gece gelen aramalar, diğer aramalara göre daha endişe vericidir ve bu hikâyede olacak olanlar da bunun bir örneğidir.
biraz macera, biraz gerilim
markhyuck texting+hikaye
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
gözlerim, telefonumun siyah ekranında dolanıyordu. dirseklerim dizlerime dayalı bir şekilde oturuyordum ve ellerimle, ağrıyan başımı ovuyordum. son iki saatte olanlar bu baş ağrısının sebebiydi.
ilk konuşma sonlandığında aramayı ciddiye almamıştım çünkü hala birilerinin benimle uğraştığını düşünüyordum fakat gecenin devamında aynı numara bir kez daha aramıştı ve bu sefer söylediği tek şey "yardımına ihtiyacım var." olmuştu.
bu seste hissettiğim muhtaçlık yüzünden arayan kişinin gerçekten yardıma ihtiyacı olduğunu düşünerek polisi aramıştım ve olanları anlatarak numarayı onlara söylemiştim. kayıtlara bakmak için bir süre boyunca beni bekletmişlerdi ve geri geldiklerinde aldığım cevap bu numaranın 1996'da iptal edildiği ve o zamandan beridir herhangi bir kayıdın bulunmadığıydı. ayrıca polisi bu tür "şakalarla" meşgul ettiğim için fırça da yemiştim.
aldığım bilginin gerçek dışılığıyla baş başa kalmak beni daha çok düşünmeye itmişti. dün mesaj atan numara da aynı şekilde kullanılmıyordu ve son mesajlarındaki "$0$"u gözardı edemezdim. iki numara da yardım istiyordu ve bu yardımı benden istemeleri beni çok ürkütüyordu. karşıdaki kişinin ya da kişilerin ne peşinde olduklarını bilmeden onlara yardım etmem de imkansızdı.
tüm bunları tek başıma sindirmek zor geliyordu fakat başkasını, mesela yangyangı, bu olaya katmak istemiyordum. o derslerine odaklanmış bir durumdaydı ve bunu ona anlatsam saniyesinde her şeyi bırakıp bana yardıma gelirdi fakat bunun sorumlusu olmak istemiyordum, özellikle henüz hiçbir şey belli değilken.
sessizliğim odanın sessizliğine karışırken aklıma gelen şeyle birlikte telefonumu elime aldım. dün yaptığım gibi arama motoruna, bu gece arayan numarayı yazdım ve yine aynı dün olduğu gibi hiçbir sonuçla karşılaşamadım; bu numarayla ilgili hiçbir kayıt yoktu.
bununla yetinmeyeceğimi fark ettiğim zaman çoktan numarayı aramış buldum kendimi. aramayı hoparlöre almıştım ve telefonu elimde tutarak ekrana bakıyordum. birkaç saniye sonra "böyle bir numara bulunmamaktadır." cümlesini duyduğumda şaşırmıştım; neden o numara beni arayabiliyordu da ben arayamıyordum? elim kolum bağlanmış hissederek telefonumu çalışma masasına bıraktım.
kafa karışıklığım iyice artmıştı ve ne yapacağımı bilmeden öylece oturuyordum. neyle karşı karşıya olduğumu bile bilmiyordum. arayan kişinin gerçekten yardıma ihtiyacı var mıydı yoksa tüm bunlar bir şakadan ibaret miydi? 1996'da kullanımı sona ermiş bir numara işin içinde olduğundan bunun bir şakadan fazlası olduğunu düşünüyordum fakat dileğim, her şeyin bir şaka olmasıydı.
saati kontrol ettiğimde neredeyse yarım saattir, sadece düşünerek oturduğumu fark ettim. yapabileceğim bir şey olmadığını kendime hatırlatarak oturduğum yerden kalkarak mutfağa geçtim, şimdilik planım kendime bir kahve yapıp derslere geri dönmekti; tüm gece boyunca kafamı, olanlara yoramazdım.
hazırladığım sütlü kahve ile çalışma masama geri döndüğümde ilk yaptığım şey telefonumu elime alarak kontrol etmek olmuştu. ekranda gördüğüm mesajın ardından her şeyi bırakıp karışık duygularımla birlikte üç kelimelik cümleye bakakaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
