Chapter One

11 1 2
                                    

"Ate Ivy, i know that my brother is hurting you. Why can't you just leave him? Aren't you tired?" may halong pagkairita ang mga salitang lumabas sa bibig ni Angilyn, bunsong kapatid ni Denrick.

"Gilyn, you know i can't just leave him. I-i love h-him, Gilyn. And i know he loves me too." Nag-aalinlangan kong sagot dahil di ko naman alam kung mahal nya ba ako.

"Dammit! Ivy, he keeps on hurting you, is that what you called love huh?" Inis na sagot nya. Alam kong galit na sya dahil di na nya ako tinawag na ate.

It hurts when you love someone and that someone doesn't love you back. Nakaramdam ako ng kirot sa puso not physically but emotionally. It hurts na baka yung taong mahal mo ay mahal ng iba. Di ko alam kung may nobya ba ang aking asawa dahil di ko naman inabala pang magtanong at alam ko rin namang wala akong makukuhang sagot sa kanya.

"Uh. Let's not just talk about it." Marahil naramdaman ni gilyn ang pagbiglang kong tahimik.

Wala akong maisip na dahilan para di nya ako mahalin. Di ba ako kamahal-mahal? May mali ba sa akin? Nang dahil sa kanya nawawalan ako ng tiwala sa sarili ko. Dahil sa kanya nawala na yung dating matapang na ako, yung palabang ako. Maraming nagbago simula nung kinasal kami.

Two years being married to him is not what i thought. Akala ko masaya pag sya ang naging asawa ko, akala ko magiging isa syang mapagmahal na asawa, yung tipong pag-mulat ng mata mo sya agad ang makikita mo, yung uuwi sya galing sa trabaho habang ikaw nagluluto ng hapunan habang tulog naman ang baby nyo. Lahat ng inakala ko kabaligtaran ng nangyayari.

Nagising ako sa aking pag-iisip ng biglang pagtunog ng cellphone ni gilyn.
Tumingin muna sya sa akin bago inabot ang kanyang telepono. Nakakunot noo syang bumaling sakin.

"Ate Ivy, I really have to go, my secretary just texted me, saying that i have  a meeting with a client." She said while fixing her things.

I nodded and hug her.

"Im really sorry" i can see it in her eyes that she really is serious.

"It's Okay. I understand. See you next time" nakangiti kong sabi habang naglalakad sa direksyon ng kanyang sasakyan.

"Hatid na muna kaya kita?" She offered but i declined.

"Nope. It's Okay, I'm just gonna take a cab" i said while kissing her cheek.

"Okay, just text me when you already arrive" she said while opening the frontseat.

"Okay. Bye. Ingat" i wave to bid goodbye.

Nangmakaalis ang kanyang sasakyan umupo muna ako sa isang swing.

Malaki ang Parke kung saan kami nagkita ni gilyn. May mga batang naglalaro sa monkey bar. Mga pamilyang kumakain sa isang food stall. Bigla tuloy akong nakaramdam ng inggit. I never had a whole family. My mother and father are seperated. My mom used to be at my side and so my dad. But because of that bitch- my father's mistress, my mom left us. My mom left us while my dad is on his business trip. She left me without saying goodbye. I was left only with my Nanny.
 

I gasped when someone tripped on my foot.

Its a boy, a little cute boy. I think his around 5 or 6 years old. I immediately got him up. And the little boy cried. I was panicking and nervous at the same time. I don't know what to do. I hysterically stand up to know if there's a person who's looking for this child and then I noticed a  tall guy who's running towards us i bet its the little boy's guardian.

"Hey, hiro are you alright?" The guy said while scanning if hiro has a wound.

"T-tito i accidentally tripped but I'm fine" humihikbing saad ni hiro- now i am curious if he's really fine. Cause I've seen his wounds on his palm.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 05, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Unwanted WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon