Karanlığa Kaçış

3. Bölüm Liderlik

İntikam alınmıştı.İlk başta pişmanlık duysamda sonraki yaşadıklarım ve Yaptıklarım bu işe beni tamamen alıştırmıştı.Merhamet vardı ama çok az yani 6 kişiyle mevzulu olursam bunun sadece bir tanesine merhamet edecek seviyedeydik.Artık acı çekmek yoktu,ezilmek yoktu sadece kor bir ateş ve üstüne düşenlerin yandığı bi tabiat vardı.Zamanla yeni dostluklar arkadaşlıklar kurdum ve git gide güçlendik.8. Sınıf çağlarında mafyaya çalışan bir çeteydik.Arkamızda mafya vardı.Ve artık iyice karanlığa hükmetmeye başladık.Tabi gelecekten habersiz.Okul bitmişti ve mafya beni yanına almıştı.İlk bir hafta ufak tefek haraç toplama işlerinde beni kullandı ilk bir ay geçti ve artık haracı ben kendi adamlarıma toplatıyordum.Ve bir gün eve gözleri bağlı bir şekilde birini getirdiler.Şaşırmıştım tamam bundan daha kötü olaylar yaşamıştım ama böylesi ilk defa oluyordu şaşkınlığım ve tedirginliğim yüzümden okunuyordu.Dayı bana dediki;Sen yukarı da bekle,Sakın ama Sakın aşağıya inme!!!
Dedi.Merak etmiştim acaba neden böyle söyledi gizlice peşlerinden gittim ve kapının arasından izliyordum.Önce soru sordular ve adam yanıtlamayınca vurmaya başladılar ve adam ısrarla konuşmayınca dayı;Salın bu bi halt söylemeyecek!!! Dedi gür bir sesle. Ve arkasını döndü beni gördü.
Ben sana demedimmi aşağı inme diye nr halt ediyorsun orada?
Donup kalmıştım hiçbir açıklama yapamadım.Sonra gülümseyerek;Yanıma gel dedi.
Gittim işlediği suçu öğrenince çok sinirlenmiştim sonra dayı adama silahı doğrulttu ve bamm!!!
İşte o an ki çınlama ve sessizlik herşeyi açıklıyordu.
Gözlerim doldu,elim ayağım titredi ve dayı;Noldu Betin benzin attı hemen.Bunlar normal şeyler alışırsın dedi ve beni yukarı ya çıkarttı.İşte o gün bana birşey oldu o olay beni çok değiştirdi ve kendime bi yemin ettim ezenin değil ezilenin yanında durmalıyım ve mafyadan ayrılıp yeni gruba geçtim.