HATE ||DAHMİN||

3

İyi okumalar❣️

Bu gece nöbetçi olduğum için gecenin gelmesini bekliyordum. Elimdeki kahveden yudumlarken acil hasta gelmesiyle yerimden adeta fırladım. Gelen kişiyi gördüğümde gözlerim tekrar tekrar sorgularcasına bakıyordu. Bu kişi Kai'ydi!

"Kai! Ne oldu sana böyle?!"

Uzun bir süre donakalıp öylece yüzüne baktıktan sonra içimdeki stres ile odaya aldım. Acil bölümünde pansuman yapmıştım, yavaş yavaş kendine geliyordu.

"Kai, iyi misin?"

Uzandığı yatakta doğrulmaya çalıştı ama ben engel oldum.

"Rahat olabilirsin. İyi misin?"

Sorumu yinelediğimde cevap olarak kafasını sallayıp gülümsemeye çalıştı.

"Kim yaptı?"

"Bilmiyorum. Sadece arkadaşlarla takılıyordum, birden bana saldırdı."

Bir süre sustuktan sonra tekrar dudaklarımı araladım.

"Nasıl birisi..Görebildin mi?"

"Hayır göremedim."

Karşısında oturduğum koltuktan yavaşça doğrulup kalktım.

"Tamam sen dinlen. Ben sonra gelirim."

En son konuştuklarımızdan ve beni öptüğü içim Jimin'i düşünmüştüm. Telefonu elime aldım.

Jm: Beni mi özledin güzelim?"

  D: Kes sesini! Sen nasıl bir insansın? Nasıl böyle bir şey yaparsın suçu olmayan birine?"

Jm: Ne saçmalıyorsun sen?

  D: Bilmemezlikten gelme! Kai'yi neden dövdün?

Jm: Ben bir şey yapmadım o Kai denen şahısa.

D: Yalan söylüyorsun. Bir daha ne benim ne de sevdiklerimin karşına çıkma. Bıktım senden.

Suratına kapatmama rağmen içimde hâlen daha devam eden sinirim vardı. Kai'nin yanına gitmeye karar verdim fakat uyuyordu. Rahatsız etmemek için hastane koridorundan çıktım. Bahçede boş boş dolanırken telefonum çaldı, baktığımda üzerinde 'kim Jisoo' yazıyordu.

D: Alo Jisoo, bir şey mi oldu?

  Js: Kai nasıl? İyi mi?

D: Evet de..Bu saatte neden aradın?

   Js: Şey..Ben sadece merak ettim.

D: Benim işim var, görüşürüz Jisoo.

Aklıma düşünmek bile istemediğim şeyler gelmişti. Masamın başına odama geçtiğimde hemen uykum gelmişti.

.. .

Uyandığımda çoktan sabah olmuştu. Zaten gece mesaisi olduğu için en son gece 5'te kafamı koyduğum yerden şimdi saate baktım. Saat 10'du. Yani sadece beş saatlik bir uyku ile tekrardan işe başlıyordum.

Yine belirlediğim adımlarımı aynı yere attım. Kai ise uyanmış tavana bakıyordu.

"İyisin değil mi?"

Kafasını tavandan kaldırıp yüzüme baktı.

"Evet."

"Tamam taburcu olabilirsin."