bu doğru mu?

sessizliğine bıraktım...

Bahçede oynuyorduk. Oğuz yere düşmüştü dizi kanla dolmuştu. O ağlarken ben haykırarak gülüyordum.

Bana nefretle bakarken gülüşünü daha çok büyüdü. Ve sonra ağlamaklı söylenirken şunu duydum.

"Yemin ederim ilerde sende kanla doluyken bende sana gülücem. Kaldırsana beni it!"

14 yaşındaki yemini beni daha çok güldürmüştü.

----

Yoktu... hiçbir yerde.

Eve geri döndüm belki bir iz bir not bulurum diye. Eve girdim her yeri didik didik aradım. Sonra yatağın üstündeki pelin'inin telefonunu buldum.

Baksamıydım? Özel birşey var mıdır?

Hemen düşünmeden açtım. Mesaj uygulamasına girdim. Ve bir numaranın mesajı vardı.

Mesajı okudum ve beynim durdu. Uçurum...

Uçurum...

Uçurum...

Bu psikopat o uçuruma götürmüş olmalıýdı. Küçükken orda düşüp diz'i kanamıştı. En büyük yeminini etmişti...

-----

(Pelinin anlatımıyla)

Tetik çekildi...

Gözlerim'i son birkez daha açıp dünyaya baktım. Gözümü kapattım ve son kez ona baktım...

Ve sonra o ses...

Gözümü bir hastane duvarında acmıştım ne olup ne bittiğini anlamamıştım.

Sonra kolumu tutup yanımda uyuyan kumral bir çocuk gördüm. Kimdi bu?

Yatakta doğrulurken sırtımda bir acı hissettim. Ne olmuştu bana? Neden burdaydım?

Ağzımdan küçük bir acı sesiyle yanımda uyuyan çocuk kalktı.

"Pelin? Iyi misin?"

"Siz kimsiniz?"

Karşımdaki cocuk yutkundu

"B-ben berk. Hatırlamıyor musun?"

"Annem nerde annemi çağırın bana!"

Hemen kolumu onun elinden çektim.

"Pelin lütfen bebeğim yapma. Sakin ol doktoru cağırıcam bekle hayatım lütfen"

Karşımdaki çocuk ağlamaya başlamıştı ve korkuyorduda. Acilen ayağa kalktı ve doktoru çağırdı birşeyler anlatıp yanıma geldiler.

"Pelinciğim sakin ol ufak bir unutkanlık geciriyorsun"

Son kelimesiyle irkildim. Başım dönüyordu ama konuşmak ve herşeyi öğrenmem lazımdı.

"B-ben buraya nasıl geldim?"

"Vuruldun ve sevgilin seni buraya getirdi"

Eliyle yanı başımdaki endişeyle beni izleyen çocuğu gösterdi. Ve devam etti.

"Bak kendi iyiliğin için sakin olman lazım. Yoksa işimiz zorlana bil-"

"Pelin! Yavrum! Pelin nerde!"

Bir anlığına içim cız etti. Akllım yerine geldi.

"Anne" diye bir fısıltı çıktı ağzımdan.
"Berk"
"Oğuz"
"Uçurum..."

Bütün hatırladıklarımı bir bir söylüyordum

"Hayatım iyi misin? Hatırlıyormusun beni?"

"Berk annem geliyor" dedim hüzünle

"Evet geliyor ve ben herşeyi anlatmaya hazırım!"

"Berk"

"Efendim birtanem?"

"Kaç gündür yokum?"

"On beş gün" dedi hüzünle

"On beş mi?"

Ne yani ben okadar gündür nerdeydim?

"Ben okadar gündür nerdeydim?"

"Dur meleğim annen gelsin herşeyi anlatacağım sana"

Ve hemen kapı açıldı. Annemi şişmiş gözlerle görünce gözlerim doldu...

"A-anne"

"Yavrum!"

Koşar adım bana yaklaştı ve sarıldı

"Yavrum ne oldu sana. Vurulduğunun haberi geldi. Nerdeydin?"

"Anne babam nerde?" Zar zor konuşuyordum. Berk bunu anlamış olucak ki annemle konuşmaya başladı

"Fesun hanım gelin dışarı herşey anlatacağım"

"Sen kimsin?"

"Ben kızınızın sevgilisiyim"

"Ben onun yanında kalıcam!"

Annemin gözlerine derince baktım ve konuştum.

"Anne lütfen"

"Bakın kızınız yorgun. Onu yanlız bırakalım"

Pes edip dışarı çıktılar. Derin bir iç çekip birazdan neler olacağını bekliyordum.

Gözlerimi tavana diktim ve kendimi sessizliğin içine bıraktım...

----
Seeelllaaamm. Olmayan okurlarım hejsjshiegeusy. Bu bölüm uzun mu oldu ne?

Ama fikrim şuydu pelin tam vurulacaktı ki berk yetişecekti. Ama çok kılişe olurdu hsjsgushsig

Niyse baybay kendinize iyi bakın.

Ve birde oy verirmisiniz?