Unconditionally Loving You

I

"You are so fucking loud, Miss"

Deep voice. It was so manly. I cannot move my body because of the voice that I've heard. I could feel his stares at me,pero diko alam kung nasaan na parte sya na sulok. Nakakahiya.Hindi dahil sa nagsisisigaw ako dito sa tuktok ng Hotel, kundi dahil sa kung anong  suot ko ngayon. That's why I immediately put back my clothes on.

I tried to looked at his way despite the dizziness and heaviness that I feel.I was disappointed  sa reason na hindi ko sya maaninag dahil sa sobrang pagkahilo ko. I was about to step forward to enter again in my room but everything became blacked-out.

-

Di pa makamulat ang mata ko ngunit ramdam kong nasa malaki at malambot na  higaan ako. Amoy na amoy ko din ang matapang na amoy ng isang lalake. Hanggang ngayon ay sobrang sakit pa din ng ulo ko,sa tingin ko ay kailangan kong matulog ng dalawang araw para maibsan ang bigat ng ulo ko at - katawan ko!

The moment I opened my eyes , I saw a man that is lying on my chest.Kaya naman pala ang bigat ng katawan ko dahil may hindi ako kilalang kasama dito at guess what?! Nakahiga pa sa dibdib ko!

Ilang oras naba ako nandito na nakahiga at natutulog?

At sino ba itong lalakeng to na napaka walang hiya para matulog sa dibdib ko ng walang permiso?

Hanggang ngayon ay napakadilim parin sa loob ng kwarto na ito. Tanging ang mga city lights at buwan lang ang nagpapaliwanag sa kwarto kung saan may kasama akong lalakeng diko naman ka ano ano at kilala. I witnessed how handsome is the guy who's sleeping on my chest. His lashes are long , his eyebrows are thick, so perfect pointed nose and defined jaw line. 

Almost perfect!

I never expected to see someone like this. Bigla akong bumalik sa huwisyo at nagiisip kung anong dapat kong gawin. Hindi ako sanay sa mga gantong bagay. At si Kale lang ang tanging nakakasama ko sa ganitong bagay. At hanggang dito lang ang nagagawa namin ni kale, ang matulog ng magkasama. Hindi ako makagalaw dahil may kabigatan itong nasa harap ko. Sa laki ng mga braso nito ay talagang malamang.Akmang  gagalaw na sana ako ng biglang....

"Please, don't move"

Katulad ng nangyari kanina pagkarinig ko ng boses nya ay hindi ako makagalaw at makapagsalita. Ngunit kahit na sobrang sakit padin ng ulo ko ay nilakasan ko ang loob at agad na tumayo. Hindi ko hahayaan ang sarili ko na matulog lang at sumama sa isang lalake na diko naman lubos kilala. Ang pagiging manhid ko ay napalitan ng inis.

"Excuse me Mr. whoever ,if you think that I'll just let you to stay with me in this room. Well you are wrong! Dahil hindi ako ganung tipo ng babae! And also who gave you the permission to enter in my room?! Do you want me to report you?!"

Kahit na sobrang dilim ng kwarto ay pilit hinahanap ng mata ko ang telepono para tumawag sa Front Office at Ireport sa mga security guards na may nakapasok sa kwarto ko na lalakeng diko naman kilala. Hinagilap ko ang telepono at ng makita ko ay agad na dinial ito.

"Good morning, This is Sebi Mulanya at the Front office. How may I help you?"

"This is not a "good" morning Sebi, someone entered in my room without my permission. I thought this Hotel will secured my safetiness!". Hindi ko na napigilan ang damdamin kasabay pa ng sobrang sakit ng ulo ko. Samantala  sya naman ay pangiti ngiti pa na nakatitig sakin at walang bahid ng takot na nirereport ko siya sa.

"Okay maam , w- we are sorry of w-what happened. The security guards are o-on your way. Again ,Maam Maxine we are sorry." rinig na rinig ko ang pagka taranta at takot ng nakausap ko sa front office. Agad na binalik ko ang mga mata ko sa lalakeng hanggang ngayon ay prenteng nahiga sa kama ko at mukhang relax na relax pa.

How shameless!

He was staring at me na para bang sinasaulado nya ang buong pagkatao ko, na kina ilang . Maya maya ay bigla na lamang sya tumayo at inaayos ang gamit nya. Pagkatapos nyang makuha ang briefcase at phone nya ay agad syang tumapat saakin at tinitigan ako ng maigi.Buong akala ko ay  wala na syang balak magsalita but he suddenly speak.

