Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. Teşekkürler :)
Kitap artık Bts Universe Story'de var! Kitabın adı yine aynı. Umarım okur ve beğenirsiniz :)
Otobüsü beklerken bir an da yağmur bastırmıştı. Islanmamak için durağa koştum. Neyseki aceleci davranıp fazla ıslanmamıştım. Otobüste gelmişti zaten.
Cam kenarına oturup dışarıyı izliyordum. Yavaş yavaş sonbahar gelmişti. Bu yüzden içimde nedeni olmayan bir mutluluk vardı. Son günlerde böyleydim.
Saate bakmak için telefonumu açtım. Yarım saat önce Snapchat'ten bildirim gelmiş. Sanırım telefonum sessizde olduğu için duymadım.
jminn: Günaydııın
"Kim acaba... Her neyse." Diye sessizce mırıldandım.
Bunun kim olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu.
yej1: Kimsin?
jminn: Sıradan birisi.
yej1: Bir dakika... Bende nasıl eklisin?
jminn: Bilmem, ben de yeni fark ettim.
Bir türlü anlayamadım. Onu eklediğimi hiç bir şekilde hatırlamıyordum.
Otobüsten indiğim de hala yağmur yağıyordu. Koşarak okula girmiştim. Kantine gidip kendime bir kahve aldıktan sonra zor olsa da boş bir masa bulup oraya oturdum.
Yanıma tanımadığım bir çocuk gelmişti. "İznin olursa oturabilir miyim?"
"Tabii."
(...)
Sınıfa girip çantamı masaya bırakıp yerime otururken bir anda kantindeki çocuk yanıma gelmişti.
"Yanıma oturmak için izin mi alacaksın yoksa?" Diyerek sırıttım.
"Evet maalesef. Her yer dolu bir tek burası boş. Rahatsız olacaksan başkasıyla yer değişebilirim."
"Hayır sorun yok, oturabilirsin."
Kibarca gülerek yanıma oturmuştu.
İsmini merak etmiştim. "Bu arada adın ne?"
"Jimin."
"Jimin?"
"Evet. Park Jimin."
Snapchat'ten bana yazan o muydu acaba? Neyse, sonra sorarım.
(...)
Okul çıkışı otobüs durağına gittim. Otobüsü beklerken bir şey fark etmiştim. Birisi beni izliyordu sanırım. Genç birisine benziyordu. Ama kim olduğunu bir türlü anlayamıyordum. Çok uzaktaydı. Umarım sapığın teki değildir. Derken ortadan kaybolmuştu.
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
coincidence | pjm
Fanfiction121020 Neden en mutlu anlar ani bir korkuya sebep oluyor?