Come Closer (Under Editing)

chapter 7

Anthon P.O.V

1 day later

Dito na ako natulog sa bahay ni lolo at lola umuulan kase kagabi kaya di  na ako naka uwi.

Bumangon na ako ng kama para lumabas, mag papahangin lang.

Pagkalabas ko ay nakita kong tumigil na ang pag patak ng ulan.

"oh Anthon gising kana pala" tumigil ako saglit at lumingon sa aking likuran. Naka ngiti ako ng makita si lola.

"Kumain kana" ngiti lang ang sinagut ko, umopo na ako sa upo-an at nag simulang kumain.

...

Pagkatapos kung kumain ay dumeretso na ako sa kwarto para mag bihis,pagkatapos kung mag bihis ay lumabas na ako.

"Lolo lola, uwi na po ako" 

"Uuwi kana apo?" Si lola nalungkot.

"Opo lola" tipid kung sagot neto.

"Dalawin mo ulit kami dito apo" ngiti lang ang sinagut ko.

"Segi po, dadalawin ko kayo.

Lumabas na ako ng gate at sumakay sa aking sasakyan, pinaharurut ko muna bago ako umalis.

Christine P.O.V

Sa ngayun ay umabsent muna ako sa trabaho dahil ngayun ay ililibing ng si tatay, nakaka lungkot lang at hindi ko na sya makikita.

Nasa sementeryo na kami, habang si jade  naman ay naka ak-bay lang sakin.

Dahang dahang nilagay ang kabaong ni tatay sa ilalim ng lupa, pagkatapos ay nag hagis lang kami ng mga bulaklak. And tyen we pray.

"In the name of the father and to the son in to the holly spirit"-father.
Pagkatapos naming mag dasal ay tinakpan na ang butas.
'Tay,rest in peace, sana masaya na kayo dyan sa langit' this is the lastday na makikita ko si tatay.

Niyakap  ako ni nanay habang ako ay umiiyak,.
"Taha na christina" sabi ni jade sakin, pinunasan ko  ang aking mga luha at umalis na kami.

Sumakay na kami ng sasakyan pero umiiyak parin ako, ang OA ko nohh.

***

Andito na kami sa bahay, well dumeretso na ako sa banyo para maligo, time to work na, di pa rin ako makapaniwala na di ko na makikita ang tatay ko, ang taong nag palaki sakin ng maayos, ang taong nakasama ko hanggang paglaki ko. Nakakalungkot lang at wala na sya.

Pagkatapos kung maligo ay dumeretso na ako sa aking kwarto, tapos nag baihis na ako, first tumingin muna ako ng orasan, it's 9:10AM na, pagkatapos kung mag bihis ay bumaba na ako.

Nakita ko si mama na nag luluto ng ulam. Habang hinihika pero di ko nalang ito pinansin. Alam kung dahil lang yun sa usok.

"Nay punta na po ako" today is byernes nga pala kaya ngayun na ang unang araw ng sweldo ko.

"Hah?, asan ka pupunta anak, eh kalalibing lang ng tatay mo" ngiti lang ang sagot ko.

"Nay kailangan ko pong mag trabaho, lalo na at wala na si tatay upang mag trabaho para satin. ako muna ang mag tatrabaho para sa atin. Kung di ako papasuk, malamang magugutom tayo" Kita ko naman ang ngiti sa kanyang labi. Ngumiti na din ako.

"Manang mana ka talaga sa tatay mo, oh sya alis kana baka malate kapa"
"Nay ehh late na nga ako" tapos lumabas na ako ng bahay. At kumaway.

Unang pasuk ko palang sa bahay ay sumalobong agad ang dimonyitong lalakeng amo kong si anthon.

"Asan ka pupunta?" Kinapalan ko ang face ko.

"Mag babasketball, at tsaka wala kang pake-alam!" Sinungitan nya ako, pwes sanay na akong ganito na palaging sinusungitan.