Gönül Gözü (Minific)

1. Bölüm

Güne kükremek ile gürlemek arasında kalmış bol şimşekli sağanak bir yağmur ile başlamanın en iyi yanı neydi biliyor musunuz? Hemen yanımda Sehun'un uyuyor olması... Bizim ilişkimiz bol çalkantılı olsa bile sevgi dolu. Birbirimizi çok seviyoruz ve onu çok fazla özlüyordum. Bu aralarda sıkça birlikte olacak olmamız ikimiz içinde iyi bir şeydi. Onu uyandırmamaya çalışarak kalktım ve telefonumu alıp appamı aradım.

-Han?

-Günaydın Appa...

-Dün neden beni aramadın?

-Bunu sonra konuşalım. Minseok'da kalıyorum. Bu öğlen seni görmeye geleceğim.

-Tamam

-Görüşürüz Appa.

-Görüşürüz.

      Ash! Cidden. Ailem ile olan samimiyetim gözlerimi yaşartıyor. Umursamamaya çalışarak banyoya gittim ve kısa, sıcak ve sakin bir duş aldım. Duştan çıkıp kurulandım ve üzerimi giyindim. Sehun da dahil olmak üzere evdeki kimse henüz uyanmadığı için mutfağa inip şöyle bir eve bakındım. Pek birşey bulamadığını farkettiğimde uykulu yorgun bir sesin bana günaydın demesi ile irkildim.

- Günaydın.

- Oh, günaydın Hunnie

- Çok enerjik kalkmışsın.

- Sanırım, evde pek birşey yok gibi... Gidip biraz alışveriş yapalım ne dersin?

- İyi de Minseok yanlış anlar mı?

- Ben onun abisiyim. Eğer ona alışveriş yapıyorum diye bana söylenirse onu öldürürüm. Hem alışverişe ayıracak pek zamanları yok gibi...

- Evet. Hiç zamanları yok hatta. Abim hep meşgul bu aralar stajyerlik işi zor geçiyor. Minseok ise bilirsin... Çocuklarla arası çok iyi ama ders profesörü ile atıştığı için bir dersi vermek konusunda oldukça zorlanıyor gibi.

-Ah, onu hallederim. Bu çocuk abisinden tavsiye almayı öğrenmeli. Ancak... Jongdae Hyung başının çaresine bakmak zorunda.

- Bakıyor zaten. Yine de bu arada Minseok ile geçirdiği zaman minimuma düştü ve... Onlar bizim gibi değiller, yanyan olmayı herşey sanıyorlar ve bu uzaklık onları çok zorluyor.

-Ben Minseok ile konuşurum. Sonuçta artık buralardayım.

- Buralarda olduğunun farkındayım. Bu beni aşırı mutlu ediyor.

    Sehun bana yaklaşıp kollarını belime doladı. Omuz başlarıma öpücükler bırakıp sıfır kol birşeyler giydiğim için memnun hissetmemi sağladı ve en sonunda dudaklarımı dudakları ile kapatıp derin bir öpüşme yaşamamıza sebep oldu. Zorlukla dudaklarından ayrıldım ve başımı omuzuna gömdüm. Sevgilimi çok, çok, çok, çok özlemiştim. Sehun kolları ile beni sardı ve bir süre daha ona doyasıya sarılmama izin verdi. Bu anı ise Sehun'un cebinde yüksek sesle çalan telefonu böldü.

- Efendim Appa?

- (...)

- Hayır Minseok'un evindeyim.

- (...)

- Evet appa Luhan burada.

- (...)

- Kapatıyorum.

     Sehun telefonu hızlıca kapattı ancak Baekhyun amcanın sesi kulaklarımda çınlayacak kadar yüksek olduğundan beni ne kadar özlediğini içeren konuşmasını(!) duymuştum. Sehun'dan ayrıldım. Onu çok seviyordum. Buna rağmen ne zaman ona bağlanacak olsan Baek Amca duvar gibi karşıma çıkıp duruyordu. Sehun bana arkamdan sarıldı ve başını omzuma bırakıp beni öptü.