De Novo

CHAPTER 8

NANG MAGISING AKO ay may nalanghap ang ilong ko na isang mabangong niluluto kaya naman ng matapos akong maligo at magbihis ay bumaba agad ako. My senses brought me to the kitchen where I found Perec cooking breakfast. Nakatalikod siya at natatakpan ng katawan niya ang niluluto niya kaya di ko malaman kung ano iyon.

Naupo ako at hinintay na matapos siyang makapagluto dahil kapag nakialam pa ako baka di na pagkain ang maluto namin. I am proficient when it comes to cooking. All I know is to eat and pay for the bills if I am in a restaurant. Mula nang muntik ko ng masunog ang buong kusina ay di na ako sumubok pang muli dahil baka buong bahay na ang masunog ko kapag nagkataon.

Maya-maya pa ay matapos din siya sa pagluluto at inilagay iyon sa plato. Napanganga ako sa sobrang gulat hindi dahil sa pagkain kundi dahil sa mukha niya. Nakakatakot. Grabe ang eye bags at namumugto ang mga mata niya. Magulo din ang buhok nito at di maipinta ang mukha niya ng humarap siya sa akin.

"Oh My Goshhh. What happened? Bakit ganiyan ang mukha mo?" gulat na tanong ko sa kaniya." Namumugto ang mga mata mo tapos ang eye bags mo super. Ano bang ginawa mong loko ka ha?"dagdag ko pa.

"Siege ituloy mo pa ang panglalait sa akin dahil di mo naman alam ang nangyari dito." sabi niya at hinawakan ang mukha niya. Napangiwi nalang siya ng mahawakan niya ang mata niya.

"Ano ba talaga kasi ang mangyari? Nakipagbugbugan ka ba kagabi? Ang ayos mo naman ng pumasok ka dito sa bahay......" napatigil ako sa pagsasalita ng may pumasok sa isip ko na dahilan kung bakit ganiyan na lang ang mukha nito."whaaaaaaa...wag mo sabihing di ka nakatulog kagabi?"

"Oo, di nga ako nakatulog buong magdamag kaya ganito ang mukha ko." malungkot niyang sabi.

"Bakit kasi di ka man lang natulog kahit konti? Anong bang pumasok sa isip mo ha?" may pag-aallang tanong ko sa kaniya.

"Binantayan kita buong magdamag." Kitang-kita naman sa mukha niya na pagod na pagid ito pero ang di ko alam ay nagpuyat pala ito para bantayan lang ako. Kahit kailan talaga ang sweet ni Perec.

"Bakit mo naman ginawa 'yon?" masuyo kong tanong sa kaniya ng natahimik ito.

"Because I don't want you to have a bad nightmare like what you have dreamt last night. I don't want to see you cry again because of your mom. Ginawa ko iyon dahil gusto kong makatulog ka ng mahimbing kahit na ang kapalit non ay ang di ako matulog." Ang totoo hindi lang niya talaga kayang makita na nasasaktan ang babaeng minamahal niya. All he wants was Ely's happiness nothing more.

Nilapitan niya ang binata at niyakap ng napakahigpit biglang kabayaran sa pagbabantay sa kaniya buong magdamag. That is the only expedient I know to show him how grateful I am for having him as my friend.

"Thank you!" sabi ko sa kaniya at tinitigan siya sa mga mata. His eyes were vulnerable and lonely. Kitang-kita sa mukha niya ang pag-aalala para sa kalagayan ko.

"Para saan?" tanong niya at tinitigan ako pabalik sa mga mata.

"For everything."

"Wala yun, what friends are for? Kaibigan mo ako kaya kapag kailangan mo ang tulong ko dadating at tutulong ako alang-alang sayo. I love you" agad siyang lumayo sa akin at gulat na nag tanong. Sino ba naman ang hindi. Sabihan ka ba naman ng I love you di ka magtatanong. It is nice if you were asked by your boyfriend or husband not by your friend. Someone will be embarrassed too if it happened to them.

"What?" kumawala ako sa pagkakayakap sa kaniya at dumistansya ng ilang metro.

"I love you as....." kumawala ito ng mahabang hininga."I love you as a friend, Eky."depensa niya sa sarili at mukha ng umepekto naman 'yon sa babae.