❤ SİYAHIN İÇİNDEKİ BEYAZ ❤

Yalnız

ESİLA'NIN AĞZINDAN :

Polis arabasına bineli yaklaşık 30 dakika olmuştu.Hepsi o adamın yüzündendi.Lanet olasıca çenesini kapatsaydı, annemle kardeşimin yanına gidebilcektim.Adam bir de karşıma geçip felsefe yapmıştı.Bir süre daha içimden adama söverken karakolun önüne geldiğimizi farkettim.30 dakika boyunca polislerin sorgulamasıyla uğraştıktan sonra ifademi doğrulamak için imzamı atıp odadan çıktım.Kapının önüne çıkmamla, Fatma teyzenin bana sımsıkı sarılması bir olmuştu.Bir yandan da sayıklıyordu ;

-"Ahh yavrum sen bana, bize annenin emanetisin.Bunu neden yaptın?"diyordu.Ahmet Amca ise yaş dolu gözlerle bizi izliyordu.O an içim pişmanlık duygusuyla doldu.Orada biraz daha konuştuktan sonra arabaya binip, eve geldik.Saat 22.00 gibi Ahmet amcalar gitmişti ve ben yine bu evde tek başıma kalmıştım.Yukarı kata çıkıp yavaş yavaş kardeşimin odasına ilerledim.Canım kardeşim sende mi beni bırakıp gitmek zorundaydın.Boğazımdan kaçan hıçkırıkla yere çöküp ağlamaya başladım.Sabah kalktığımda, yerde uyuyakalmış olduğumu farkettim.Kalkmaya çalıştım fakat her yerimin uyuşmuş olduğunu anlamam çok geçmedi.Zar zor banyoya doğru ilerledim, su bedenime iyi gelebilirdi.Üstümdekileri sağa sola fırlattıktan sonra küveti doldurmaya başladım.Bir süre sonra dolmuştu ve ben de içine girdim.Sonra düşünmeye başladım.Yaklaşık 9 yıldır hiç yaşamıyor gibiydim.Sorumluluklarım vardı ama şimdi onlarda yok.Annemin katili o herifi 9 yıldır görmüyordum.Defalarca beni yanına çağırmış veya avukatıyla mektup göndermişti.Bir mektubu hariç hiçbirini okumamıştım.Onda da şöyle yazmıştı ;

"Kızım biliyorum söylediklerime inanmıyacaksın ama anneni ben öldürmedim.O benim canımdı, onun saçının teline zarar gelse benim canım yanardı.Ona deliler gibi aşıkken bunu nasıl ona yapabilirim ki? Kızım,birtanem kendin için olmasa bile kardeşin için gönderdiğim paraları al.Siz ikinizde benim benim herşeyimsiniz. Size asla birşey olmasını istemem.Herkes yakında anlıyacak zaten suçsuz olduğumu,o zaman yanınıza gelicem bebeğim.Senin gibi bir kızım olduğu için çok şanslıyım.Seninle gurur duyuyorum.Kardeşin için yaptıklarını, Ahmet amcanlara yük olmamak için bir cafede geceleri şarkı söylediğini duydum.Ama merak etme yakında herşey bitecek.Hepsini atlatıcaz birtanem.Kendine ve kardeşine iyi bak kızım.Sizi herşeyden çok seviyorum." Nasıl inanabilirdim ki ona? Bütün kanıtlar onun yaptığına dairdi.O annemi öldürmüştü.O yapmıştı.Başka biri neden anneme zarar versin ki? Düşüncelerimden ayrıldıktan sonra yanaklarımın ıslandığını farkettim.Biraz daha suda oyalandıktan sonra duşumu alıp çıktım.Üstüme birşeyler geçirdikten sonra alt kata indim.Günlerdir hiç birşey yemiyordum mutfak komşularımızın getirdiği yemeklerle dolmuştu.Mutfağa göz attıktan sonra salona geçtim, canım hiç bişey yemek istemiyordu.DVD'ye annemle olan bir CD"mizi koydum ve izlemeye başladım.Burda daha 6 yaşındaydım ve anaokuluna gidiyordum.O zamanlar çok mızmız bir kızdım.Anaokulundaki arkadaşlarımı "Bana abla diyiceksiniz."diyip dövüyordum.Ondan dolayı fazla arkadaşım yoktu ama zaman ilerledikçe değişmiştim.Okulda başarılı bir öğrenciydim fakat annem öldükten sonra kardeşim için okulumu bırakmak zorunsa kalmıştım.Televizyonu izlemeye devam ederken birden telefonum çalmaya başladı.Tahmin ettiğim kişi arıyordum.

-"Alo.Efendim."

