"Sen, Steve Rogers, bana ihanet ettin! Benim güvenimi alıp ellerinle parçaladın ve bundan sonra hayatımın en ufak bir kısmında bile yer almayacaksın!" diyerek öfkeyle bağırındı, Tony.
her şey bitmişti, Thanos tamamıyla kazanmıştı ve herkesin devam...
i didn't want to wake up. i was having a much better time asleep. and that's really sad. it was almost like a reverse nightmare, like when you wake up from a nightmare you're so relieved. i woke up into a nightmare.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
chapter two: afterlife
Bir, iki, üç, dört, beş...zihnime durmadan susmasını söylerken yine aynı bataklığa düşüyordum. Sabırla ve defalarca ona kadar sayarken.
Yara olmuş ellerime baktım, evet, geçeceklerdi. Muhtemelen dört saate yok gibi olacaklardı ama bu iyileşme daha çok sızlamalarına sebep oluyordu.
Yatakta yatarken bacaklarımı birbirine sürttüm, korkudan iki saattir odada dolanıyor, dışarıya çıkamıyordum.
Tony acaba Pepper ile Rhodey'yi duymuş muydu? Bilmiyordum. Önceden ve daha öncesinden yaşanmış bir ilişkiyi dert etmeme gibi bir durumu olabilir miydi? Bilmiyordum. Pepper ile Rhodey onu geçiştirip bir şeyden şüphelenmelerini sağlamış mıydı? Bilmiyordum.
Hiçbir şey bilmiyordum.
Ve daha önemlisi Tony hiçbir şey bilmese bile benim üstün bir sinsilikle onların konuşmalarını dinlediğimi biliyordu.
Eğer gerçekten şüphelendiyse bana sorabilirdi. Tanrım! Ne yapacaktım? Düşüncesi dahi beni paniğe sürüklüyordu. Tony bana her an laf atabilir gibi üstün bir ciddiyetle bakarken bir daha yalan söylersem beni kendi elleriyle öldürürdü.
Evet, bir de o sorun vardı, artık istesem de Tony'den bir şey saklayamazdım. Bunu yaparsam onun tek bir lafı beni ölüme sürüklerdi. Abartısız.
Sonunda kendimi toparlayıp dışarı bakmak için pencerenin karşısına geçtim. Vakit gece olmuştu, ortalık tuhaf bir sessizlik içerisindeydi, eskiden duyduğum böcek, kuş sesleri de yok olmuştu artık. Titrek bir şekilde iç çektim.
Fakat sonradan gözüme başka bir şey ilişti, Pepper ile Tony gibi.
Dudaklarımı küçültmüş bir şekilde bakarken fark ettim ki kenarda bir yere oturmakla kalmamış, bir de öpüşüyorlardı.
"Hah, evet evet, ne kadar aşık bir çift." dedim koyu bir sesle. Ardından da sertçe perdeyi çektim, gözlerim o anı görmemle dolmuştu zaten, kendimi tokatlamak istiyordum.
Pepper o rezilliklerine rağmen nankörce Tony ile dışarıda, tam da odamın karşı tarafında, yiyişebiliyorsa ben de dışarı çıkabilirdim.
