Come Closer (Under Editing)

Chapter 10

A/N* sorry, tagal kung di nakapag update, sadyang kapos lang talaga si author ngayun. Tamad pang mag edit. Tapos na ang storyang ito, chapter 30 lang ang nakayanan ko. Supper tamad ko talaga. Lalo pa't maliit lang ang nag babasa ng storyang to.

************************************************************************

Christine P.O.V

"Kumusta kana?"

-"well okay lang"

Rinig ko ang kanilang pinag-uusapan, mas lumapit pa ako lara marinig ang dalawa.

"Okay babalik nalang ako bukas bye"
Dali dali akong nagtungo sa kusina at sumilip, i saw him na sinirado na nya ang pinto-an. he look at me, muntikan akong nabulunan ng tiningnan nya ako pero naka tago ako, pew.

Nakita ko ang paglabas ni anthon kaya lumapit ako sa kanya. Larang nasa mood naman sya eh, baka pwede ko syang tanungin.

"Sir"isang sabi ko palang ay lumingun sya agad sakin.

"Yes?" Taas kilay nyang sagot sa'kin.

"Umh... sino po yung lalake kanina"nahihiya kung tugon sa kanya.

"Pinsan ko, bakit?, wag mong sabihin na type mo sya?" Oo sir gusto ko sya.

"Sir hindi po" deny ko sa kanya kahit na kitang namumula naman talaga ako. ^////^

"Mas gwapo pa nga ako non ehh" kasabay ng malakas nyang tawa. Wow ah! Gwapong gwapo sa kanyang sarili.

Umalis nalang ako sa harapan neto, nakakairita ang tawa nya. nag tungo nalang akong kusina at sinimulan ko na ang pag lilinis, tumingin muna ako sa orasan na naka sabit sa pader, it's 2:35 na pala, at mamayang hapon ay dadating na si sir hennry, wala na rin akong trabaho dahil nalinis ko na lahat.

"Christine hali ka" ngmarinig ko ang boses ni anthon ay agad ko itong nilingon.

Agad akong lumapit sa kanya habang sya ay naka ngiti lamang. Todo iwas naman ako.

"Upo!" parang alam ko na ito hah.
Umopo nalang ako sa harapan nya. Nahihiya ako habang naka tingin sa salamin.

eto na naman sya, tinititigan nya ang mukha ko, yumuko lang ako at di nalang sya tiningnan.

"Oh don't be shy, please eyes on me" no choice kundi makapag bangaan nalang ng tingin sa kanya. Kahit ayaw ko ay pinipilit ko nalang. Wala naman akong ibang nagawa kundi sumunod sa utos ng amo ko.

"Ohh christina at anthon?, bakit kayo nag tinginan?" at nang marinig namin ang boses ni sir hennry ay nag si tigilan kami at nilingon ang kinaroroonan ni sir hennry.

"Sir hennry andyan na pala kayo" tumayo na ako at nag tungung kusina.

"Ipaghahanda ko na po kayo" ngiti lang ang mga sagut nila.

Naghahanda na ako ng makakain nila gulay na pinirito, let see kung kakain ba si john neto.
Ng inilagay ko ito sa lamesa tumingin muna ako kay john na naka tingin din sakin.
Tinaasan ko lang sya ng kilay, tiningnan nya ang gulay na handa ko pero yung mukha nya ay parang diring diri.

Nakita kong hindi nya nilagyan ng gulay ang kanin nya kaya ako na ang nag lagay. Naka tingin sya sa'kin habang ginagawa ito. Plastic ang ngiti nya na para bang, kung wala dito si sir hennry ay sasakalin na nya ako.

"Sir kain po kayo ng gulay, maraming masostansya ang makukuha mo dito"
Kumain sya kahit puno ng diri ang kanyang mukha. Well eto,di mapigilang matawa.

"Sir hennry alis na po ako, andon lang sa ref ang dessert ko okay"  nag papaalam na ako kay sir hennry. wala na kasi akong trabaho at halos lahat ay nalinis ko na.