bokuto, akaashi'nin koluna girmiş ve bir çocuk edasıyla konuşuyordu. hayatının en güzel gecesini yaşamıştı ve mutluluğunu saklamadan duramıyordu. aylarca bu gecenin hayalini kurmuş ve hayallerini yaşayınca kendini rüyayda sanmıştı.
bu bir rüyaysa asla uyanmak istemiyordu.
başlarda rezilliği yüzünden akaashi'ye zorluk çıkarsa da gecenin geri kalanını güzelce geçirmişlerdi. bolca gülmüş ve eğlenmişlerdi. tekrar ve tekrar bu geceyi yaşamak istemişlerdi.
akaashi sanki memnuniyetsiz gibi dursa da yüzünde kırık bir gülümseme vardı. bundan mutluydu ve halinden memnundu. dışarıdan bakılınca garip bir çift gibi dursalar da onlar alışıktı kendi hallerine.
"ne düşünüyorsun?"
bokuto durup ciddi bir şekilde sorunca akaashi bunu beklememişti. durup bokuto'ya baktı. bokuto onu çekiştirip yürümeye devam etti. akaashi ona ayak uydururken ne düşündüğünü anlamaya çalışıyordu. ne düşünüyordu ki?
"bu etik mi?"
bokuto anlamamış gözlerle ona baktı ve adımlarını yavaşlattı.
"etik olmayan ne?"
"sen hastamsın ve ben de doktor. bu doğru değil."
akaashi'nin vücudunu pişmanlık ve suçluluk duygusu sararken bokuto durdu ve onu kollarından tutup kendine çevirdi.
"doğru olup olmadığını mı düşünüyorsun?"
akaashi kafasını salladı. yaptıkları yanlıştı ama yapmak istiyordu.
"o zaman bu da seni kötü mü hissettiriyor?"
bokuto akaashi'nin yüzüne yaklaşıp soğuk dudaklarını sıcak dudakların üzerine kapattı. kısa ve masum bir öpücük bırakıp geri çekildi ve alnını alnına yasladı. gözlerini korkarak açtı, akaashi'nin tepkisinden korkuyordu. akaashi de gözlerini açtı. kalbi deli gibi atıyordu, bu öpücük ona yetmemişti.
"hayır, fazlasıyla doğru hissettirdi ama biraz daha emin olmak istiyorum."
bokuto kıkırdadı ve ellerini akaashi'nin yanaklarına koydu. hep hayalini kurduğu dudakları bir kez daha ama daha uzun bir şekilde öptü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
feelings are fatal ;; bokuaka
Fanfiction"hocam, rahatsız ediyorum ama garip kont'u bulamıyorum ve bayağıdır benimle konuşmuyor. sizce nereye gitmiş olabilir?"
