Evet. Çok mutluyum. Ablam denicek gıcık odadan çıktı. Ben yattım uyudum. Daha fazla tahammül edemeyeceğim.sanki ben onun ailesini öldürülen allahım yarabbi ya.Neyse o gittikten sonra üstümüze giyip,dişlerimi fırçalayıp yattım. Sabah kahvaltı için aşağı indim herkesten önce ben uyanmıştım. Hizmetçiler sofrayı hazırlıyordu ben onlara:
-Sizle birlikte sofra hazırlayabilirmiyim? Dedim onlarda çok güzel bir sevecenlikle kabul ettiler.çok iyi insanlar. Daha sonra ilk önce babam, sonra annem, sonra ablam uyandı hep beraber sofraya oturduk. O sırada ablam bana kötü bir bakış attı. Ne mutlu ki annem ablam kötü bakış attığını fark etti. Onu odaya çekti ne konuştular bilmiyorum. ama hıncımı aldım çok mutluyum
