Bölüm 6

199 25 14
                                    

Ben kötü oluyordum hiç bi şeyden zevk alamıyordum annemle ve babamla tartışmıştık o da saçma bi sebepten odamı toplamadığım için dışarıdaydım çok yoruldum artık annemler kavga ediyorlardı her zaman olmasa da ediyorlardı.

Artık bitmişti bitmiştim ruhsuz bi beden gibiydim oysa ki her zaman gülerdim ben.

Uçurumdaydım içimi dökmeye başladım bağırarak ağlıyo ve çığlıklar atıyordum boğazım acımıştı çığlık atmayı kestim ve normal bi şekilde göz yaşlarım akıyordu. İçimi dökmeye başladım

N:Anne neden bunu bana yapıyorsunuz ben ne yaptım? Benim ne suçum vardı? Siz ayrılınca ben ne yapcam? Ya istemezseniz beni? Teyzemlere de gidemem küçükken kuzenlerim beni dövüyordu.

Her konuşmamda biraz daha uçuruma yürüyordum kenara gelince oturdum sessiz hıçkırıklarımı tutuyordum yağmur yağmaya başlamıştı ve kendimi uykuya teslim ettim üzerimde kısa kollu siyah bi tişört onun üzerinde kalın bi kaban altında ise dizleri yırtık bi siyah kot pantolon vardı öylece yattım oraya bitkin düşmüştüm uyandığımda aynı yerde değil başka bi evdeydim saray da değildi burası ne oluyor ya?..

X:Oh sonunda uyandın ben Jimin

N:Nerdeyim ben?

J:Bu biraz saçma olmadı mı benim evimdesin Namjoon

N:Sizi tanımıyorum ki ama ben?

Jiminin gözleri dolmuştu

J:Namjoon nasıl hatırlamazsın beni küçükken neler yapardık hiç mi hatırlamıyorsun?

Kafamı iki yana sallamıştım üzüldüğünü hatta gözünden bi damla yaş düşmüştü.

J:Peki o zaman geçmişe gidelim gel.

Elini bana uzatmıştı

J:Gözlerini kapa ve ben aç diyene kadar açma.

N:Tamam Jimin.

Gözlerimi kapattım ve yolculuk başladı gelmiştik sanırım.

J:Gözlerini aç.

Gözlerimi açtığımda görüş alanımıza 2 çocuk girdi biri bendim diğeri Jimin koşuyorlardı annesi yemek yapmış ve onları çağırıyordu ama annesi şuan ki kadın değildi gözlerim doluyordu hemen sildim jim

Annem inanmicaktım buna annem oydu benim.

J:Sakin ol o benim annem yıllar önce vefat eden annem ondan başka biri yoktu

N:Abin ya da ablan varmış gibi hissetmeye başladım

J:Doğru ikisi de vardı ama onlar yurt dışında

N:Neredeler peki?

J:Türkiyedeler tekrar gözlerini kapa gücüm tükenmek üzere dünyaya döndüğümüzde sana diğer yaptıklarımızı ve her şeyi annen de dahil her şeyi anlatırım şimdi gözlerini kapat

N:Tamam

Dünyaya gelmiştik Jimin elini başına koyup diğer eliyle de benden tutunmuştu bende reflex olarak belinden tuttum düşmemesi için yatağa oturtmuştum onu.

J:Sağ ol Namjoon şimdi başlayalım anlatmaya sözümü kesmeden dinle beni başlıyorum.

Pür dikkat dinliyordum onu.

J:Annelerimiz yakın arkadaş değildi senle ben kardeşiz yani annemiz oluyo o seni evlat edinen aile annem sana bakamamıştı sonra seni onlara verdiler ben ağlıyordum anneme niye dediğimde hastaneden yanlış alınmış dedi annesine tekrar verdik dedi ve bi foton vardı bende seni arıyordum ha sormadım bu arada bişi içer misin?

N:Hayır sağ ol

J:Ne demek tabi ki sorucam

N:Ben artık gitsem iyi olacak merak etmişlerdir beni

J:Tabi ki sen iste yeter hemen ışınlıyorum

Beni ışınladığında dünya da her şey durmuş gibi şimdi yeni baştan başlıyordu annem yine aklımı okuyordu ki anladım artık

"Onu gördün mü?"

N:Evet çok büyümüş

"Peki bize kızgın ya da kırgın mısın?"

N:Hayır siz beni büyüten ailesiniz niye kızıyım ki.

"Oğluşum benim"

Yarın yemek vardı ve en büyük düşmanımızla onlarda Jung Min ve Kim krallıkları geliyordu akşam yemeği için o yüzden hazırlık yapıcaktık kralın odasına kapıyı tıklattım "gir" komutuyla girdim.

N:Kralım ve Kraliçem yarın akşam ki yemeğe ne yapmamızı istersiniz?

(Öff bunaldım)

J:Gimmbap(böyle mi yazılıyo bilmiyorum) tavuk çeşni ramen çorba yap ilk çorbayı suncaksın zaten biliyorsun bu arada ne oldu sana?

N:Tamam  efendim yaparım bunları bu arada ne olmuş ki

J:Yalan söylemeyi beceremiyorsun o yüzden gel buraya dudağın patlamış ne oldu dedim?

N:Dün akşam bir yere gitmiştim ara sokakta sıkıştırıp dövdüler beni isterseniz düşüncelerime ve oradan dün ki yaşadıklarıma bakın

J:Pekala gel yaklaş bana

Elini kafama koyup gözlerini kapattı bende gözlerimi kapattım

Flashback
Dün gece:

Markete gitmiş ve oradan ramen alıyordum gece dışarı annemin izni olduğu için gitmiştim başka ne diye yoksa annemin sözünden çıkmam ben.

Ramenin parasını vermuş elimde poşetle gidiyirdum saraya doğru arkamdan ayak sesleri geliyordu biraz hızlandım ve adımlarımı ıssız bi sokağa çevirdim Tanrım çıkmaz sokakmış

X:Vay vay vay bakın kimler varmış burada Namjoon gelir miydin sen hiç buralara

N:Önümden çekilin saraya yetişmem lazım benim

Bende az buçuk dövüş sanatı biliyordum tabiki 4 kişilerdi birinde kamera vardı hayır düşündüğüm şeyi yapmayın lütfen.

İki kişi arkadan ellerimi tuttu tanımıyordum onları diğeri ise bana yumruk ve tekme atmaya başladı.

Beni döven saçlarımdan tutup ona bakmamı sağladı bi inleme ya da en ufak bi şey sunmamıştım onlara.

X:Kıyamam sana bırakın çektin mi dedi kamerayla çeken adam evet deyip gittiler orada tek kaldım karnımı tutarak eve gelmiştim.

Kral gözlerini açmış ve elini kafamdan çekmişti.

J:Pekala gidebilirsin

N:Siz nasıl buyur ederseniz kralım
















Vampir KrallığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin