❤ SİYAHIN İÇİNDEKİ BEYAZ ❤

Başlangıç Noktası Uçurum ~

Esila'nın ağzından

9 yıl öncesi

O gün, hayatımın değiştiği gündü. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Babamın iflas ettiği haberini alalı bir saat olmuştu. Babam tamamen çökmüştü, annemin de ondan bir farklı yoktu fakat o, hepimize destek olabilmek için ayakta kalmaya çalışıyordu. Daha 15 yaşındaydım ve bu zamanlarda çoğu kız aşk acısı gibi şeylerle uğraşırken benim çok daha büyük dertlerim vardı. İflas etmiştik, ancak asıl sorun bu değildi. Kardeşim çok hastaydı ve hastalığına teşhis koyulamıyordu. İflas etmeden bir hafta kadar önce doktorlardan biri hastalığa teşhis koyabileceğini ve onu yok edebileceğini söylemişti, fakat bunu için fazlaca para gerekliydi. Annem ve babam paranın önemli olmadığını, kardeşimin iyileşmesi için her şeyi yapacaklarını söylemişlerdi. Aradan bir hafta geçmiş ve o kısacık mutluluğumuz yerini büyük bir acıya bırakmıştı. Kardeşim iyileşemeyecekti, hiç kimsenin elinden bir şey gelmiyordu. Babam zamanla kendini içkiye vermeye başladı. Annemin her gece süren hıçkırıkları ise hala kulağımdaydı, onca yıla rağmen. Kardeşimin ise hiçbir şeyden haberi yoktu, zaten anlatsam bile buna kafa yoramayacak kadar hastaydı. Ve ben sadece susuyordum.

Aradan tam iki ay geçmişti. Annem ve babam durmadan kavga ediyorlardı ve kardeşimin hastalığı ilerlemişti. Bir gün okul dönüşünde evin önündeki polisleri ve ambulansı gördüm. Koşarak eve gittiğimde sırt çantam yere düşmüş, boğazımdan sesimi kısacak derecede bir çığlık kopmuştu. Annem kanlar içinde yerde yatıyordu. O yemyeşil gözleri, bir daha açılmamak üzere kapanmıştı. Yanına gittiğimde söyleyebildiğim tek şey 'Anneciğim yalvarırım beni de götür' olmuştu. Sonrasında ise, bilincimi yavaşça kaybederken başımı çarptığımı hatırlıyordum.

Uyandığımda bir hastanedeydim. Hemen kalkmaya çalışmıştım. Ani bir göz kararmasıyla sendelemiş ve duvarlara tutunarak dengemi sağlamıştım. Odadan çıktığımda kapının önünde aile dostumuz olan Ahmet amca ve eşi Fatma teyzeyi görmüştüm. Fatma teyzenin mavi gözleri, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.

Hastaneden çıkıp arabaya bindiğimizde sessizdim. İçimde çığlıklar kopuyordu ancak bunları dışarı çıkaracak cesareti kendimde bulamıyordum. Ahmet amca ve Fatma teyze ise sürekli 'Biz hep sizin yanınızda olacağız, annen sizi bize emanet etti yavrum, sakın kendinizi yalnız hissetmeyin' diyorlardı.

Eve geldiğimizde ilk olarak kardeşimin kaldığı odaya gittim. Yanında bayan bir doktor vardı. Kardeşim daha iyiydi ve doktor daima onun yanında olacaktı. Ahmet amca masrafları karşılıyordu, ona ne kadar teşekkür etsem azdı. O gün bir süre onlarla oturduktan sonra odama çekilmiştim. Annemin yokluğunu en küçük hücremde bile hissedebiliyordum. Yoktu. Oysa burada olsa bama sarılır herşeyin geçeceğini söylerdi. Annemin kokusunu içime çekmeyi daha şimdiden özlemiştim. Bir süre ağladım ve annemin o çok sevdiğim kokusu hala üzerinde olan elbiselerine sarılıp uyudum.

Aradan dört ay geçmişti. Ben ise her gün annemin yokluğunu hissetmiştim. Buna sebep olan ise babam denilen aşağılık adamdı. Ondan nefret ediyordum. Şuan hapisteydi ancak her şeyi mahvedip gitmişti. Bu dört ay içerisinde okuldan ayrılmıştım. Daha fazla Ahmet amcalara yük olmak istemiyordum. Zaten kardeşim için yeterince para ödüyorlardı. Geceleri cafe gibi bir yerde şarkı söylüyor, kardeşime katkıda bulunmaya, Ahmet amcanın yükünü hafifletmeye çalışıyordum. Şarkı söylediğim yerde çoğu zaman herkes içkili olurdu. Ancak ben artık korkmuyordum. Tüm bu yaşadıklarımdan sonra korkmayı unutmuştum.

Ve aradan dokuz yıl geçmişti. Kardeşim de bugün beni bırakıp gitmişti ve artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Bu saatten sonra yaşamamın anlamsız olacağını düşünerek bir taksiyle uçurumu kenarına geldim. Buradan atlarsam herşey son bulurdu, acılarım biterdi. Anneme ve kardeşime kavuşabilirdim. Uçurumu kenarına yavaşça yaklaşıyordum. Kaybedecek hiçbir şeyim kalmamıştı artık. Tam atlayacağım sırada bir ses ve kolumdan tutan bir el beni engelledi. Arkamı döndüğümde ise O'nu gördüm...
Arkadaşlar bu benim ilk kitabımdı kısa yazmış olabilirim ama diger bölümler daha uzun olucaktır :Dd Hepinizi seviyorum vote yaparsanız sevinirim :*

Cerenvagan Yazım kurallarında yardım için teşekkürler :D "HİÇLİĞİN YOLU" kitabınıda desteklerseniz sevinirim