Yan komşum /jjk

1.Psikopat mısın ?

Medya baş rolde ki kızımızın
Eh jungkookun resmine gerek yok heralde?

Anahtarı çevirerek yavaşça kapıyı açtım annemlerin sesi duymamış olmasını umarak içeri ilk adımımı attım ki yakalandım.
"Ah hadi ama sun yeon daha ikinci iş gününden kovuldun mu ?"
"Anne bu sefer gerçekten isteyerek ol-"
Yandan gelen çakma abi bozuntusuna kafamı dikmiştim
"Dur tahmin edeyim bu sefer de müşterinin üstüne kahveyi döktün ? Yada sınırlarını aşıp bu sefer direkt patrona mı boca ettin"
Sakin durmaya çalışarak postallarımı ayakkabılığa koydum ve gülümseyerek abime döndüm
"Hayır yanlış tahmin ikisi de değil ama biraz daha burda durursan bu yaşına kadar içtiğin tüm kahveleri kafandan aşağı dökücem"
Göz devirip yukarı odasına çıktığında rahat bir nefes vermiştim.
"Birbirinizle kavga etmeyi bırakıp yeniden iş aramaya başlasan iyi olur"
"Ama anne ya"
"Aması yok bu kaçıncı kovuluşun sun yeon artık bir işe ihtiyacın var abinle sana yetişemiyorum"
Oflayarak kendimi koltuğa attığım da kapı çalmıştı
Az rahat bırakın be bizi
"Sun yeon kapıya bak"
Annem mutfaktan seslenince ayaklarımı sürüyerek kapıya ilerledim
Karşımda gördüğüm baş belası yan komşumuza lanetler ederek kapıyı tekrar yüzüne kapatıcakken ayağı ile durdurmuştu
"Ne var kardeşim psikopat mısın sal bizi"
"Ordan bakılınca psikopat gibi mi görünüyorum ayrıca sen niye evdesin yine mi kovuldun işten ?"
Niye herkes aynı şeyi söylüyor alt tarafı kendime uygun iş bulamıyorum hepsi bu.
"Bak jeon psikopat jungkook iş hayatım seni hiç hiç ama hiç ilgilendirmez aslında sadece iş hayatım değil benle ilgili hiç bir şey seni ilgilendirmez tamam ? Güzel şimdi defolabilirsin"
"Hey az sakin annen süt istemişti abin de bir kaç ramen markete giderken onları da aldım bırakmak için gelmiştim"
Bu man kafa niye bize yardım ediyor abi
Yüzüme sahte bir gülücük kondurup tekrar ona döndüm
"Ah çok teşekkürler çok ince ve nazik bir hareketti bir daha olmasın"
Göz devirip kapıyı kapattığımda eşyaları mutfağa bırakıp direkt olarak odama çıkmıştım
Üstümü değiştirip yatağa atmıştım ki kendimi duyduğum ses ile yeniden ayağa kalktım
Bi rahat bırakın ya
Camı açtığımda tam karşımda oturan jeona göz devirdim yine neden camıma taş atıp beni rahat bırakmıyordu acaba
"Evet jeon ne oldu"
"Üstünü değiştirirken perdeyi ört bir dahakine"
diyip göz kırptığında kafayı yicektim
"Ben unutmuş olabilirim ama sen gözlerine sahip çıkabilirdin sapık psikopat!"
Sinirle camı kapatıp el hareketi çekip perdeyi örttüm ve geri yatağıma yöneldim ah cidden tüm kemiklerim ağrıyordu.Sadece ikinci iş günümde yanlışlıkla kafenin boydan camını kırmayı nasıl becerdim bilmiyorum ama abartmaya gerek yok her insanın başına gelebilecek ufak talihsiz şeyler bunlar.
Daha fazla düşünerek beynimi yormak istemediğim için göz kapaklarımı yumdum ve kendimi uykuya teslim ettim.
Rüyalarım da jeonu öldürürüm umarım

Merhaba ilk kitabım umarım seversiniz ilk bölüm diye biraz kısa oldu daha sonra uzun bölümler gelecektir noktalama işaretlerine ve yazım hatalarına çok takılanlar sessizce kitabı bırakabilir baştan özür diliyorum çünkü bu detaylara çok takılan bir insan değilim güzel bir kitap olsun hepimiz için bol su içmeyi unutmayın görüşürüz ❤️🙃