bu doğru mu?

geri dönülmez bir hayat...

Bu andan itibaren anladım ki benim artık geri dönülmez bir hayat'ım vardı...

Belki de bundan sonra bir hayatımda olmicaktı. Belkide ben şuan ölüme doğru gidiyorum dur...

Onu özliyecektim. Biliyorum beni bulamayacak. Bende ona gitmekle ihanet edicem. Kalbi çok kırılacak biliyorum. Kurtaramıyacak beni bu bataklığın içinden. Biliyorum...

(Yarım saat sonra)BERK'İN ANLATIMIYLA

Markette alış veriş yaparken telefonuma bildirim geldi. Tanımadığım numara

*sanıyorsun o evde oturuyor. Yanlış sanıyorsun. O şuan benim kucağımda uyuyor...bulmak istiyor musun aşkını? Bir adım at ve gir o bataklığın dibine!*

Başımı telefondan kaldırdım. Elerimdeki malzemeleri yere bırakıp eve koştum. Kalbimdeki korkudan ve ağırdan arkamdaki bağırışları duymuyordum bile.

-pelin!

Ses yok

-pelin!

Evin her tarafını deli gibi arıyordum. Sonra durdum. Masadaki nota çarptı gözüm. Açtım ve okudum

*boşuna arama evi. Eski arkadaşlık bir yere kadar. Şimdi yeni düşmanlıklar başlıyor. Eğer bulmak istiyorsan pelin'ini. Hatırlıyorsan eski arkadaşlık evini. GEL AL ÖLÜ PELİNİ!*

-oruspu çocuğu!

Elim titremeye başladı. Kafamda yankılanan tek cümle

GEL AL ÖLÜ PELİNİ
GEL AL ÖLÜ PELİNİ
GEL AL ÖLÜ PELİNİ...

Sonra şu cümle

Hatırlıyorsan eski arkadaşlık evini. Evet demek ki Pelin'i o eski eve götürmüş olmalı. Hiç durmadan arabaya atlayıp dağ evine gittim.

Aklımdaki tek korku pelini ölü bir şekilde bulmam!

15 dakika sonra eve vardım. Hızlıca eve girdim. Evde yoktu. O an ne yapacaktım hiçbirşey bilmiyordum.

Yere cöktüm başımı ellerimin arasına koydum.

-pelin nerdesin? Nerdesin?!

(1 saat sonra)
PELİN'İN ANLATIMIYLA

Gözüm bağlı bir arabada uzanıyordum. Ayıldığımda her yerimin zangır zangır titrediğini hissettim. Korkma aptal!

+BERK!

Diye bir çığlık attım

-yo yo yo berk değil oğuz!
+gözlerimi aç!
-...
+gözlerimi aç dedim sana!

Elini arka koltuğa getirdi ve gözümü açtı

+nerdeyim Ben!
-seni uçturuma götürüyorum güzellik
+nerdeyim!
-uçurum
+NER-DE-YİM!
-UÇURUM!
+bırak beni!
-bırakıcam ama canlı değil...

Yutkundum

-o akşam bana vurula yumrukların hadi hesabı yok! O berk'i kendisiyle canını yakmiyacağım. Sevdikleriyle canını yakıcam! Küçükken hep o benim canımı yakardı şimdi sıra bende!

Yutkundum... dilim tutulmuştu konuşamıyorum.

+y-yapma!
-yo yo yo yapıcam

Gözümden 2 damla yaş aktı ve titreyen sesimle konuştum

+lütfen lütfen yapma! Onun canını yakma yapma lütfen!
-vay küçük hanım aşık olmuş!
+yapma lütfen

ağzımdan çıkan tek ses bu oldu. YAPMA...

10 dakika boyunca hiç konuşamıyordum. Tek yaptığım şey ağlamak ve sonumun ne olduğunu düşünmek...

10 dakika sonra bir uçurumun yanındaki küçük kulübeye girdik.

-emin ol seni uçurumdan atmayacağim! Senin kendini öldürüp kendini berk'e bırakacaksın. Kendini kendin öldüreceksin pelin! Ama şimdi değil seni onun karşısına çıkarıp öyle öldüreceksin kendini!

-yada yada seni uçurumun başında silahla vurmam ve seni burda bırakmam lazım değil mi? Sence hangisi?

+b-beni ona gösterme!
-hayır! Ozaman bir intikam olmaz!
+gösterme !
-korkma küçük hanım berk seni unutur. Acısını unutur başka birisini bulur!

Kafam karıncalanmaya başladı. Şimdi ölmemek için herşeyi yapardım. Ama karşımda bi piskopat duruyordu!

Sonra beni aldı uçurumun başına götürdü...

Derin bir nefes alıp uçuruma baktım. Gözümü kapattım onun yüzü. Ve gözümü hep kapalı tutum...

----
Sellammm. Bu bölümde ekşınlıydı bence fhdhdhegshd. Berk'e biraz acıdım.

Biliyorum herşey çok hızlı geçiyor ama toparlıyamıyorum hikayeyi hızlıca yazıyorum. O yüzden herşey hızlıca gidiyor. Ama güzel dhjdgsueg

Neyse oy vermeyi unutmayın. Kendinize iyi bakın bay bay ♡