Pandemic

Chapter 1: Avianna

"What can you say?"

"Not that bad"pagbibiro ko kay mama matapos matikman ang homemade cupcakes niya para kay papa.Actually she's good at baking!kaya ewan ko ba kay mama ba't nagdududa sa pagbebake niya e tumataba na nga kami ni papa pfft.
Pinahiran ko sa mukha si mama ng icing nang makitang nakasimangot siya at tumakbo na palayo sakanya.

"Joke!"natatawang sabi ko

"Avianna!"tawag nito sa pangalan ko saka pinunasan ang mukha niyang may icing at hinabol na ako dala ang isang cupcake.Naghabulan kami ni mama sa dining area na para bang mga bata nang biglang bumukas ang pintuan at bumungad samin si papa na nagmamadaling lumapit sa kinaroroonan namin kaya napahinto kami ni mama.

"Pack your things Avi...important things"mariing sambit ni papa at nagmamadaling pumunta sa living room para buksan ang tv

"W-what's going on?"naguguluhang sambit ko

"Just do what he said Avi"sambit ni mama sabay pahid sa pisnge ko ng icing mula sa cupcake na hawak niya saka ngumiti sakin bago nilapitan si papa.

Maraming tanong ang pumasok sa isip ko ngunit sinantabi ko muna ito nang makitang nagaaway na sina mama at papa,ginawa ko na lang ang iniuutos sakin.Kinuha ko lamang ang ilan sa mga gamit ko saka bumaba na din dala ang bag ko.

"Have you brought everything you need?"bungad sakin ni papa na agad naman akong tumango bilang tugon sa tanong niya.

"Authorities announced that 618 people had died in just 24 hours,right now thousand of people are self quarantined at home---"inoff na ni papa ang tv at nagmamadaling kinuha ang bag na hawak ko saka lumabas ng bahay habang ako ay napako sa aking kinatatayuan ngayon.

  What the hell?!618 people had died in just one day?!

*beep*

Dinukot ko ang phone ko para tignan ang nagnotify saka binuksan ang fb app para tignan ang live ni Hannah,one of my friends,in her live makikita ang mga taong nagpapanic buying sa isang grocery store at ang nakakagulantang na pangyayari ay may mga nakahandusay na katawan.Marami pang naglive sa mga kaklase ko at pare-pareho lang sila ng pinapakita.They said there is an unknown virus na kumakalat at ang iba pa sakanila ay nagaadvice na manatili sa kanya-kanyang bahay.Another notification ang lumabas sa screen ng phone ko and it was Anthony,my ex boyfriend.He was crying on his live,he show his face,neck and arms with rashes.

"N-not feeling well,i have rashes*deep breath*sore throat and i vomited blood earlier"Sambit niya habang may iniindang sakit sakanyang katawan,naluluha tuloy ako nang makitang nahihirapan siya.

"a-and this is not a joke!stay inside!*cough*don't talk to strangers and DO NOT TRUST ANYONE!"

"Oh God"nagulat na lamang ako nang bumagsak ang phone niya sa sahig at tanging pagsigaw na lamang niya ang narinig sa live.

"Avi!get in the car now!"bulyaw ni papa kaya napabalik ako sa aking sarili at tumakbo na palabas ng bahay saka sumakay sa kotse.

"Your mom will come with yo---"

"Why don't you just come with us?!a-and ano ang nangyayari?why there's an unknown virus pa?!"

"Avianna listen*sigh*i'm the only one who made the formula,the only one who can fix it"mahinahong sabi ni papa habang pinupunasan ang pisnge kong may icing pa gamit ang kanyang palad.

"Hindi ko maintindihan pa,formula?for what?...."

"Take care of yourself Avi,no more questions"sambit ni papa saka hinalikan ang noo ko bago sumakay sa isang kotse.

Sumakay na din si mama sa driver seat saka pinaandar na ng mabilis ang kotse,hindi siya dumaan sa highway and I'm not familiar sa dinadaanan namin ngayon basta ang alam ko ay lumalayo na kami sa City.Napatingin ako sa labas nang makitang walang katao tao sa daan,sarado ang ibang store habang ang iba ay nagsasara pa lamang.I looked in the mirror,why she did not seem surprised!

"Ma---"

"Avi there is a brown envelope on the top of your bag,take it"pagputol ni mama sa sasabihin ko.I rolled my eyes bago kinuha ang envelope saka tinignan ang nilalaman ng envelope,hindi man lang ako pinagsalita hmp

Requirements?tinignan ko pa ang ibang papers at binasa hanggang sa naagaw ng isang paper ang atensyon ko na naglalaman ng infos about myself,may credit card din at iba pang kailangan ko.

"Really ma?what's going on,why do i need to change my last name?"

Seriously i don't know what's happening right now,gusto kong umiyak dahil sa mga nangyayari,hindi ko alam ang gagawin!

"Trust the process Avi,it is for your safety....we are almost there"sambit ni mama at tinignan ako sa salamin saka ngumiti,napabuntong hininga na lamang ako at dumungaw  sa labas ng bintana hanggang sa hindi ko namamalayan na bumibigay na ang aking mata at tuluyang nakatulog.

Nagising na lamang ako na wala ng masyadong makikitang bahay bahay sa aming dinadaanan,mga malalagong puno na lamang ang makikita bago bumungad ang malaking kulay asul na pader?hindi ko namalayan na wala na pala kami sa city,bumaba muna si mama para lumapit sa pader saka pinakita ang hawak niyang i.d na agad namang bumukas ang pader!Agad na bumalik sa kotse si mama at nagmaneho papasok.

"Anong lugar 'to?"tanong ko habang pinagmamasdan ang mga matataas na building at lawak nito.

"We are in Winsten Academy...where you are safe Avi"

Winsten Academy?i didn't know there was an academy like that,well paano ko naman malalaman e halos nasa gubat pfft.

Isang malawak na hallway ang bumungad sa amin nang kami ay makapasok na sa loob,may mga students ang nakakalat sa daan,may mga stores din sa loob ng academy at may mga dormitory.I like the gold and blue theme of the academy!

Huminto na ang kotse sa tapat ng main building kaya kinuha ko na ang gamit ko bago bumaba ng kotse.Hinintay kong bumaba ng kotse si mama ngunit napansin kong wala siyang balak lumabas kaya sinubukan kong buksan ang pintuan....

Lock?!

Ibinaba ni mama ang bintana saka tumingin sakin.

"I need you to stay here Avi..we will back as soon as we can"sambit ni mama at ngumiti ng bahagya saka sinara din agad ang bintana

"Anong pinaplano mo ma?!"sigaw ko habang pilit na binubuksan ang pintuan ng kotse

I promise..... she mouthed then may tumulong luha mula sakanyang mata at pinaandar na ang kotse palayo sakin.I just stood here until the car disappeared from my sight.

You don't really know what will happen in the future,you don't know when your world is about to cease and when it does,you need to have a plan.

******

a/n:

Chapter one is done!^_^

hope you like it!