Sonsuza kadar ! ...

40 9 93
                                    


"Gelsene !.... Gecikiyoruz !"

7 yaşlarında ki kız çocuğu cansız bir manken gibi yolun ortasında dikilmişti . Sadece etrafı seyrediyordu ...

" Heeyyyy !... Dünyadan Lenaya !..."

"Hhm ? Ne diyordun ? .."

" Lena diyorum ! Gecikiyoruz diyorum ! Kime diyorum acaba ?! "

" Ah ... üzgünüm dalmışım . Sanki birileri ağladığını duydum .. Sende duydunmu ? "

" Sana öyle gelmiştir ... Hadi gidelim ."

" Şey ... Ben gitmek istemiyorum oraya ." " Sen ... Kendin gitsen olurmu ?"

" Neden ? Yoksa korkuyormusun ? Yani eğer öyleyse ..."

" Hayır .. sadece önemli bir işimin olduğunu hatırladım ." 

" Tamam o zaman yarın okulda görüşürüz Lena ."

" Tamam Daisy . Kendine dikkat et ."

" Tamam . Sende !"

Elini sallayarak arkadaşının yanından koşarak uzaklaştı . Kızsa bankta oturdu . Başını kaldırdı ve gökyüzüne baktı . Bulutlar sanki öne geçmek için birileri ile yarışıyordu . Tıpkı insanlar gibi ....

Birden yine ağlama sesleri gelmeye başladı . Bu kez kız ayağa kalkarak ses gelen yere doğru yürümeye başladı .

Çalılıkların yanına yakınlaştıkça sesler daha yüksek gelmeye başlıyordu . Kız yavaşça çalılıkların arkasına eyilde . Çalılıkların arkasındaysa bir çocuk vardı . İçini çekerek ağlıyordu ..

" Sen... iyimisin ? Neden ağlıyorsun ?"

Çocuk başını kaldırarak kıza baktı . Gözleri ağlamaktan şişmiş ve kızarmıştı ...

Kız eyilerek elini çocuğa uzattı .

" Kayıpmı oldun sen ?"

Çocuk evet anlamında başını salladı.

" Tamam.. o zaman ayağa kalk polise gidelim . Onlar bize annenle babanı bulmamıza yardım eder ."

Çocuk başını hayır anlamında sallayarak ayaklarını bir az daha kendine doğru çekti.

" Tamam... En azından orada oturma gel bankta beraber oturalım ... "

Küçük kız elini uzatarak hafifçe gülümsedi ...

" Ne dersin ? "

Çocuk başını kaldırdı ve kıza baktı . Sonra kızın elini tutdu ve yavaşça oturduğu yerden ayağa kalktı . Birlikte yakınlıkta yerleşen bankta oturdular .

" Adın ne ? Kaç yaşındasın ? Benimkisi Lena . 7 yaşındayım "

《 Benim adım William . 11 yaşındayım. 》

" Özür dilerim.... Ben işaret dilini bilmiyorum ."

" Sana .. kağıt kalem verirsem yaza bilirmisin ? "

Çocuk evet anlamında başını yukarı aşağı hareket ettirdi . Kız çantasından çıkardığı kağıt ve kalemi çocuğa uzattı .

" Al .."

« Benim adım William . 11 yaşındayım. »

" 11 mi ?! ... Benden daha küçük görünüyorsun ."

" Şey .... Bir az fazla tepki gösterdim galiba . ( Gülümser ) Memnun oldum William . Sen nasıl buraya geldin ? "

« Evimizin önünde ki parkta oynuyordum . Sonra küçük bir beyaz kedi yavrusu gördüm . Onunla oynamaya başladım . Ama sonra birden gözden kayboldu bende onu ararkan farkında olmadan buraya geldim . Evin yolunu bilmediğim için geri dönemedim . »

Saklambaç oynayalım mı ? [ Askıya alınmışdır ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin