No Words || JeongChan

38.

Czekałem na jakąś odpowiedź od chłopaka i uśmiechałem się lekko. Nie dam już sobą pomiatać, tak jak w szkole. Nie boje się Hyunjin'a, ani nawet Changbin'a. Czemu mam niby być gorszy? Przecież gdy raz będę mógł kimś kierować i ustalać warunki, to nic się nie stanie. A okazję mam teraz idealną.

- Jeongin, wysta- - zaczął najstarszy i patrzył na mnie z niemałym szokiem. Cóż.. Nigdy się tak nie zachowywałem, ale od czasu do czasu można.

- Nie, Minho. To jest mój pokój i ja ustalam zasady. Sam dobrze wiesz, że nie będę pozwalał po sobie deptać już, a Hyunjin, jeszcze nie dostał porządkiem po twarzy. - mruknąłem i skierowałem wzrok na Lee. - Dwa razy to dla ciebie mało? Mogę poprawić, jak chcesz. - burknął do czarnowłosego, który spuścił głowę w dół. - Idź stąd i niech cię więcej nie widzę.

- Hyunnie, idź do salonu i zaraz przyjdę. - powiedział spokojnie Minho i pomógł wstać mu na proste nogi. - Możesz mi powiedzieć, co to miało znaczyć?! - krzyknął na mnie, gdy czarnowłosy wyszedł z pokoju, nadal mając spuszczoną głowę. - Nie sądzisz, że trochę przesadzasz?!

- Ja nigdy nie przesadzam. Nie lubię Hyunjin'a i go nie polubie. Możesz sobie z nim być i szczęścia ci życzę, ale ja go serio nie lubię. - fuknąłem i skrzyżowałem ręce na torsie, patrząc na niego. Minho wlepiał we mnie zdenerwowane spojrzenie i przez co westchnąłem i wywróciłem oczami. - Ugh.. No dobra. Może go przeproszę kiedyś. Ale ty pilnuj, żeby się tak do mnie nie odzywał. Też chce trochę szacunku od ludzi.

-  Pogadamy o tym wieczorem, a teraz rób co chcesz i już się do mnie nie odzywaj. Najlepiej przemyśl jeszcze swoje zachowanie. - mruknął i wyszedł z mojego pokoju z trzaskiem drzwi.

Wkurzył mnie. I to bardzo. Ale z drugiej strony Ayen opanuj się w końcu. Od kiedy ty takie szopki odstawiasz? Pewnie od rana, bo nadal mam zły humor przez głupie słońce, które świeci z głupiego podwórka, które mnie wkurza. Bożeeeee, ale ze mnie kretyn!

----------

Nie pytajcie co ja odwaliłam
Pisałam to w nocy, okey?