Alyap'ın Elli Tonu✨

0.2🧸

~Yaprak AYVAZ~
Grup bize doğru yaklaşırken ellerimin terlediğini hissediyordum. Çocuk bana uzun uzun baktıktan sonra sırıtıp yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu. Ben ona hayranlıkla bakarken iç sesimin sesiyle kendime geldim.
Aşko ağzına düştün. Bu kadar belli etme be gülüm!
Haklıydı. Başımı hemen önüme çevirdim. Yanaklarımın hafiften pembeşeltiğini hissederken kendime gelmek için telefonumu alıp sosyal medyaya girdim. Kulağıma gelen tiz bir sesle hemen başımı kaynağına çevirdim.
"Gökhan! Noluyor kim bu kız!"
Bakımlı,çok güzel bir kız Gökhan'a sinirle bağrıyordu. Galiba yanlış anlamıştı.
Galiba değil. Zaten yanlış anladı geri zekalı.
İç sesime göz devirmemek için kendimi sıkarken Gökhan endişeyle konuşmaya çalışıyordu. Sevgilisiydi tahminimce.Hemen atlayıp olayı düzeltmeye çalıştım.
"Yanlış anladınız . Ben bu okula yeni geldim. Gökhan'la şans eseri tanıştık."
Karşımdaki kızın yüzü yumuşarken Gökhan bana minnetle bakıyordu. Ona hafiften gülümserken yerime oturup içeceğimin son yudumlarını içip tam gidecektim ki o kız kolumu tutup bana gülümseyerek konuşmaya başladı.
"Özür dilerim. Bir anda görünce yanlış anladım. Bizimle birlikte otursan olmaz mı?" Dedi ve tatlı bir gülüşle bana bakmaya başladı. Şu an yerimde kim olsa onu kıramazdı. Başımı hafifçe sallayıp kalktığım yere tekrar otururken grupta boş sandalyelere oturuyordu. Bir tane sarı kıvırcık saçlı oğlan Sultan ablaya seslendi.
"Sultan abla! Hala Pizza gelmedi mi?"
"Oğlum müdürle konuştuk ama izin vermedi napayım?"
"Tamam tamam."
Hepsi yüzüme gülümseyerek bakarken yanaklarım hafiften kızarıyordu.
"Kendini tanıtsan?"
Dedi Gökhan.
"Ben Yaprak Ayvaz. Bu okula yeni geldim."
"Hangi sınıftasın?"
"Babama mesaj geldi. 11/B imiş."
"Oha bizimle aynı sınıfta! Yes be! Bu arada ben Oğuz."
Dedi sarı kıvırcık saçlı çocuk.
"Ben Merve. Gökhan'ın sevgilisiyim." Dedi az önce bağıran kız. Merve'nin diğer yanında oturan çocukta yüzüne muzip bir gülümseme takınıp;
"Sinan."
Demişti. Ona da gülümsedim.
Yanımda ki çocuğa 'adın ne' tarzında bakışlar gönderirken bana sadece gülümsemekle yetindi. Buna biraz moralim bozulurken hem onunla aynı sınıfta olacağıma hemde o tatlı gülümsemesi ile moralim tekrar yarine geldi. Sonra ise Sinan konuştu.
"O zaman aramıza hoş geldin Yaprak."
Ona en içten gülüşlerimden birini attım. Biraz sonra da zil çaldı zaten . Ben ayağa kalkınca Oğuz zıplayarak yanıma geldi ve koluma girdi. Bu çocuk harika derecede pizza kokuyordu. Ciddiyim! Heryeri pizza kokuyor.
"Hahaha! Oğuz harika kokuyorsun. Pizzalarla aran baya iyi galiba?"
"Pizza benim hayat felsefelerimden biridir." Gerçekten çok tatlı çocuktu.
"Ha başka hayat felesefelerin de var?"
"Tabii ki. Sana anlatmak isterdim ama çok uzun. Çıkışta ne yapıyorsun? Grupça pizza yemeye gidelim?"
Ona hafifçe gülüp cevap verdim.
"Çıkışta bir içim yok. Pizza yemeye gidebiliriz ve sana bir şey diyeceğim. Pizzayı en az senin kadar severim inan ki çıkışta önemli bir işim olsa da iptal eder bu fırsatı kaçırmazdım!"
Oğuz'a dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki elini yumruk yapıp bana uzattı. Ben de direk elimi yumruk yapıp tokuşturduk.
"Best kankam oldun benim minim pizzam."
Onun dedimlerine gülerken arkadan kalın bir ses geldi.
"Yavşak!"
Kimin dediğine bakmak için kafamı arkaya çevirdiğimde grubun peşimizden geldiğini konuşan kişinin ise adını söylemeyen Bay Yakışıklı olduğunu gördüm. Bize sinirli bir şekilde balıyordu. Neden sinirlendiğine anlam veremeyip önüme döndüğümde bu sefer Oğuz arkasına dönüp yüksek sesle konuşmaya başladı.
"Sevgili dostcuklarım okul çıkışı Yaprak'ımın aramıza katılması şerefine pizza yiyoruz. Hesaplar da Gökhan kardişimden!"(Bilerek 'kardişim' yazdım.)
"Ulan gevşek sen davet etmiyor musun bizi?"
"Yo ben davet etmedim ki. Sen az önce Yaprak aramıza katıldı diye kutlama olarak pizza yemeğe gidelim hesaplar da benden demedin mi?"
"Lan Oğuz bak yine sinirleniyorum sinirlenince de ne olduğunu biliyorsun. Kız aramıza yeni katıldı  bu halimi daha ilk günden görmesini istemem."
Sinan sırıtarak onları izlerken konuşmaya dahil oldu.
"Tamam sohbeti kesin sonra fizikçi iki saat dır dır konuşuyor."
Dedi ve kolunu omzuma atıp yürümeye devam etti. Onlar da kavgayı kesmiş ve kazanan Oğuz olmuştu. Pizzaları Gökhan ödeyecekti. Yalnız grupta ki herkes çok samimi. Herkesi çok sevdim. Oğuz,Sinan,Gökhan, Merve hepsi...  Bir kişi hariç. Bay Yakışıklı! Ya oğlum konuşsana benle. En azında adını söyle! Ben sana bu kadar hayran kalmışken senin yaptıkların oluyor mu? Cık cık...
Sınıfa geldiğimiz de üçüncü sıraya Gökhan Merve ile,dördüncü sıraya Sinan Oğuz ile oturdu. Bay Yakışıklı ise tek başına beşinci yani en arkaya sıraya oturdu.
Merve bana dönüp;
"Kuzum en arkaya geç istersen yanı boş veya ikimiz oturalım?" Diye soru yöneltti. Gerçekten çok tatlı.♥️  Ama keşke çocuğun adını söyleseydin Merve!
"Ben en arkaya geçeyim hiç sizi ayırmayayım bir tanem."
"Peki."
En arkaya Bay Yakışıklı'nın yanına oturmak için izin ister gibi bakarken omuz silkti ve çantasını masanın yanında ki asmalıklara taktı. Yanına oturup onun gibi çantamı masanın yanındaki askılığa taktım. Gözlerimi etrafıma gezdirince bütün kızların. Hayır abartmıyorum! Resmen bütün kızlar bana öldürücü bakışlar atıyordu. Ellerinde olsa beni diri diri toprağa gömeceklerdi sanki! Korkuyla başımı Sinan'la Oğuz'a çevirdim.
"Hişt! Sinan neden bütün kızlar beni öldürecekmiş gibi bakıyorlar?"
Biraz güldü ve konuşmaya başladı.
"Yanında ki buz kralı yani okulda ki takma adı. Buz kralı hiçbir kızı bu zamana kadar yanında oturmamış ve hangi kız gruba girmek istese de şiddetle geri çevirmişti. Merve zaten bizimleydi. Gökhan'ın sevgilisi. Ama şaşıyorum ki sana bir şey demedi. Bence seni sevdi." Dedi fısıltıyla.
Yanıma baktığım da Bay Yakışıklı'm uyuyordu. Neden kimse ismini söylemiyor. Adını da sormak istemiyorum. Zamanı geldiğinde zaten öğrenirdim. Sinan'a dönüp gülümsedim ve duyduklarında yüzümde ki sırıtışla geriye yaslanıp biraz Bay Yakışıklı'yı izledikten sonra Orhan Veli Kanık'ın şiir kitabını elime alıp tek tek şiirlerini okumaya başladım. Biraz zaman geçtikten sonra boynumda hissettiğim nefesle irkilip direk yanıma baktım. Bay Yakışıklı dibime girmiş okuduğum şiire bakıyordu. Orhan Veli Kanık'ın  Anlatamıyorum adlı şiirine denk gelmiştim. Etkilenmiş bir yüz ifadesiyle bana baktı ve ilk kez benimle bir diyaloğa geçti. Yaşasın beeee! Sonsodbdodbdo
Bu ben miyim gerçekten? Galiba baya iyi tutulmuştum Bay Yakışıklı'ma. İlk defa böyle şeyler hissediyordum. Resmen bir erkek benimle konuşuyor diye şurada Şemmamme açıp oynayacaktım! (Multi'e de bir Şemmamme koydum. Kdbdkdbdkdb İyi dinlemeler.)
"Sen şiir,edebiyat ne bileyim işte böyle şeylerle ilgilenir miydin ya?" Dedi ve sırıttı.
"Beni tanımıyorsun ki. Ve evet şiirlere,kitaplara falan bayılıyorum. Anladığım kadarıyla sen de seviyorsun?"
"Evet. En çok hangi şiirini beğeniyorsun Orhan Veli Kanık'ın şiirlerinden?"
"Aslında tam da üstüne gelmişim." Dedim ve Anlatamıyorum adlı kitaptaki şiiri gösterdim.
"Ben de severim." Dedi.
"Bu arada adın?"
Bana gülüp şoka gireceğim bir cevap verdi.
"Bay Yakışıklı."
Dedi. Ona içimden böyle seslendiğimi nasıl biliyor? Rezil oldum!
———————
Selam! Yeni bölümle beraberim sizinle. Biliyorum biraz geç oldu fakat uzun bir bölümle telafi ettiğimi düşünüyorum?
Bu bölümü iki tane çoook tatlı kitabımı takip eden dostlarıma hediye ediyorum. İkisi önceki bölümüm de benim kitabıma yorum olarak ne zaman bölüm geleceğini sormuşlar ben de görür görmez hemen yazdım. Kusura bakmayın pek aktif olamıyorum hesabımda ama görür görmez bir çok şeyi düzeltiyorum. O iki dostumu buraya bol kalplerle etiketlemek istiyorum.♥️♥️
@isimsizbirisiiste
@aysogbt
❤️🧡💛💚💙💜🖤🤍🤎💔❣️💕💞💓💗💖💘💝💟 Her türlü kalp attım dodbdıxbkxdbkx. Herkesi çok seviyorum bir daha ki bölüm de görüşmek üzere. Bu arada bu kitabın simgesini bölüm başlıklarından anlamış olacaksınız ki:🧸. Evet ayucuk. Çok tatlı. Kitabımızın simgesi bu. Nasıl? Bölüm için ve bu tatlı ayıcık için yorumlarınızı bekliyorum.
Bide beni kırmazsanız altta ki yıldızcığa basarsanız benden mutlusu yok :)
Sizi seviyorum...♥️🧸