Merhaba ben Kim Dahyun. 23 yaşındayım. Kore'de yaşıyorum. Ailemi terk edeli tam 2 yıl oldu. İnsan ailesini terk eder mi? Sorusuna cevabım ise eğer sizi umursamıyor ve kendi hayatınızı onların dedikleri üstüne kurmanızı istiyorlarsa bu doğru bir karar.
Ailemin benden hiç umudu yoktu. Onların parası olmadan yaşayamayacağımı düşünüyorlardı. Ama ben onların aksine okuyup meslek sahibi olmuştum. Mesleğim ise doktorluktu. Mesleğimi seviyordum, hem de insanları kurtarıp onlara bir nebze olsun umut ışığı olmak beni mutlu ediyordu.
~~~~
Sabah Jisoo'nun bağırışlarıyla uyanmıştım. Cidden bu kız ne zaman normal olacaktı?
"Hey uyan artık, sabah oldu!"
Bulanık gözlerim yavaş yavaş çapaklarıyla birlikte açılırken esneyerek konuştum.
"Tamam Jisoo, tamam. Uyandım."
Çatlak matlak da olsa o benim ailem olmuştu. Elimi yüzümü yıkayıp sabahlıklarımdan kurtuldum. Aşağı indiğimde Jisoo harika(!) bir sofra hazırlamıştı.
"Sofra yine harika gözüküyor." (!) dediğimi ciddiye almış olacak ki; gururla yükseldi.
"Ee ne sandın, ben yaptım."
Tıslarca içimden konuşmuştum ama duymuş bizim koca kulaklı karabaş!
"Egoist."
"Egoist değilim."
Uzun bir süre tepkisizce sofrayı hazırlamaya devam ettik. Gerçi hazırdı ama yine de bir kaç şey daha getirmeyi ihmal etmedik.
"Bugün eve gidecek misin?"
Sessizliği bozan Jisoo'ya ağzımdaki lokmayı yutunca cevap verdim.
"Eve gitmem gerek."
"Peki."
Kahvaltımızı yaptıktan sonra hızlıca taksiye binip hastaneye gitmiştim. Bugün bayağı yoğun hasta beni bekliyordu.
"Bayan Kim, acil bir hasta geldi de baksanız iyi olur."
Üstümdeki ateş ölçeri de önlüğümün cebine yerleştirip bana söylenen hemşireye seslendim.
"Geliyorum."
Acil bölümüne girdiğimde her yeri kanlar içerisinde olan bir hasta, hatta ağır yaralıyla karşılaşmıştım.
"Hastanın nesi var?" (Y/N iki elin sesi var zksjxjx saçmaydı maalesef )
"Hastanın adı Jimin Park. 24 yaşında, karın boşluğunda ve omuz köşesinde kurşun var. Omuzundaki kurşunu çıkarabildik fakat karın boşluğundaki kurşun çok ileri gitmiş ve derin. Çok kan kaybetmiş acil müdahale etmeniz gerek!"
"Hemen ameliyathaneyi hazırlayın, çabuk!!"
İçimdeki heyecan ve stresle ameliyathaneye girecekken kolumda bir şey hissettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
