ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

3.

Το μυαλό της είχε πήξει. Τόσες ώρες διάβασμα για αυτή την Χημεία που ήταν ποιο δύσκολη από όσο φανταζόταν αλλά για να μπορέσει να βγάλει καλούς βαθμούς έπρεπε να διαβάζει πολύ. Αλλά το μυαλό της δεν ήθελε να συνεργαστεί για να μπορέσει να κατανοήσει το πρόβλημα που της έδινε η άσκηση. Το μυαλό της ακόμα είχε μείνει στον άνθρωπο που έτσι απρόσμενα, χωρίς να το περιμένει είχε μπει στην ζωή της και χάραξε την καρδιά της. Ήταν τόσο τέλειος σήμερα, σαν ιππότης καβάλα στο άσπρο του άλογο να την σώσει από τους κακούς.

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες μετρούσαν τα λεπτά μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι για να τελειώσει επιτέλους το μαρτύριο τους από την πολυλογία της Καρνέλη. Αυτή η γυναίκα όταν άνοιγε το στόμα της να παραδώσει το μάθημα της Λογοτεχνίας δεν το έκλεινε ούτε για να πάρει ανάσα. Οι περισσότεροι μαθητές κοιμόντουσαν στα θρανία, άλλοι σέρφαραν κρυφά στο κινητό τους και άλλοι χάζευαν. Δυο τρία άτομα τα γνωστά ''φυτουλάκια'' της τάξης παρακολουθούσαν σαν ακίνητα αγέλαστα αγαλματάκια το μάθημα μόνο όταν χρειαζόταν να σημειώσουν κάτι, κουνιόντουσαν. Η ίδια απλά και διακριτικά, κοιτούσε τον όμορφο νεαρό που είχε φωλιάσει στην θέση του, τα χέρια του τα είχε βάλει στις τσέπες της ζακέτας του. Ήταν ψηλός τα πόδια του έβρισκαν στην καρέκλα του μπροστινού του. Ήταν μεγαλόσωμος σαν γίγαντας το μικροσκοπικό θρανίο σχεδόν δεν τον χωρούσε από την μυϊκή του μάζα. Φαινόταν ότι γυμναζόταν είχε γίνει αντιληπτό από όλα τα κορίτσια της τάξης που του κολλούσαν σαν βδέλλες παρακαλώντας τον για μια κουβέντα ή ένα βλέμμα. Αλλά αυτός δεν τους έκανε την χάρη κοιτούσε μόνο αυτήν και καμία άλλη. Και η καρδιά της καταχτυπούσε σαν τρελή, έκανε σαν μικρό κοριτσάκι που του έδιναν σοκολάτα.

«Καλά αυτή η Καρνέλη δεν παλεύεται με την φλυαρία της. Να μπορούσα να καταλάβω και τι έλεγε.» είπε η Ηλιάνα όταν επιτέλους το κουδούνι χτύπησε για το διάλυμα.

«Συμφωνώ μαζί σου άντε πάμε να πάρουμε καφέδες να ανοίξει το μάτι μας γιατί δεν θα την παλέψω τις επόμενες έξι ώρες χωρίς καφέ. Θα μαχαιρώσω κάνα καθηγητή δεν έχω και τα κέφια μου σήμερα.»

«Σε βλέπω δεν είσαι στα καλύτερα σου αυτές τις μέρες. Και από ότι καταλαβαίνω, ξέρω και ποια είναι η αιτία.»

«Αχ Ηλιάνα μαρέσει τόσο πολύ. Αλλά, δεν κάνει κίνηση να με πλησιάσει.»

«Μπορεί να μην νιώθει ακόμα έτοιμος. Δώσε λίγο χρόνο και όλα θα φτιάξουν.»