II BÖLÜM

29 6 7
                                    

Sunay:- gördüm!

Mehrac:-Nəyi?

Sunay:- Özünü bilməməzliyə vurma məktəbin dəhlizindən olanları elgun sənə dəyib keçdiyini hər şeyi!

Mehrac:-Sən mənim dostumsan ona görə də bunları heç kimə demə. Əslində mən sənə doğrusunu desəm elgun məni istiyir ona görə mən dəydi keçdi bilərəkdən və başqa şeylər də olub e ama nəysə.....♡ Mən indi getməliyəm sabah hər şeyi sənə məktəbdə açıqlayacam

Sunay:- Yaxşı mən heç kimı demərəm ama səndə deyəcəksən sabah

Mehrac:- tamam deyəcəm hələlik

Sunay:- hələlik

Sabasısı gunu mıktəbə yenə gəlmişdilər Röya gil məktəbdə sunayal Mehrac söhbət edirdilər Mehrac Sunaya deyirdi

Mehrac:-məktəbdə rlgun mənə dəyib keçməsinin səbəbi var omə i sevir məhəlləmizədə tez tez gəlir daima mən hara getsəm onu görürəm sanki məni takib edir. Hətta sinif yoldaşları belə məni görəndə elgunə belə deyir: "Elgun səninki gəlir"

Sunay:-Hə olar nəysə gəl gedək dərsə!

Normal günlərdən biri idi məktəbdə idi Röya qarşılıqsız sevgisini sadəcə olaraq özu bilirdi və heç kimə demirdi artıq nə edəcəyini bilmirdi başı son dərəcə qarışıq idi kimya dərsi idi Röyanın məndən sonra bir yaxın dostu daha var Damla. Röya Damla ilədə mənim tək yaxındır. Həminki gün Damla məktəbə gəlməmişdi artıq özünü saxlaya bilmədi və dərdini Sunaya danışdı Röya sunaylada yaxındı. Dedi:

Röya:- Sunay

Sunay:- bəli röya

Röya :-sənə bir şey deyəcəm ama hrç kimə demə tamamı!

Sunay:- Əlbəttə ki deyə bilərsən sən mənə desən qəbirə qədər mənimlə gedəcək bilirsən ki mən heç kimə demərəm

Röya:-Mən..mən....mən aşiq olmuşam!♡♡♡

Sunay:-Nəə?? ....Bəs kimə??

çox sevdim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin