Chapter 19

135 3 0
                                    

-update-

Ang hirap at ang sakit sa pakiramdam, na mismo ang kaibigan mo ang pumatay sa magulang mo

Ilang beses akong tinatawagan ni Caleb pero hindi ko sinasagot hanggang sa nagpalit nalang ako ng simcard dahil ayoko na sya makausap pa

Nandito ako ngayon sa condo, ayoko muna bumalik saamin dahil narin sa minsang pagpunta doon ni Caleb. Minsan rin akong binibisita ni Pia kapag may time sya dahil naghahanap pa sya ng trabaho ngayon,si Kio naman ay nagresign na sa pagiging teacher at nagtatrabaho nalang sa company ng mama nya

Malapit lapit narin ang magaganap na kasal namin ni Kio dahil nga sa pagaranged ng marriage saakin nila papa at mama

Sa tingin ko isa yon sa pinakanagustuhan kong ginawa nila saakin dahil kilala ko na noon pa si Kio at napakabuti nya at isa lang masasabi ko...na mahal ko sya.......

Sinusubukan ko ding matutong patakbuhin ang naiwang negosyo nila mama sa tulong ni Kio

May kumatok sa pinto ng condo ko at agad kong binuksan yon,bumungad saakin si Kio na may dalang mga pagkain nginitian ko sya at pinapasok

"How's your day?"he asked while preparing the food

Nababuntong hininga ako bago sumagot sakanya

"sobrang boring"sabi ko at napatawa naman sya ng mahina

Humarap sya sakin at ngumiti

"Labas tayo bukas? pasyal tayo baka mabulok ka dito"sabi nya at napatango naman ako agad

Sa wakas makakalabas narin ako sa mukhang kulungan nato

Pumunta ako sa rooftop at umupo sa isang upuan don at tumingin sa kawalan

'Sana ganto kapayapa ang buhay ko katulad ng langit ngayon'

Narinig ko ang lakad ni Kio at umupo sa tabi ko at binigay ang cake saakin

Tumingin rin sya sa kawalan habang kumakain ng cake

Tinignan ko muna ang cellphone ko sa tabi ko tinititigan ang wallpaper ko na sina mama at papa

'I miss them'

Napatingin ako sa oras

11:11

"11:11 na o"sabi ko at napatingin naman sya saakin

"So what?"

huminga muna ako ng malalim at mapait na ngumiti bago magsalitang muli

"Sabi nila kapag daw nagwish ka sa oras 11:11, magkakatoto daw yung hiniling mo" paliwanag ko habang nakatingin padin sa paligid

Ramdam ko naman ang pagtitig sakin ni Kio kaya lumingon ako sakaya

"Did u wish anything?" tanong nya

"Yeah, sana sa susunod pa na mga araw at sa araw na ikakasal tayo. Maging malakas at matuto tayong lumaban ng magkasama" saad ko at ngumiti sakanya "Kaya wag mong subukang mambabae Mr.Kio Shion wala kang magiging matinong buhay pag ginawa moyon" pagbabanta ko sakanya at agad naman syang napatawa

"Seriously? I won't do that" sabi nya at hinawakan ang pisngi ko "I love you and you're enough to me Saira, I won't wish anything else but you to be happy" dagdag nya pa

*****

Hinihintay ko nalang si Kio na dumating dahil pinangako nya saakin na aalis kami ngayon

Narinig ko ang katok sa pintuan at kinuha ko na ang mga gamit ko at binuksan iyon

Inaakala ko na si Kio iyon pero nakita ko si Pia at nasa likod nya si......Caleb

Nandilim ang paningin ko sakanya habang sya ay mukhang stressed

"Saira" sabi ni pia habang ako ay nakatingin sakanya ng masama

"bat nandito yan?" inis kong tanong sakanya

"g-gusto ka daw nyang makausap"sabi nya saakin at isasarado ko sana ang pintuan ng hinarang ni pia ang kamay nya na ikinatigil ko ng pagsara

