 years old and mom left us behind but nagkabalikan sila ni dad and there may dala ng baby si mom nun, and that's Sophia.

"Nothing.."

"Eeeehh kuya naman eh!You're always here in your room.Me and our cousins are planning to go to the freedom park this night, wanna come?"

"No, thanks."

   Sabi ko habang panay parin ang laro sa pc, nakita ko naman sa peripheral vision ko ang pag pout niya, well I really don't want to upset my little sister but I know na pag sumama ako sa kanila mamaya ay nasa isang sulok na naman ako nag-iisa while them having fun, great..

Para namang hindi ka na nasanay?Atsaka it's New Year, baka this time you'll meet a friend..

   Napabuntong hininga nalang ako sa sinabi ng konsensya ko sabay tingin sa mukha ni Sophia na kaninay parang papaiyak na ay ngayo'y parang wagi sa isang kompetisyon, she really knows me well..