coincidence | pjm

3'

Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. Teşekkürler :)

Her zamanki gibi otobüsten inip okula girmiştim. Bıktım artık... Her neyse, nefretimi sonra kusarım.

Yerime oturduğum da birazcık etrafa bakmıştım. Dünkü çocuğu görmeye çalışmıştım ama görememiştim. Sanırım bugün gelmemişti. Önüme döndüğüm de yerimden sıçramıştım. Jimini bir anda yanımda bulmuştum.

"Korkuttum mu?"

"E...evet ama sorun yok." Derken sözüme devam etmiştim. "Yine yer mi bulamadın?"

"Evet, bulamadım."

"Hiç arkadaşın yok mu seninle oturmak isteyen?"

"Var da, rahatsız mı oluyorsun burada oturmamdan?"

"Hayır. Nerden çıkardın? Sordum sadece..."

(...)

Arka bahçede oturup biraz kendimle baş başa kalmak istemiştim. Hiç yakın arkadaşım yoktu. İnsanlar bu durumdan şikayetçi olurken beni mutlu ediyordu. Evet, bazen derdimi başkasına anlatmaya ihtiyacım oluyor ama olsun. İdare ediyorum bir şekilde.

Başımı kaldırdığım da Jimin'in bana doğru geldiğini fark etmiştim. Gelirken bana el sallamıştı. Ben de karşılık vermiştim. Ve yanıma oturmuştu.

"Neden burada yalnız oturuyorsun?"

"Tek başına olmak bana daha iyi geliyor."

"Arkadaşın falan yok mu?"

"Var. Ama çok yakın bir arkadaşım yok. O yüzden genellikle tek başına takılıyorum."

"Ne güzel..."

"Güzel mi?"

"Benim bir sürü arkadaşım var. Çoğundan kurtulmak istiyorum ama nasıl yaparım bilmiyorum. Sadece evdeyken yalnız kalabiliyorum."

"Demek sen de benim gibisin."

"Sanırım. Bu arada... İsmin nedir?"

"Ye Jin."

"Memnun oldum."

"Ben de."

Devam edecek...