Prologue

13 1 0

ni Incheonnie

ni Incheonnie

"AVY" isang malakas at matining na boses ng aking asawa ang dumagundung sa buong bahay.

"T-teka lang, tatapusin k-ko lang 'to"

"What the fuck are you doing? Come over here, Avy"

Dali-dali 'kong iniwan ang mga damit ni Denrick na pinalabhan nya sakin kanina.

"A-ano yun?G-gutom ka n-na ba?" Nag-aalalang tanong ko, baka kasi di pa sya kumakain ng tanghalian.

Pero imbes na sagutin nya ako. Isang malakas na sampal ang aking naabutan na syang naging dahilan ng aking pagbagsak sa sofa mabuti na lang at nasalo ako ng upuan dahil kung Hindi, hindi lang pisngi ang sakit na aking iniinda. Nanatili akong nakaupo dun habang hawak-hawak ang aking pisngi.
Isang butil ng luha ang agad na tumakas sa aking mga mata. Nagtataka ko syang tiningnan.

*Ano na naman bang mali ang ginawa ko?* mga salitang gusto kong isantinig ngunit dahil sa mga galit nyang mata ay di ko na nagawa pa. Ayaw kong masaktan ulit, pagod na ako.

" DID I FUCKING TOLD YOU TO IRON MY LONGSLEEVES?" Agad akong napapikit sa biglaan nyang pagsigaw. Galit sya. Galit na Galit.

"I-im s-sorry, n-naglalaba pa kasi a-ako kaya di k-ko nagawa agad" nakayuko 'kong sabi dahil ayaw kong makita ang mga mata nyang nanlilisik sa galit, na para bang may ginawa akong masama.

"FUCK YOUR FUCKING REASONS, YOUR A FUCKING BURDEN TO ME, YOUR FUCKING USELESS" angil nya habang dinuduro ako.

"I-im not useless, D-denrick" instead of hearing my side, he just slapped me again but this time its really hard to the point that i feel numb.

"You piece of shit, i don't know why my parents picked you to be my wife and i fucking regret being married to you." He said while still looking at me intimately.

While here i am trying to absord what he just said. I feel hurt. I am still looking at the floor when i felt that he's out of my sight anymore.

___________________
O6.21.21