∞2. Amerika∞

11 0 0
                                    

We komen aan en ik ben echt niet blij. Ik heb Mr. Bean gekeken maar, ookal was het zo grappig, ik kon niet blij worden. Ik voel me alsof ik weer in dat zwarte diepe meer kan wegzakken. Altijd als er iets gebeurd voel ik me zo. Maar nu is het te erg. Ik herinner me nog dat mijn vriendje Tommy had gezoend met Tjalline, maar ik had toen geen probleem. Ik vond hem al stom en heb t uitgemaakt maar nu, ik hield nog wel van mijn moeder. Het schiet allemaal door m'n hoofd. We zien ons huis en ik dacht gelijk aan mama. Zij wilde altijd al in dit huis wonen. Het is een grote villa. Ik vond het altijd al zóóó cool maar nu ben ik alleen VERDRIETIG. Ik voel me gwn heel erg stom en ik kan nooit meer blij worden nu. Verdrietig maar vastberaden ga ik de volgende dag naar school. Miss Trish paradeert door de gangen en maakt voortdurend opmerkingen over dat je te luid praat, duwt of ze stalkt je en gaat je overhoren over je cijfers, en als je zessen haalt, krijg je een preek.
"Hello, miss Abercrombie. Welcome, on the New York High School." Ratelt ze. "U weet dat als u een onvoldoende haalt op deze school, je een hele zomervakantie lang bijles moet? En u mag absoluut niet rennen in de gangen. Praten tijdens de les is ten strengste verboden." "Yes miss Trish. Bye miss Trish." Ik ben bij mijn kluisje als ik jongens zie, die volgens mij meisjesjagers zijn. Bah. Ze beloven iets, bijvoorbeeld "My darling I promise il'l be for ever youres. I love you to the moon and back." Het zijn niet de eersten die ik ontmoet, niet de eersten met loze beloftes... Ik moest naast een van die belofte-jongens (BJ) zitten. En ja hoor, ik had gelijk. Hij begon gelijk te flirten. Zoals "hey schatje. Jou ogen zijn als de zee, ik hou van de zee." Ik antwoordde kribbig: "jouw ogen hebben de kleur van kak, ik haat kak." Hij lachte schaapachtig. "I'm Josh, whats your name, beautiful?" Shit, hij komt te dichtbij. Dan gaat de bel. Ik loop weg. Hij pakt mijn arm. Ik probeer me los te rukken. Shit een bodybuilder. Hij brengt zijn hoofd vlakbij en ik draai weg maar nee, hij is me te snel af. Hij begint langzaam aan een kus. Ik voel iets glibberen. Oh nee! Zijn tong. Iedereen kijkt naar mij? Ik ruk me los en ren weg als ik me omdraai zie ik 2 meisjes naar me toe komen. "Hallooooooo" zegt de een met rood geverd haar. "Ik zag je zoenen met Josh! Hij is de chicaa van dit jaar weet je? Hij kiest niet zomaar iemand uit! Nu heb je een vriendje! OMG!" Zegt de ander. Echt zo'n hippe fashiongirl die gewoon leeft voor Vogue en alleen merken draagt, en soms look-a-likes van H&M. De roodharige vervolgt: "hallo ik ben Abby en dit is Chloë." Ze wijst naar het blondje." Kom schat ik zal je wat uitleggen." Zegt een meisje dat er net bij is komen staan en op Sharpay van High School Musical lijkt. "Wij zijn de populaire, coole, cheerleaders en de chickies, dus MPM (Mooi Populair Meisje). Jij bent vanaf nu een MPM. Omdat je met Josh hebt. Houden zo tot de prom. Trouwens, ik ben Nikki." "Maar Nikki dat is pas over 2 jaar!" Antwoord ik. "Als hij met iemand anders zoent maak ik het meteen uit." "Nee joh niet uitmaken. Kijk hij zoent al met Chloë en legt zijn hand op haar kont, terwijl hij mijn vriendje is, dus? Ik ben MPM! Alle jongens kwijlen enzo om met ons te mógen zoenen." Zegt Abby. Ik kijk haar ongelovig aan. "Hello, miss Park, miss Juli and miss Abercrombie, time for the next lesson, isn't it?" Abby kijkt op haar Prada horloge. "Shit, over 2 minuten in de gymzaal? Aaaah nee he!" We rennen naar het lokaal en kleden ons in 1 minuut om. We stormen het lokaal binnen. Ze zijn nog aan het inspelen. We lopen langs Chloë die nog druk aan het zoenen is met Abby's vriendje en ze zwaait en Nikki zegt "toedels!" Ik stel me voor aan onze gymjuf 'miss Perri'. Ze staat in Hollister trainingsbroek en zegt op een kauwgompje kauwend : "Welcome. Miss Abercrombie. I'm miss Perri." Ik vind haar erg aardig maar wel streng! Abby vraagt waar mijn vader werkt. "Hij heet Jozef Abercrombie. Hij is de baas van Abercrombie&Fitch". "Waar komt Fitch dan vandaan?" "Van mijn moeder. Zij heette Mary Fitch." "Cool! Hoezo heette?" "Ze is dood" "o sorry."

PromisesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu