Made For You

CHAPTER 1

“Kathy,gumising ka na, tanghali na malelate ka na nyan” ayan nanaman si yaya ginigising nanaman ako cant she understand I don’t need her by my side. Tss.

Dali dali nalang ako bumangon at naghanda papasok sa school para makalabas lang sa pesteng bahay ng demonyo na ito. Its really suffocating me, I don’t know I feel I don’t belong here. Pakiramdam ko wala naman sense na nandito ako kase wala naman ako pamilya na matatawag puro mga katulong lang na akala mo eh kanila tong bahay na ati kung makaasta.

Inubos ko ang tatlumpung minuto para makapaghanda ng ganito ang nasa isip ko kung gaano kahirap ang manirahan sa bahay na to hayssss.

“oh buti naman bumababa ka pa Kathy? Akala ko naistuck ka na sa CR eh!” anang papa ko na puros business ang inaatupag balak ko pa sana sya sagutin kaso tinatamad ako kaya wag na.

“kumain ka na Kathy, sumabay ka na samin papasok” sabi ng stepmom na walang ibang inatupag kundi makipagchickan at makipag sosyalan sa mga kumare nyang mukang espasol. “nga pala, invited ka ba sa debut nung anak nung sikat na business woman, ung kaklase mo? Anak ni Mr. Santiago? You must be invited there Kathy that was the most awaited debut, pakilala mo naman kami ng papa mo para may business partner sila” and with that napaikot nalang ako ng mata. What the hell with this people? Wala na ba talaga silang alam kundi business at sosyalan? Tss

“maam Kathy, tumatawag po si Ms. Kim tinatanong po kayo kung tutuloy daw po kayo sa meeting nyo!?” – yaya gina

“ah okay ya’, tetext ko nalang kamo sya” with that signal tumayo na ko at ready nako tumakas sa impyernong bahay na to!

“mind you Kathy, piliin mo yung mga taong may maitutulong sayo. Wag kung sino sino! Pera lang ang kelangan nila kaya please lang ayus ayusin mo!”- stepmom.

“Pa! I have to go” at tuloy tuloy nako umalis.

Nakasakay nako ngayon sa kotse ko at pupuntahan ko na ung meeting place pagkikitaan naming magkakaibigan, sa buong buhay ko sila lang yung tinuturing kong totoong tao sa paligid ko kahit na madalas ako na may sagot sa lahat ng gastos basta makatakas lang sa gulo ng buhay ko sa bahay.

Sinadya ko talaga na wag magtext sa kanila para sorpresahin sila. Bumili muna ako ng tatlong milktea na syang pinakamahal pa at mga signatures bags na kinuha ko nalang sa collection ko galing kay mama para dalwang bestfriends ko hiihihih sana naman magustuhan nila.

“hahaha! Tagal naman sis nung Kathy na un! Naiinip na ko kundi lang talaga tayo binibigyan ng mga bags nun malamang iniwasan nalang natin sya eh! Ang sama kaya ng ugali nun! Napaka landi! – arah

“sinabi mo pa! akala nya naman bestfriends natin sya my gosh hell no! wala akong bestfriend na malandi no! inagaw nya yung boyfriend nung si Alysha dahil trip nya lang hahaha impakta talaga” – kim

“tas jusko napakayabang, wala naman magulang haha ang kapal talaga nung mukha nya grabe she's a slut promise”- arah

“ewan ko basta ayoko lang sa impaktang babae na un! Pinakiisamahan ko lang sya para sa mga gamit na binibigay nya! Besides ampon lang naman talaga sya eh” – kim

“ are you done back stabbing me girls?” and I showed them my fierce yet scariest smile ramdam ko na nangangatog na sila ngayon sa takot.

Good for them “are you aiming for this?” the bags which I will give them. Hell no I will not give them a satisfaction pagktapos nila ako sabihan ng ganun! Hays “heto ohh catch…. Ooppss akala ko kayo yung basurahan kamuha kase ehhahah”

“ang sama talaga ng ugali mong ampon ka!” – arah

“oh my god! Im scared huhuhuhu”

“if I know wala ka naman talagang friends you slut” – kim, at akmang sasampalin ako pero bago pa dumapo sa muka ko yung kamay nya ay sinangga ko na ito.

“the next time that you tend to slap me make sure that it will worth my time kase wala akong panahon para padapuin yang maruming kamay mo sa mukha ko.”

Tumalikod na ko at lumabas sa shop na lagi naming tinatambayan hayyss.. pinipigil ko nalang luha ko ngayon so that’s explain why? Kung bakit ang daming iissue sakin na ang landi ko dahil sa kanila yun galing if I know earlier di sana ako… no di naman talaga ako masasaktan eh… pero bakit umiiyak ako pakiramdam ko ang sakit sakit, wala nanga akong pamilya wala pa kong kaibigan…

nagdrive lang ako ng nagdrive hanggang mapunta ako sa may burol at doon ko nilabas lahat ng sama ng pakiramdam at loob ko. Siguro mga ilang oras din ako nandito…

“ang ganda naman pala mapunta dito hmmm parang may pagpapantasyahan nanaman tayo ngayon mga kaibigan” maya mayang dinig ko sa likuran ko na tila mga hayok dulot ng presensya ng alak sa kanilang katawan.

“oo nga Tonyo, ang puti nito ahh! Mukang mayaman pa!”

“s-sino kayo? Wag kayo l-lumapit sakin!” – mangiyak ngiyak kong sabi sa kanila.

Fuck this life ayoko na promise natatakot ako. Akmang lalapit na ang dalawa sa akin at pinikit ko nalang  ang mga mata ko at tanggap ko na ditto na masisira ang buhay ko at siguro katapusan na din ng buhay ko. Hanggang sa….

“put**na, bat may mga pulis takbo na Arman! Dali, wag kang kukupad kupad!” – anang isang matanda na may balak gawin na masama sakin,

hayss unti unti naman bumabalik sa normal ang tibok ng puso ko. Salamat sa mga Pulis na to! I should thank them for sa-

“pft. Hahahahhahahh, laughtrip yung itsura nung matanda kanina hahaha kung may cellophane lang sana ako navideohan ko na yun hahahaha” tawa ng isang lalaki.

“ang bobo mo naman troy! I told you its cellphone not cellophane! Tss. Remind me again why the hell I go with you!” – medyo frustrated na sabi ng isang lalaki na mukang masungit. Lumapit na lang ako para magpasalamat sa mga pulis na to sa pagliligtas sa akin. Teka pulis ng ba?

“ahm. Hi? Mr. policemen ahm.. ah thank you for saving me a while ago!” at ngumiti pa ko.

“okay lang miss. Sama ka nalang sa amin miss para sa raport nyo?” sabi nung medyo may kaliitan na lalaki and what the hell is raport?

“its report troy! Tss, don’t you fucking drag her on your trips will you” anang masungit na lalaki.

“ahh its fine. Sama nalang ako sa inyo. Meron naman akong dala na kots—“

“ayy hindi miss! Don tayo sasakay!” – sabay turo sa isang sasakyan – what the hell? That’s a freaking tricycle? Ghad! Mga pulis ba talaga to? “yup miss. Tara na at pupunta tayo ng presinto!”

“troy! Don’t trip her will you! Di natin sya kilala at –“

“mr. Fernandez? Tara na at magaglit na si boss sa atin” at bumaling sa akin ang tingin nya “tara na miss, wag mong pansinin yan” sabay kindat. I guess I don’t have a choice. Haysss.