"For your information, Ms. Maxine. I am not the one who entered without a permission. Actually I was resting here because Im too exhausted for the past few days, and you are here entering in my room without my permission, shouting  someone's name, and crying and laughing so loud-

"...and even wearing red lingerie at night huh?" kitang kita ko ang mga nakakaloko nyang tingin at ngiti habang sinambit nya ang huling linyang iyon.

Shit!

"I should be the one who will  report you." anas nya pa.

Napahawak ang kamay ko sa bulsa ng pantalon ko sa likod at bigla kong nakapa ang card ko  meaning to say, hindi ko nga ito kwarto. Kaya pala nakapatay ang mga ilaw dahil hindi ko naman pinang activate ang card sa labas ng kwarto ko.

Hiyang hiya ako ngunit hindi ko iyon pinakita sakanya. He heaved a sigh and he come near me! . Nahiya ako lalo ng hinawakan  nya ang buhok ko ng dahan-dahan ,may kung ano sa parte ko na pumipigil sakin para tanggalin ang kamay nya.

Ramdam ko ang paghinga nya at ang pabangong naamoy ko kaninang pagkagising ko. May kung anong kuryente sa  katawan ko ng bigla syang yumuko at nilapit ang kanyang sarili sa aking tenga at agad na bumulong na talaga namang kinawala ng sarili ko.

"Don't forget about me , I want this to be happen again. With you, together in the same room."

Hindi ko na namalayan na nawala na sya sa paningin ko at agad ng nakaalis sa kwarto. Nang kumatok ang mga security ay dun lang bumalik ang sarili ko. Nagtaka sila kung bakit daw wala ako sa kwarto ko at napadpad ako sa katabing kwarto na iyon.

Agad naman akong napahalakhak ng patago ng makitang parang sasabak sa gera ang mga security guards na ito. Ang isa ay may hawak na batuta samantala ang isa ay may hawak na pamalo at yung isa ay sa sobrang pagkataranta siguro ay nadala nya ang dust pan. Pinaliwanag ko ang nangyare sakanila at agad naring humingi ng pasensya.

Nang makabalik ako sa sarili kong kwarto ay nilamon nanaman ako ng kalungkutan. Hindi ko parin lubos na maisip na nagawa sakin ni Kale ang mga bagay na yun. Pinilit kong isantabi muna ang problema at nararamdaman ko kahit ngayong gabi lang. Gusto ko muna magpahinga. Andaming naganap ngayong araw. Kaya naman ay pinikit ko ng marahan ang aking mga mata at tinuluyan na akong nilamon ng antok.

-

Kinabukasan ay nagising ako sa dahil sa paulit ulit na pag tunog ng alarm clock ko sa cellphone. Pagtingin ko ng oras ay pasado alas-dose na ng tanghali. Buti nalang at hindi na ganun kasakit ang ulo ko pati narin ang katawan ko.

Sana ganun din sa nararamdaman ko.

I decided to take a shower before going back to our mansion. Habang naghahanda ako ng isusuot ay saka naman nag tuloy  tuloy ang pag notif ng aking cellphone. Nang kinuha ko ito ay agad na nagbago ang pakiramdam ko. Sino ba namang matutuwa kung nakita mo ang  pangalan ng taong nanakit sayo.

How dare him to pretend like everything is okay.

Hindi ko pinansin ang mga mensahe ni Kale. Binato ko pabalik sa kama ang cellphone ko at tuluyan ng pumunta sa banyo para maligo. Pagkatapos kong makabihis ay agad na akong nagimpake.Pagkalabas ko ay dumiretso agad ako  sa parking lot at agad na pinaharurot ang aking sasakyan.

Habang nagmamaneho patungo sa mansion ay agad ako nakaramdam ng gutom. I even forgot to eat breakfast because I can't focus just like I used to do before. There are lot of things that makes myself so complicated. But despite on what happened,kailangan ko parin kumilos na parang normal ang lahat.

Finally! I reached my destination. I grab my things and my phone. When I got out of my car , I didn't expect what Im just seeing right now.

Kale is standing outside of the mansion. Holding a boquet of flowers and smiling like he's not hiding a secret from me

-

How's everyone? Guys I am trying my best to write a good story to y'all. Hope you gonna like it hihi. Enjoy my story!!❤️

-YourQueen