"Zorundayım Jennie hepsi eğitimim için. Hem burda kalmak için artık fazla sebebim yok. Numaramı da değiştireceğim Taehyung'a gittiğimi söylersiniz"
Gidiyordum.
Belki sonsuza kadar belki de uzun bir süreliğine? Ne fark ederdi ki? Hayat bir seferliğine de olsa yüzüme gülmüştü ve bana her şeyi düzeltmem için bir şans vermişti.
Diğer yandan Taehyung'la artık arkadaşlık da dahil hiç bir ilişkim olamazdı. Evet onu hala seviyordum ve hep de sevecektim.
Ama burda kalarak ikimize de acı çektirmenin bir anlaması yoktu. Gidersem her şey daha iyi olacaktı.
Ancak bir açıklama yapmadan da gidemezdim. Sonuçta Taehyung'ın da artık bazı şeyleri bilmesi gerekiyordu.
Ama yüz yüze konuşamazdım onunla ya ağlardım ya da kendimi rezil ederdim.
Ama bir mektup işime yarayabilirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
