вroĸeɴ dreαмѕ [zαyɴ мαlιĸ ѕнorт ѕтory]

The truth

WAARSCHUWING:

Dit deel is zwaarder om te lezen dan deel 1 en 2. Er zijn pijnlijke herinneringen en er gebeuren hier dingen in die voor sommigen onder jullie onaanvaardbaar kunnen zijn (om te schrijven). Het heeft te maken met seksuele misbruik. Het wordt ook beschreven, dus als je denkt dat je het niet aankan om het te lezen, alsjeblieft, lees het niet. 

"Whatever you do in life will be insignificant, but it's important that you do it because nobody else will. Like when someone comes into your life and half of you says: 'You're nowhere near ready'. And the other half says: 'Make her yours forever.'" - Remember me (film)

The truth

"Zayn?"

Zijn hoofd schiet meteen naar de richting van waar de al te bekende stem afkomstig is. Langzaam maar zeker wordt er een lichte glimlach gevormd op zijn gezicht, wanneer hij naar haar kijkt. Hij antwoordt niet, maar gebaart met zijn hand dat ze naast hem moet komen liggen. Hij heeft eindelijk de moed gevonden om het haar te vertellen.

Na een lange wandeling en veel nadenken, is Zayn tot de conclusie gekomen dat hij hierover moet praten met zijn vriendin. Ze verdient een eerlijke uitleg, dat is het minste wat hij haar kan geven. En hij heeft ook besloten van Hannah weg te blijven. Hij gaat het zichzelf niet aandoen om terug in dezelfde toestand te komen als wanneer ze zijn hart brak.

Het liefst vergeet Zayn haar, maar hij moet het aan Perrie toegeven. Het gaat hem misschien veel energie kosten, maar het is hem al een keer gelukt, waarom zou het nu niet lukken? Eens hij Bradford verlaat, gaat hij Hannah in zijn verleden laten. 

Perrie is verbaasd hoe kalm Zayn is, maar stapt richting het bed waar hij op ligt. Hij heeft zich uren opgesloten in zijn kamer. Ondertussen is Perrie met de andere jongens gaan shoppen, omdat Zayn zei dat hij hoofdpijn had en thuis wilde blijven. Perrie merkte natuurlijk meteen op dat het niet waar was, maar ze zei er niets op. Ze gaf Zayn de tijd om na te denken.

Ze gaat naast Zayn, maar gaat niet liggen. Ze kruist haar benen en legt haar handen op haar schoot. Ze bekijkt Zayns gezicht en haar hart wordt verwarmd eens ze zijn eerlijke glimlach in haar opneemt. Het zijn al de kleine dingen die hij doet dat haar nog meer verliefd maken. Ze is zo hopeloos verliefd op Zayn.

"Sorry voor deze ochtend," geeft hij toe en hij neemt haar hand in de zijne. Ze verstrengelt haar vingers met de zijne en zijn hand blijf samen met de hare op haar schoot liggen. Ze kijkt ernaar terwijl haar mondhoeken naar omhoog schieten.

"Het is niet erg."

Ze is blij dat Zayn terug zichzelf is. Ze was zo bang hem kwijt te raken. Maar.. ze moet het hem vertellen. Ze moet hem vertellen dat ze met Hannah heeft gepraat, al heeft ze het gevoel dat Zayn boos gaat worden.

"Toen ik nog hier woonde, bleef ik elke nacht wakker en staarde ik naar het plafond. Ik probeerde me een toekomst voor te stellen, maar het was even kleurrijk als mijn witte muren. Het enige wat ik nu zie als ik ernaar kijk, is een verleden die bijna onherkenbaar is geworden," fluistert Zayn.

"Ze heet Hannah."

Perrie weet niet of ze blij moet zijn dat hij erover begint te praten, of juist het omgekeerde, maar ze zwijgt en laat hem praten.

Hij heeft al zijn zorgen aan de kant geschoven en de moed bij elkaar gerapen om het aan Perrie te kunnen vertellen.

Hij staart naar het plafond, terwijl Hannah's beeld voor zijn ogen komt. Hij herinnert zich de dag dat hij haar opmerkte nog zo goed. Hij was stiekem aan het roken terwijl zij hem voorbij liep. Ze stopte voor hem en keek hem afkeurend aan. Hij wilde net zijn mond openen om iets toe te schreeuwen, toen ze begon te praten. Na een lange discussie over hoe slecht roken is voor je gezondheid, riep haar vader haar. De manier hoe ze met haar ogen rolde, maakte hem toen aan het lachen. Ze negeerde haar vader gewoonweg en verstopte zich achter Zayn.