My Teacher is my Husband *completed*

Chapter 16

-update-

Tumakbo ako sa lugar nya nagbabakasakaling may buhay pa sya pero bigo ako

Biglang sumulpot sa lugar ko si Caleb

"Fvck" tanging sabi ni Caleb habang nakatingin sa bangkay ni papa

Wala akong tigil sa kakaiyak habang nakaupo sa gilid ni papa at niyayakap sya

Ang sakit

Ang sakit mawalan ng nanay at tatay ng dahil sa perang inaasam ng ibang tao

Ano bang naging kasalanan namin para gawin ang ganito?

******

Iniuwi ako ni caleb sa bahay at iniwan muna ako doon

Hanggang ngayon wala padin si Kio

Dahil walang wala akong malapitan ay tinawagan ko si pia at papapuntahin dto

Maya maya pa ay may kumatok agad sa pinto at bumungad saakin si pia na may hindi mapalagay na mukha

"Hey, what happened?" alala nyang tanong saakin pero  hindi ko sya sinagot bagkus ay niyakap ko sya at umiyak

Pilit nya akong pinapatahan pero hindi parin ako tumitigil

Wala nang sapat na rason para mabuhay ako

Tapos na lahat

Wala na si mama wala narin si papa. Wala na ang pinaglalaanan ko sa lahat,wala na sila

Anong saysay ng magtatapos ako ng pagaaral kung yung mismong inspirasyon ko sa buhay ay parehong wala na..

Patuloy padin akong umiiyak sa balikat nya dahil hindi ko na kaya

Gusto ko nang sumuko,gusto ko nang sumama sakanila

Mama, papa nahihirapan na ang anak nyo

Mama, papa namimiss ko na kayo

Mama, papa andaya nyo. Sabi nyo nandito kayo sa tabi ko hanggang sa tumanda ako

Nandito nga kayo sa tabi ko ngayon pero hindi ko kayo makita

Mama, papa gusto ko nang makasama kayo

Hindi ko alam kung paano ko pa ipagpapatuloy yung laban nato nang wala kayo

Please...maaari bang ibalik muli ang oras, yung oras na makakayanan ko pa sana silang iligtas

please...

*****
Mula sa pagkakaiyak ng matagal na oras ay unti unti nadin akong tumigil

Kusa nang kumalas sa yakap si pia saakin habang hindi padin ako tumitigil sa pagiyak

"ano bang nangyari?"

Masakit man sakin sabihin na wala na sila kailangan ko parin

"S-si papa w-wala na"

Ang bilis ng pangyayari hindi pa ako nakakamoveon kay mama sumunod naman si papa

ako nalang kulang, pwede na ulit kaming magkasama

"tahan na alam kong masakit para sayo pero kailangan mong tanggapin lahat, hindi lahat ng taong mahal mo ay mananatili sayo habang buhay" sabi nya at sinusuklay ang buhok mo gamit ang kamay nya

Nanatili akong tahimik dahil d ko na alam mangyayari saakin hindi ko na alam kung magpapatuloy pa ba ako sa buhay kong to at sa laban na kinakaharap ko

Mahirap din palang harapin ang problema mo nang magisa dahil mawawalan kana ng tatag ng dahilan para magpatuloy pa

Naramdaman kong may taong nasa harap ko ngayon, agad ko namang itiningala at tinignan kung sino iyon

Kio..

Unti unti nanamang namumuo ang mga luha ko, napansin naman iyon ni Kio kaya umupo sya para pantayan ang mukha ko

Bahagya syang ngumiti sakin at pinunasan ang luha na tumulo mula sa mga mata ko

"I'll be with you don't worry, u will not be alone" ginulo nya ang buhok ko at saglit akong hinalikan

"Rest for now, u still have some classes to attend tomorrow okay?" saad nya at tumango naman ako bilang sagot

Tumingin naman ako sa gawi ni Pia at sinabing mauuna nadin siya dahil may kailangan pa syang asikasuhin atsaka nandito na din naman daw si Kio

Ngumiti naman ako bilang sagot kaya naman ay tumayo na sya at umalis

Tama nga pala ang sinasabi ng iba

Kapag may laban na hindi pa natatapos, dapat natin itong harapin para makamit ang kasiyahan at kalayaan

Dapat kong harapin yung laban na dapat naming harapin dati pa

Pero ngayon, di na ako nagiisa

Tumingin ako sa gawi ni Kio na kasalukuyang naghahanda ng mailuluto.

Ma, totoo nga ang sinabi mo sakin na para rin sa ikakabuti ko ang pagpapakasal sa isang to.

salamat

-----Happy Reading! ------