O ölmeyi seçmişti gidebilirdi kaçabilirdi ama bunu yapmadı belki de o sadece daha fazla acı çekip günah işlemek istememişti.
O da boğuluyordu Benim gibi boğulmak mı bu ne alaka ah beyin seni anlamakta zorluk çekiyorum-
Kafasını lavabodan çıkardı soluk soluğa. Gülmeye başladı "şimdi anladım boğulmak güzeldi güzeldi evet afferin sana beyin"
Onu vücudu bile sevmiyordu bi süre durdu ve orda ne yaptığını hatırlamaya çalıştı etrafına bakındı ve daha sonra lavabonun için de ki bulaşıkları fark etti. Sanırım bulaşık yıkıyordum diye içinden geçirdi. Döndü saate baktı o adamın gelmesine daha çok vardı. Çoğu zaman evden kaçardı o geldiğinde zaten onunda pek de umrunda değildi. Tekrar önüne döndü. Bi şey fark etti eğer bulaşıkları yıksaydı elinde bi sünger olması gerekmez miydi ? Tezgaha bakındı bi süre sonra tekrardan arkasına döndü artık bazı dönüyordu ve bi adım ileri gitti. Acıyla inledi bi tabak yerde parçalanmıştı ve ilerisinde ise bi sünger. Camlara basmadan yere oturdu. Atağında büyük ama derin olmayan bi kesik vardı. Elinden geldiğince onu sardı ve ayağa kalktı. Aklına küçükken yanlışlıkla annesinin ayak tırnağını kırdığı geldi. O günden beri sol ayağı sürekli yara bere içindeydi hayır bunu o yapmıyordu, Vücudu isyan ediyordu
