Fırtına

Perde 1 | Sahne 1

(Gemi güvertesi. Şimşek çakar ve müthiş bir gök gürültüsü duyulur. Kaptan ve lostromo girer.)

Kaptan — Hey, lostromo!

Lostromo — Burdayım kaptan. Nasıl gidiyor?

Kaptan — İyi; söyle gemicilere, hepsi işinin başına koşsun; hadi durma, yoksa her an karaya oturabiliriz. Hadi hadi! (Çıkar.) (Gemiciler girer.)

Lostromo — Hadi aslanlarım! Hadi gayret, göreyim sizi canlarım! Yürüyün, yürüyün! Gabyayı toplayın! Kaptanın düdüğüne dikkat! Es esebildiğince rüzgâr, çatla istersen; yeter ki denizde yer olsun!

(Alonso, Sebastian, Antonio, Ferdinand, Gonzalo ve ötekiler girer.)

Alonso    —  Aman ha lostromo, dikkatli olun. Kaptan nerede? Gösterin kendiniz!

Lostromo — Aman efendim, siz aşağıda kalın şimdi.

Antonio   — Kaptan nerede lostromo?

Lostromo — Duymuyor musunuz adamı? İşimizi aksatıyorsunuz. Kamaraları' nızda kalsanıza! Fırtınaya yardımcı oluyorsunuz,

Gonzalo — Hey, sakin ol biraz!

Lostromo — Deniz sakinleşince olurum. Hadi yürüyün! Şu kükreyen dalgalara bak! Kral filan umurunda değil bunların? Kamaraya! Susun ve ayak altında dolaşmayın!

Gonzalo — Bak dostum, gemide kimler olduğunu unutuyorsun galiba.

Lostromo — Kendi canımdan çok sevdiğim kimse yok. Siz meclis üyesi olarak şu doğa güçlerini susturun, dalgaları da yatıştırın, söz veriyorum biz de tek bir halat daha çekmeyiz; kullanın yetkinizi. Yok yapamıyorsanız, hâlâ sağ kaldığınıza şükredin ve kamaranızda kendinizi felakete hazırlayın. Hadi arkadaşlar, dayanın! Çekilin yoldan dedik!  (Çıkar.)

Gonzalo — Doğrusu çok rahatlatıyor bu adam beni: Bana sorarsan boğulacak biri değil: Aslında tam darağacına layık birine benziyor. Hadi Kader, biraz dayanırsan herif kesin asılacak. Onun kısmetindeki ip bizim demir halatımız olsa iyi olur; bizimki işe yaramıyor çünkü. Eğer bu adamın kaderinde asılmak yoksa, işimiz bitti demek. (Çıkarlar.)

(Lostromo girer.)

Lostromo — Gabya çubuğunu indirin! Çabuk! Daha aşağı, daha aşağı! Mayistra dışında tüm yelkenleri indirin! (İçerden bir çığlık duyulur.) Allah kahretsin, amma bağırdılar! Fırtınayı da bizim çabamızı da bastırdı sesleri. (Sebastian, Antonio ve Gonzalo girer.) Gene mi siz? Ne işiniz var burada? Her şeyi bırakıp boğulalım isterseniz. Niyetiniz bizi batırmak mı?

Sebastian— Hay gırtlağın tıkansın da bağıramaz ol, seni patırtıcı, küfürbaz, duygusuz herif!

Lostromo — Siz de çalışın o zaman.

Antonio   — Seni idamlık köpek; ipte sallanası kahpe dölü seni, küstah şamatacı! Biz değil sensin boğulmaktan korkan.

Gonzalo — Merak etme bu gemi kolay kolay boğulmaz; isterse fındık kabuğu kadar zayıf, akıntılı kadın kadar dibi delik olsun.

Lostromo — Yisa! Yisa! İki yelken de fora! Açılın! Kırın dümeni! (Sırılsıklam durumda gemiciler girer.)

Gemiciler — Her şey bitti! Dua edin, dua edin! Her şey bitti! (Çıkarlar.)

Lostromo — Boğazımız kuru mu gidelim yani?

Gonzalo — Kral'la Prens dua ediyor. Hadi biz de gidelim. Hepimiz aynı durumdayız çünkü.

Sebastian— Benim sabrım kalmadı artık.

Antonio   —  Bu ayyaşlar yüzünden gidiyor canımız.

Seni ablak suratlı alçak! Dilerim sen boğulurken

On kez aşar deniz üstünden.

Gonzalo — Suyun her damlası "olmaz" dese de,

Deniz onu yutmak için sonuna kadar açsa da ağzını,

Asılacak bu herif sonunda. (içerden karışık sesler gelir.)

Acı bize Tanrım!

Parçalanıyoruz, parçalanıyoruz! Elveda karım ve çocuklarım!

Elveda kardeşim! Parçalanıyoruz, parçalanıyoruz!

(Lostromo çıkar.)

Antonio   — Batacaksak, Kralla birlikte batalım.

Sebastian— Hadi vedalaşalım onunla. (Sebastian'la Antonio çıkar.)

Gonzalo — Bir dönüm kıraç toprağa bin dönüm deniz verirdim şimdi; fundalık da olsa, taşlık da, fark etmez. Tanrı'nın dediği olur, ama bana kalsa kuru ölümle ölmek isterdim.

(Çıkar.)