"WHAT?" sigaw ko sakanya habang sya ay nakatingin saakin ng malungkot

Nakita ko sa mata ni pia na sinasabi nyang kahit ngayon ay kausapin ko sya

"No, I won't talk to a murderer" madiin kong sabi pero hindi padin nagpapapigil si Pia kaya wala na akong nagawa kundi pagbigyan ang gusto nyang mangyari

Kinalma ko ang sarili ko at muling binuksan ang pinto

Pinapasok ko sila at pinaupo sa upuan,iniwan kami sandali ni pia para magkausap kami kaya heto ako ngayon hindi umiimik at nagaantay lang na sya ang magsimula

"Sorry..."mahinang sabi nya saakin at nahihiyang tumingin

"Wala nang magagawa yang sorry mo,hindi mo na muling mababalik ang buhay ni mama"malamig kong sabi sakanya

Tinignan nya ako ng diretso kasabay na mapait na ngumiti

"Alam ko....Hindi sapat ang dahilan ko para sabihin sayo kung bakit ko nagawa iyon sa mama mo"sabi nya saakin

"Ginawa ko yon para protektahan ka, pinagbantaan ako ng demonyo kong tatay pag hindi ko daw sinunod ang gusto nyang ipagawa saakin ay ikaw ang papatayin nya."paliwanag nya

Mas lalo akong nainis sa nalaman ko

Mas mabuti pa nga yon e! Dapat ako nalang ang mamatay kesa kay mama!

"Ibig sabihin ang kapalit ng buhay ko ay ang buhay ni mama at papa?!Tanga kaba ha? Ano? Pati ba utak mo nawala na sa kabobohan mo?!" pasigaw na sabi ko sakanya

Yumuko sya at nanghinayang sa mga ginawa nya

"EDI DAPAT HINDI MO NALANG GINAWA! KUNG BUHAY KO LANG DIN NAMAN ANG MAWAWALA PARA MABUHAY SILA MAMA DAPAT AKO NALANG ANG NAWALA! punyeta!"sigaw ko sakanya at napatayo ana kinauupuan ko

"Hindi ko hahayaang mangyari yon."pagpapakumbaba nya na mas ikinainis ko

"Bakit? Kasi tatay mo sya at wala kang nagawang matino?"sigaw ko ulit sakanya

Hindi sya sumagot bagkus ay nanatili lang syang nanahimik at nakayuko

"Uulitin ko ang sinabi ko Caleb Velasco-"

"Dahil mahal kita Saira."sabi nya na ang dahilan na ikinatigil ko

Sapat na ba yang pagmamahal nayan para pati magulang ko ay mawala?!

"Hindi ko maibabalik ang pagmamahal mo saakin Mr.Velasco,kaya umalis kana"sabi ko sakanya at tinuro ang daan palabas

Tumayo sya at muling humarap saakin

"patawarin mo ako alam kong napakatanga ko dahil sa pagmamahal sayo ay nagawa kong patayin ang magulang mo"sabi nya saakin

Pinipigilan ko ang sarili ko dahil baka kung anong magawa ko sakanya

"Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo Mr.Velasco,kaya umalis kana"

Lalapit sana sya saakin ng tinulak ko sya

"Wag na wag mo akong hahawakan, nandidiri ako sa ginawa mo sa magulang ko. UMALIS KANA!"sigaw ko sakanya at naglakad sya paalis

Hinilot ko pa ang sintido ko para pakalmahin ang sarili ko

Nang dahil lang sa pagmamahal ni Caleb ay nawala na ang pinakamamahal ko

Nang dahil rin sa papa ni Caleb ay mahihirapan akong muling ahunin ang negosyong pinaghirapan nila mama

Mga uhaw sa pera! uhaw sa pagmamahal! Mga demonyo!






















-----Happy Reading! -----

My Teacher is my Husband *completed*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon