'ÖzeY'

'' Yalın , ÖzeY ''

28 Eylül 2020

'Klinik değil burası tımarhane diyen sesleri  duyuyordum.
Evet ünüversitede hem okuyup hem çalışmam gerekiyordu ve ben de bir klinik de yardımcı oluyordum az da olsa biraz para geliyordu.

Yine o homurdanma sesi geldi.

Ses tanıdıktı.

Kafama kazıdığım bir sesti bu .

2 yıldır kafam da dönen  tek sesti bu.

Unutmamak için her gün tekrar ettiğim ses şimdi yakınlarımdan geliyordu.

Bilmiyorum belki de hayaldi..

Sadece hayal diye geçiştirmek istedim ama peşinden de gitmek istiyordum çünkü bir yanım hayal değil diyordu.
Kapıdan çıktım.

İçimden
'Lütfen hayal olmasın...
Lütfen hayal olmasın ...' diyordum.
Ve onu gördüm.
Siyah saçlarını ,üzerinde tek renk olan siyah kıyafetlerini ve sadece üzerinde renkli bulunan yeşil gözleri...

İlk gördüğüm de dopdolu ağlayan ,çaresiz gözleri şimdi bomboş bakıyordu.
Kuşkulandım bir an o mu ? diye.
Yanındaki annesiydi sanırım ve onun dediklerine söyleniyordu.
Yanlarına gittim.
'Buyrun '
'Ah şey merhaba ben kızımı bu kliniğe  kayıt yaptırmak istiyordum da ' dedi.
Kız hala söyleniyordu.

'Tamam. Siz sağdan 2. odaya girin orada işlem yapılacaktır. ' dedim.

Heyecanlanmıştım.
Hem de fazlasıyla.
Kayıtı yaptırdıktan sonra odasına geçmesine yardımcı oldum. Ve odasını ezberledim.
4. kat soldan 8 .oda .
Bilerek istemişti.
Bu sayılar da olmasını.
Aslında bir yanım yine onu düşünerekden bu sayıları söylüyor diyordu  kafam da.
Bir an hatırladım.

Ağustosun 4 'ü.

04.08.2019.

İsmi ÖzeY' di.

Keşke ... dedim

Keşke ...

ÖzeY bu kadar güzel sevmemiş olsaydı onu ...

Keşke seninle biraz mümkün olsaydık...

Keşke bu kadar imkansız olmasaydık...