'Bizim Okul Başkanı'

'|We're in the airplane|'

İniş yapan uçağın sallantısı ile uyandım ve 'lütfen kemerinizi takın' çağrısı duyuldu.  Bu uçağa binerek; bir şeyleri, birilerini geride bıraktım.Yıllardır yaşadığım bu şehirden,  bu bölgeden,bu mahalleden,bu çevreden, bu insanlardan uzaklaştım ve bu şehre geldim... Bugün günlerden perşembe. Dört gün sonra bu yepyeni yabancı şehirde okula başlayacağım; onbirinci sınıfın birinci dönemine..

Ben hala bazı düşüncelerimi atlatmaya çalışırken; iniş yapıldı, kemerler çözüldü, yolcular inmeye başladı. Kulaklığımı telefonuma takıp bir şarkı açtım ve aşağı indim. Görevliden küçük bavulumu istedim. Bavulum kaldırımda tıkır tıkır giderken kulaklarımdaki müziğin melodisi de bana eşlik etti ve taksiye binerek eve ulaştım. Kapıyı bana açan anneme sarıldım ve yemek yiyip yatağıma uzandım.  Sonraki üç günde bu şehri tanımaya çalışacaktım, annem bana tanıtacaktı, o  bu şehirde büyümüştü. Sevebileceğimi umarak odamın ışığını kapattım.  O sırada salondan dizi izleyen annemin  tatlı sesi  duyuldu :
-İyi geceler Felix, tatlı rüyalar...