bu doğru mu?

kaç kurtar kendini!

Bu çocukla sonumuzun ne olacağını bilmiyorum. Içimdeki his 2 yıl normal geçmeyeceğini söyluýor...

Bana az önce 'sevgili ihaneti' demişti acaba neydi? Ya eski sevgilisi geri dönerse! Ya bizi yanlış anlayıp peşime düşerse? Ama yapamaz berk bana ihanet demişti. Şimdi gelip hiç birşey yapamaz. Bu sacma düşüncelerin içinden sıyrılıp mutfağa girdim.

Mutfak bembeyazdı. Tertemiz.

-ne yemeği yapalım?
+e-efendim
-diyorum ki ne yapalım. Beni dinlemiyormusun sen?
+dalmışım. Pardon
-mutfağamı daldın?

Ve cümlenin sonunda gülerek göz kırptı

+yani ne yalan söylim çok güzelmiş
-ışte bi sahibine bak bu eve bak
+egon nereye kadar gidiyor?

Büyük bir kahkaha attı

-bilmem senin boyuna kadardır
+allahım boyumu si-

Birden eliyle ağzımı kapattı

-şşşş sakin kısa çocuk
+omo yotor yo boy şokosondon
-hahahahaha

Elini çekmiyordu bende elini ısırdım

-ananı si-

Elimle ağzını kapattım

+şşş sakin atarlı çocuk

Elimi çektim çünkü ısırackatı biliyordum

-özentiiiii
+hahahha

Bir anda elimi boynuma götürdüm. Neden öyle gülmüştüm? Suratımı asıp oturma odasına doğru yöneldim. Elini omzumda hissettim.

- noldu?
+hiç birşey...
-neden bozuldun?
+bunun sende farkındasın sana çabuk alıştım bu normal değil 2 yıl sonra hayatından çıkıcamVe bunu babam için yapıcam o yüzden bu haldeyim.

Elini omzumdan çekti. Burnunu çekip mutfağa geri döndü. Bozulmuş muydu. Ama haklıydım. Değil mi?

Kendimi koltuğa attı. Boğazım sanki düğumlenmişti. Ve bende elimi boğazıma atıp o düğümü çözmeye çalışıyordum...

İcimdeki ses hiç susmuyordu "kaç burdan!,kaç ve kurtar kendini!" diyordu. Haklıydı iç sesim. Ama bunu yapamazdım. Babamı,ailemi düşünmem lazımdı.

Yaklaşık 15 dakika sonra mutfaktan ses geldi

-yemek hazır yiyeceksen gel!
+...

Gitmedim. Gitmeye de niyetim yoktu zaten. Yaklaşık 10 dakika sonra kendimi uykuya dalmış ve onun kucağında merdivenlerden cıkarken buldum. Gözlerimi acsamıydım? Numaramı yapsaydım? Yada uyumaya devam etmeliydim abartılacak birşey yoktu çünkü.

Beni bir yatağa yatırdı ve kapıyı kapatıp çıktı. Kendi kendime odada düşündüm,kendimle tartıştım,kendime kızdım... gerek var mıydı bozulmaya pelin? Evet vardı ondan kendimi uzak tutmam lazımdı biliyorum önümde koskoca iki yıl var. Her ay onu görücektim. Ama parayı verip uzaklaşacaktım yanından. Veya ben öyle düşünüyordum...

-----
Sellammm. Bu bölüme azıcık ısındım. Çünkü mantık hatası yoktu hshshsushus

Mantık hatası derken pelin ve berk birbirine fazla yakınlaşmıştı değil mi? O yüzden 1-2 bölüm onları ayrı bir halde okuyacağız sgjsgsusg

Neyse kendinize iyi bakın. Oy vermeyi unutmayın bay bay <3