TUTSAK (B×B) MUCİZEM SERİSİ 2. KİTAP

İTİRAF

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

19.Bölüm

Ceyhun
Yine bir okul günü olduğu için sabahın köründe kalktım.Bugün yapacaklarımın listesini gözümün önünden geçirince keyfim yerine geldi.Bugün intikam günüydü.Özgür'ü dövenleri dövecektik.Yataktan kalkıp banyoya gittim.Banyoda işlerimi halledip odama dönüp giyindim.Çanta hazırlamama gerek yoktu çünkü ders işlenmiyordu artık.Boş boş oturup dönüyorduk.Yoklamalar alınmasa okula da gitmeyeceğim ama yoklamalar alınıyor.Bir de Özgür var.Hergün Özgür'ü görmek bana iyi geliyor.

Formamı giydikten sonra odamdan çıkıp mutfağa geçtim ve ayılmak için kendime kahve yaptım.Kahvemi yudumlarken babam odasından çıktı.Babam her zamanki gibi takım elbisesini giymiş işe gitmeye hazırlanıyordu.Beni görünce yanıma geldi."Günaydın oğlum."dedi kendine kahve için kupa alırken."Günaydın baba."diye cevap verdim bende mutfak masasında oturup kahvemi içerken.

"Geçenki mobese kameralarının görüntülerini neden ısrarla görmek istedin?Daha sonra anlatacağım demiştin?"

"Sorun olmadı değil mi baba?"

"Hayır sorun olmaz da daha sonra konuşacağız demiştin.Hemde ısrarla bizim iki alt sokak olunca görmek istediğin yer,merak ettim."diye sordu.Babam zaten Özgür'e karşı hislerimi biliyordu.Şimdi nedenini söylesem çok bisey demezdi sanırım.

"Baba,Özgür'ü biliyorsun."dedim gözümü kahvemden ayırıp karşımda oturan babama bakarak.Başıyla onayladı beni."Geçenlerde birkaç serseri Özgür'ü dövmüş.Eve gelirken yolda ben buldum.Eve getirdim,yaralarını temizledim.Keşke elimden gelseydi de acı çekmemesini sağlayabilseydim."deyip kahvemden bir yudum daha aldım."Sonra o kameradaki şerefsizleri gördüm.Orda resmen Özgür'ü beklemişler.Tabi yüzleri tanıdık geldi.Bizim okuldan hepsi.Özgür herifleri tanımadığını söyledi.Ama ben tanıdım.Bugün..."deyip sustum.

"Evet,bugün?"diye sordu.

"Bugün hesap vakti baba.Sakın engel olmaya kalkma bana.Baba,Özgür'ün hayatımdaki yerini,benim için ne kadar değerli olduğunu biliyorsun.Bu yüzden bunu yapmam lazım.Emin ol baba,ben aynı duruma düşseydim,Özgür benim için aynısını yapardı."dedim ve kahvemin son yudumunu içtikten sonra bardağı çalkalayıp bulaşık makinesine koydum.

"Senin için endişeleniyorum oğlum.Tabiki sevdiğin insanı korumalısın ama..."

"Tek olmayacağım.Bizim grupla gideceğiz.Bunu yapmazsam içim soğumayacak."dedim ve babam kafasını salladı usulca.

"Bu pek iyi bir fikir değil sanki oğlum."

"Baba,o dayak yiyen ben de olabilirdim.Yerde tekmelenip,bayılana kadar dövülüp,sokak ortasında ölüme terkedilen kişi ben olabilirdim.Bir de böyle düşün ha?Bu ülkede kendi adaletini kendin sağlamazsan,adalet senin için işlemiyor."dedim.

"Haklısın galiba."dedi babam ve en sonunda onu ikna edebildiğim için mutlu olmuştum.

"Merak etme baba.Başıma birşey gelmeyecek.Sadece her zaman olduğu gibi senin yanımda olduğunu bilmek istiyorum."