IIGTBB 02

61 27 1
                                    

note: sorry kung may maeencoumter kayo na mga bad words and please bare with me guys this is life story ni khaiza and expectes niyo na may mga maeencounter kayo na hindi kaaya-ayang masasamang salita na nasa point of view ng ating bida. maraming maraming salamat po!^^





***





Chapter 2: Her Ex-Boyfriend









Tinulungan ko si Lola sa paggagawa ng pagkain niya na iluluto nalang bukas ng maaga para sa mga paninda niya na home made food.




Wala pa naman kaming nakakaaway may muntik lang paano kasi nilalait yung home made food na ginagawa ni lola siyempre ako sobra kong magagalit dahil doon ayokong ginaganon nila yung lola ko.




Kung ano ako sa school namin dati ganito din naman ako sa bahay mas kailangan ko lang pagtuunan ng pansin ang lola ko mabuti nalang at malakas pa siya.



"Khai-khai!" tawag niya sa akin nasa sala kasi ako nanonood ng tv.



"Bakit po, Lola?" sagot ko naman sakanya pumunta ko sa kusina kung saan siya nagluluto. Inabot niya sa akin ang isang tupper wear na may nakalagay na gamjatang (spicy pork spine soup) na korean dish at isa pang korean dish na bulgogi and kimchi.



"May dadalhin kapang order." pagkasabi ni lola kaagad ko namang tinignan ang orasan pasado alas siyete na pala pero may humabol pang order.



"Lola?" malambing na tawag ko sakanya. I want gamjatang! Jebal!



"Ano na naman iyan apo?" tanong niya habang tinatakpan yung bulgogi na nakalagay sa tupper ware





"Pwede po bang tirhan niyo po ako ng gamjatang?" Please lola! Hehe.



"Oo naman marami pa diyan sa malaking kaserola alam ko namang paborito mo iyon." nakangiting sabi niya sa akin. Hinalikan ko ang pisngi ni Lola.



"Thank you po." nakangiting sabi ko sakanya.




Naglakad lang ako patungo doon sa umorder nito. Mukhang bago lang kasi hindi naman magluluto si lola ng ganong karaming lulutuin. Nagdorbell ako sa bahay na mala-mansion din ang laki. Sana lahat!




"Ito na po yung--" muntik ko ng mabitawan itong hawak kong tatlong tupper ware.




Mukhang mali pa ata akong napuntahan na bahay. Walang emosyong humarap ako sakanya bakit sa dinarami-rami ng lugar dito pa talaga sa lugar namin kami magkikitang dalawa.


"Long time no see, Khaiza." bati niya sa akin.



Walang iba kundi si Xion Park. My Ex-Boyfriend.




"Yung inorder mo na pagkain." tinawag muna niya ang katulong nila at pinasuyo itong dala kong pagkain bakit! Bakit siya pa!



"Magkano lahat?" nakatingin na saad niya sa akin.



"Five hundred sixty five pesos lahat." walang emosyon ko paring sabi sakanya kahit kailan hindi ako nagpapakita ng kung anong emosyon kapag siya ang kausap ko o kahit sa mga hindi ko kakilala na tao. Sana nga lang di ko nalang siya nakasama dahil alam ko namang mauuwi rin ang lahat sa wala.



Ibinigay na niya ang bayad niya aalis na sana ko ng magsalita pa siya.



"Khaiza, pwede ba tayong mag-usap?" tanong niya habang nakahawak sa braso ko tinanggal ko yun at humarap sakanya.



"Wala na tayong dapat pag-usapan pa." madiin kong sabi sakanya.



Para saan pa? Eh kung ganon parin ang gagawin niya wala din pala siyang pinagkaiba sa lahat--pareparehas ding mga manloloko kaya simula ng ginawa niya iyon kinamumuhian ko na siya. Nag-cheat siya sakin habang nakita ko yung conversation nila ng fiancé niya ikakasal na pala siya pagtapos niyang magaral sa Far Eastern Academy. Hindi man lang ako nainform balak niya pa kong kausapin ng lumabas ang babaeng nakasuot ng bistida na hindi kaaya-aya ang suot. Tsk!



"Babe, tara na." tawag pa nito may sasabihin pa siya sa akin pero kaagad nakong umalis doon.



Babe your ass! Tsk!





Tumakbo nako paalis doon ayaw na ayaw ko ng makita ang pagmumukha ng taong yon! Hindi ko na malayang tumutulo na pala ang mga luha ko.




Bullshit! Khaiza! Hanggang ngayon mahal na mahal mo parin yong lalaki na yon! Ang sakit tangina sobrang sakit!



Kasama na niya yung babaeng mahalaga sa buhay niya kailangan mo ng kalimutan na wala na ang lahat ng iyon wala na yung dating pinagsamahan ninyo.

Huwag ka ng magpakatanga, Khaiza! Maawa ka na naman sa sarili mo! Hanggang ngayon umaasa ka pang babalikan ka niya. Eh kasal na nga yung tao!






Kahit anong gawin kong pagpupunas sa mga mata ko panay parin ang agos ng luha ko nang malapit nako sa bahay malalim ang paghingang binitawan ko pinunasan ko na ang mga luha ko at pumasok na sa loob.





"Lola ito na po yung bayad." sabi ko. Inabot naman niya iyon at nilagay sa garapon na maraming lamang pera na andoon lahat ng kinikita namin.





Ang isipin mo muna iyang lola mo. Tama. Huwag ka ng magbabakasakali na maging kayo pa, Khaiza!


Dahil sobrang tanga mo na para doon. Magfocus ka muna sa buhay mo at please lang huwag mo na siyang pakilamanan pa! Please lang. 





Sa ngayon itutuon ko nalang ang atensyon ko sa amin ni lola at tuluyan ng mawalan ng pakialam sa buhay ng lalaking yon!



Nakahain na ang pagkain at sabay kaming kumain ni Lola Llyanda. Ganito ang routine naming maglola tuwing may hahabol pa na order at kung wala na. Nagdasal muna kami bago kumain.




Nang matapos kaming kumain ako na ang naghugas ng pinagkainan namin ni Lola pati yung iba pang mga hugasan katulad ng malalaking kaldero at yung mga sandok pa. Grabe! Ang dami naman nito.





Inimis ko na yung mga kalat sa kusina pagtapos nun ay pinatay ko na ang ilaw. Nang silipin ko si Lola ang himbing na ng tulog niya. Dito kami natutulog ni Lola sa sala dahil ayaw niyang magisa at walang katabing matulog. Alam niyo namang may edad na siya at kailangan niya talaga ng makakatabi sa pagtulog.





Kinuha ko ang cellphone at tinignan kung may text message. Pinindot ko yung group chat namin nila Vien.


Vien: Girls! Andito si Ashiana sa apartment ko. Kailan kayo free diyan?

(Nagreply si Leigh sa chat na iyon ni Vien)

From: Leigh
I dunno pa. Guys! Maga-apply ako kina Tita sa kompanya nila haha! Goodluck sakin tss!

From: Ashiana
Really?

From: Vien
We got u! We're here for you always, Leigh. 

To: Vien, Ashiana, Leigh
Goodluck, Leigh.
Goodnight guys.

From: Leigh
Goodnight, Khai! Love you! Miss you.
Vien, Ashiana. Sana all HAHAHA!

From: Vien
HAHAHA! Lol.



Natawa na lang ako sa pinagchachat nila. Kahit ganyan ang mga buhay nila hindi parin sila yung taong ipagtatabuyan ka ayon ang gusto ko sakanilang tatlo.





May mabuting puso sila at maganda ang paguugali nila ang swerte ko dahil naging kaibigan ko sila dahil kapag walang-wala ako kaagad ko silang natatakbuhan para makahingi ako ng tulong sakanila malaki ang pasasalamat ko dahil andyan sila palagi sa tabi ko at kailanman wala akong ikinagalit sakanila.








Itinabi ko na ang cellphone humiga nako sa comforter at ipinikit ang mga mata ko para makatulog na.

Khaiza Faye: It Is Good to be BadWhere stories live. Discover now