Savior Uno: Upsurge of Truth [ COMPLETED ]

9

CHAPTER 9

IT HAS been a week since we were out of the hospital at ngayon nandito sila sa bahay ni Matthew kasama ang mga kaibigan nito. And sobrang weird ng dahilan nila kung bakit sila nandito at may mga dala dala pang kung ano ano.

Blake and Blade brought brand new cellphone. And hell! Ang mahal nito! Dalawa pa nga ang ibinigay sakin tig isa pa ang mga loko. Ang dala ni Blade ay ang Samsung S20 Ultra at ang kay Blake ay ang Huawei P40 Pro+. Mayayaman nga naman.

May dala namang mamahaling perfume si Calix na para sa akin raw.
Si Xavier naman ay may dalang mga putaheng cheese ang main ingredient. Well, I do love every food that has cheese in it! Habang si Hero ay may dalang laptop para sakanya.

Nakamasid lamang siya sa magkakaibigan na nagbe-brain storm kung papaano ko daw nakuha ang 'amnesia' kuno ko. Tss. I never taught makikisali pa si Hero sakanila, kala ko pamandin matino ang isang to. Loko loko rin pala.

"Bro, baka naman naumpog siya?" Tanong ni Xavier.

"Are you crazy, Xav?! May ganoon pa ba sa panahon ngayon?" Sagot ni Blade.

"Oo kaya! Ganoon ang napapanood ko sa mga drama no!"

"Tigil-tigilan mo kakapanood ng mga K-Drama na yan, Xavier!" Nandidiring sabi ni Calix dito. Habang sina Blake, Matthew at Heri ay tahimik na nakatitig sa isa't isa. Animo'y naguusap gamit ang mga mata.

"Oppa!" Nag-finger heart si Xavier.

"Saranghaeyo!" Maarteng saad nuto sa pambabaeng boses at nag flying kiss kay Blade at Calix. Nandidiri namang lumayo ang dalawa kay Xavier. Mahina akong natawa, hindi mo aakalaing anim sila sa mga pinaka-tinitingalang business man ng lahat.

"Bladey, Calixa, tingnan niyo yung tatlo," mahina muli akong natawa sa tawag ni Xav sa dalawang lalaki. Sabay sabay naman na napatingin ang mga lalaking ito sa mga kaibigan na nagbe-brain storm sa tabi nila.

Nakakaloka itong anim na ito, jusko! Maloloka na talaga ako. "Ahmm... Gusto niyo ng makakain?" Tanong ko sa mga ito. Kung nung una ay medyo naiilang pa ako sa kanila, ngayon ay halos isumpa ko na tong mga baliw na to sa sobrang kakapal ng mga mukha.

"Hmm..." Sagot na lamang ni Mattjew na sinundan ng mga kaibigan nito.

"Yeah.." si Blade.

Nag thumbs up lamang si Hero at Xavier. Habang si Calix ay tumango tango.

"Damihan mo ah?" Sabi naman ni Blake.

"Pakyu, Blake Riley!" I exclaimed.

"Mommy!" Dinig kong sigaw ng isang masayang tinig mula sa pintuan. Autumn.

"Hey baby! I missed you! How was your day?" Lumapit ako dito at hinalikan ito sa pisngi atsaka ko binuhat. Kung tutuusin ay mas mukha pa akong nanay nitong batang ito kaysa kay Rhianne. Alam niyo bakit? Nito ko lamang ito napansin dahil nung una ay medyo ilang ako sa mga tao.

We have the same amethyst eyes. While Rhianne has hazel ones, hindi rin naman pwedeng si Matthew dahil he has emerald eyes.
We have the same hair color. Kung kay Rhianne ay deep black ang kulay na pinahighlight-an nito ng red ang saamin ni Autumn ay light brown. Hayss... May lahi kaya itong batang to? Sa nakikita ko parang pure filipino naman itong si Matthew, same din kay Rhianne. E ako? Ewan ko din. Hindi ko na maalala ang mga magulang ko e.

"Yvoooooonne!" I was brought back to my reverie when loud voices came calling me. Liningon ko ang mga loko loko na nakaupo sa sahig. Nakita kong nakaupo na si Autumn sa hita na ama nitong naka-indian seat.

"Ano?" Asik ko ko sa mga ito.

"Yung pagkain?" Pa cute na sabi ng mga mokong.

" Oo na," inirapan ko nga. Hmp!

"Sige, bye!" They weren't even moved with my attitude? My god!

Pumunta na ako sa kusina at nandatnan ko roon si Manang Reah na naka-hilata sa sahig at may busal ang bibig. May dugo ito sa may bandang tiyan. Nagpapanic akong napa-sigaw.

"Ahhhh!" Naramdaman ko naman na may parang malamig na lumapat sa gilid ng noo ko.

"Huwag kang gagalaw, kundi tapos ka dito mismo, Monteverde." Nakakakilabit ang malamig nitong boses.

"AHHHHH!" rinig na rinig ang sigaw ni Yvonne mula sa sala kung saan naglalaro si Autumn kasama ang ama at mga kaibigan nito. Agad na tumigil sila upang tingnan kung ano ang nangyari.

Madali silang pumunta sa kusina, only to see Manang Reah on the floor with blood. And a frozen Yvonne on the side, with a man pointing a gun on her temples.

Agad na naitago ni Matthew ang anak sa likuran niya. "M-matthew..." Mahinang usal ni Yvonne. Kitang kita ang takot at pangamba sa mga mata. Mayroon ring namumuong luha sa mga mata nito.

"F*ck, man, mukhang natunton na nila tayo," mahinang bulong ni Blade sakanila. Ito na ang kinatatakot niya. Ang makita sila ng mga kalaban niya, at gamitin ang isa sa mga taong mahalaga sa kanya laban sakanya. But he wouldn't risk Yvonne's life for this.

"Kamusta na, Fuego?" Fuego, he hasn't heard that name for a while now.

"Bitiwan mo siya," matigas na sabi ni Matthew. Yvonne is trembling. She is having an anxiety attack.

"Ang ganda nitong nadampot mo, akin nalang siya," at humalakhak ito.

"Ibigay mo siya sakin, Locura," hindi nagpapatinag na sabi ni Matthew.

"Kunin mo," at binuhat nito si Yvonne. "Tandaan mo papatayin ko itong babae mo kapag hindi ka sumunod sa utos ko.

Hindi na nakagalaw sina Matthew nang buhatin nito si Yvonne. May nakatutok na mga baril sakanila.

"No te preocupes, mi amor, yo te salvaré," Don't worry, my love, I'll save you. "Porque soy tu salvador," Cause I'm your saviour.

president • zycieth