-"Alo.Esila bu gece geliyorsun.Hiçbir bahane istemiyorum.Zaten yeterince zaman verdim yasını tutman için, eğer gelmek istemiyorsan istifa et de başkasını bulalım." Nefret ediyorum bu adamdan.Ama bu işi de bırakamam.Off lanet olsun!

-"Hayır.Başka birisini bulmanıza gerek yok Ömer Bey. Bu gece kesinlikle geliyorum."

-"Tamam Esilacım.Akşama görüşürüz.Dikkat et kendine lazımsın."

-"Görüşürüz Ömer Bey." Bu işin parası çok olmasa 1 saniye bile kalmazdım ama hem sevdiğim işi yapıyordum hem de iyi para kazanıyordum.Saate baktığım da 18.00 olduğunu gördüm. Daha orda olmak için çok zamanım vardı.Zaten kaç gündür doğru dürüst uyuyamıyordum da biraz kestirsem birşey olmazdı.

Gözlerimi açtığımda saat 22.00 i gösteriyordu.Ahh lanet olsun geç kalıcaktım! Dolaptan üstüme bişeyler geçirdikten sonra saçlarıma hafif maşa yaptım.Evet hazırdım zaten orda olmam için 15 dakika zamanım vardı.Taksiye bindim ve yolu tarif ettim.Yaklaşık 20 dakika sonra orda olmuştum.Ömer denen o şerefsiz patronum beni görmeden sahneye çıktım.Ve şebnem ferahın en sevdiğim şarkılarından birisini söylemeye başladım ;

Kim bilir neler neler geçti başından

Kimse böyle yalnız olamaz

Anlat birer birer tut ellerimden

Kimse böyle küskün olamaz

Çizgi çizgi yüzünde

Gölgeli gözlerinde

Ağır sessizliğinde

Neler neler var

Ne hikayeler var

Her bahar öncesinde

Kardelene dönüşmeyi

Kopmayı koparılmayı anlat

Karanlıkta dans etmeyi

Sonra ölmeye yatmayı

Kahpe dünyayı anlat

Titreyen çenende dünya devrilmiş

Kimse böyle üzgün olamaz

Gözlerin dolu dolu hayatın da öyle

Kimse böyle yorgun olamaz

Hep göze pınarında

Duran o gözyaşında

Akmaya hazırlanan

Neler neler var

Ne hikayeler var

Her bahar öncesinde

Kardelene dönüşmeyi

Kopmayı koparılmayı anlat

Karanlıkta dans etmeyi

Sonra ölmeye yatmayı

Kahpe dünyayı anlat anlat ..!

Şarkı bitmişti ve her zamanki gibi herkes alkışlıyordu beni.Yalnız ben şarkı söylerken hep bir çift göz bana bakmıştı. Fakat yüzünü görememiştim.Her neyse saat geç oluyordu ve artık evime gitmenin zamanı gelmişti.Ömer Beyden bu geceki paramı alıp oradan ayrıldım.Sahil yoluna gitmeye karar vermiştim.Yavaş yavaş yürürken sanki arkamdan birisinin geldiğini hissettim.Arkamı dönüp baktığımda kimse yoktu iyice paranoyak olmuştum. Issız bir sokağa girdiğimde bir kadının acı dolu yalvarışlarını duydum.O yöne doğru gittiğimde bir adam kadının alnına tetiği dayamış olduğunu gördüm.Daha sonra ise yerdeki birşeye basmamla ses çıkarmıştım ve adamın dikkatini çekmeyi başarmıştım.Adam kadına fena bir tokat atarak onu bayıltmıştı.Bana doğru gelmeye başlamıştı.Lanet olsun bacaklarım titriyordu.Adam kendinden geçmişti resmen.Bana daha fazla yaklaştıktan sonra "Ölmek için çok güzelmişsin ama bu seninde öleceğin gerçeğini değiştirmiyor güzelim."demişti.Adam arkama geçip silahı başıma dayamıştı.Sanırım geçen günkü yarım kalmış işimi bu adam yapıcaktı.Gözlerimi sımsıkı kapattım.Evet belki ölmek istemiştim ama bu şekilde değildi.Gözlerimden istemsizce akan yaşlar boynuma doğru süzülüyordu.Ve o anda olan oldu.Silahın patlama sesiyle gözlerimi açtım fakat bir saniye vurulan ben değildimki.Yere baktığımda demin beni vurmaya çalışan adamın kanlar içinde yerde yatmakta olduğunu gördüm.Başımı kaldırmamla ikinci bir şoku yaşadım.

-" Bu İkinci Oldu Esila Kalender. "

Arkadaşlar sınavlardan ve bazı ailevi sorunlardan dolayı yb geç geldi kusura bakmayın :D Votelerinizi bekliyorumm :) Görüşmek üzere Hepiniz seviliyosunuz :* <3