Bir sabah uyanmış alarmı yumruklayarak uyku sersemi geziniodum. Liseye başlıycağım için de heyecanlıydım. Hafif ıslak ve dalgalı saçlarıma,okul kıyafetlerimle tramwaydaydım. Kafamda artık yeni bir hayat başlıyor düşüncesiyle okula girdim.Sınıfım belli olduktan sonra kendi kendime nereye düştüm ben dercesine etrafı inceliyor,insanlara tuhaf tuhaf bakıyordum.
Bütün arkadaşlarıma fake atıp farklı okula tek başıma başlamıştım. İnek gibi ders dinleyip çalışıyordum. Ders çalışırken yuvarlak inek gözlüklerim olmazsa olmazımdı.
Koyu kahve gözlerim,koyu kahve saçlarım vardı aslında çokta anormal birisi değildim herkese göre, ama dikkat çekmekte üstüme yoktu. Güzel denilemezdim ama normaldim işte.
Akşam üzeri okuldan çıkmış yürüyordum.Son ses muziklerimle hafif yağan yağmurun altında ıslanıyor,kendi kendime şarkıyı mırıldanıyordum. Tâ ki birisine çarpana kadar. Uzun siyah saçları siyah gözleri ile önümde duruyordu. 1,60 ben apartman gibi olan çocuğa bakış atıyordum. Utanıp özür dileyerek ordan uzaklaştım..
°
°
°
Akşam yatağımda uzanmış camdan gökyüzünü izlerken aklıma gelmişti. Kendi kendimi sırıtırken bulunca kendime gelmeye çalıştım.
Daha sadece gördüğüm bir insana öylece tutulamazdım.
Ertesi gün dağınık saçlarımla alarmı öldürmek istercesine yumruklarken telefonumun yine bildirim yağmuruna tutulduğunu gördüm. Hemen donmadan duşa girip çıktıktan sonra hazırlanma seansımı başlatmıştım. Belime gelen kıvırcık saçlarımı son kez üstünden geçerek düzleştirdikten sonra evden çıkarken daha ikinci günden geç kaldığımı görerek koşarım. Vee mükemmel geç kalıyordum.Tramwaya son dakika yetişip bi köşede durmuş bir an önce okula varmayı bekliyordum sabırsızlıkla. Gözlerimi kapatmış müzik dinlerken gözümü yanlışlıkla açtım. Ve önümde dikilen dün ki çocuğu gördüğümü sanarım. Ta ki çocuğun selam diye seslenene kadar. Şaşkınlık içinde çocuğa selam verir ve tramwaydan koşarak inip koşmaya başladım.
°
°
°
